Jacob was dolblij geweest toen hij werd herenigd met Blake, Rileys jongere broer. Het was vast moeilijk geweest om een kind naar de onderste niveaus te sturen, vooral voor Jacob die zoveel plezier beleefde aan het hele familiegebeuren. Ik vroeg me af of Blakes beslissing om terug te keren naar de barakken zijn vader van streek had gemaakt. Als ik inderdaad mijn bloed zou laten testen om vast te stellen of Nolan en Lamont mijn ouders waren, zou ik Jacob daar zeker blij mee maken. Hoewel het eerste verraad van Lamont hem zijn vrouw had gekost en hij door haar tweede verraad bijna zijn zoon had verloren, was hij nog steeds bevriend met haar. Onbegrijpelijk.
‘Let je op, Trella?’ vroeg Riley.
‘Eh…’
‘Je bent echt onmogelijk. Hier is het bestand dat je nodig hebt.’ Hij kwam overeind. ‘Jíj mag het doorzoeken.’
Eenmaal weer achter de computer scrolde ik door het document met geboorteweken, baraklocaties en andere gegevens. Het bestand bevatte alle sloven van de onderste niveaus. Alle achtduizend nog wat. Yuk.
Terwijl ik verder ploeterde, vroeg Riley zijn vader waarom hij zo laat was.
‘Ik ben bij je broer geweest,’ zei hij. ‘De Commissie had geruchten opgevangen dat de keukenhulpen dreigden om alleen nog voor zichzelf te koken. Het leek me een goed idee om poolshoogte te nemen en te kijken of ik de kwestie kon oplossen.’
Ik luisterde verder niet, blij dat ik me niet meer bezig hoefde te houden met de problemen van de Commissie. Ik concentreerde me op de lijst en bedacht dat er een reden moest zijn waarom de namen in deze volgorde waren genoteerd. Ze waren niet alfabetisch gerangschikt, en ook niet op baraklocatie, geboorteweek, zorgmoeder of zorgeenheid. En aan het eind van de gegevens van elke sloof stonden steeds dezelfde letters: BS.
Toen ik opeens mijn eigen naam zag, stopte ik. Betekende BS misschien Buizensloof? De andere namen met BS erachter herkende ik niet, maar eigenlijk had ik ook nooit geweten hoe al mijn medesloven heetten. Na een paar pagina’s veranderde BS in ZS, en in die sectie vond ik de naam van mijn zorgmoeder.
De lijst was dus ingedeeld op werksoort en daarbinnen op alfabet. Snel scrolde ik door de andere arbeiders tot ik bij de sloven van hydrocultuur kwam. En ja, hoor, daar stond Lotus. Nadat ik haar gegevens op een notitiebord had gekrabbeld, spoorde ik die van Kadar op en noteerde die ook.
Ze hadden samen in de zorgeenheid gezeten. Niet erg verrassend. Ze waren ook een paar centiweken ouder dan ik, dus meer van Cogs leeftijd. En ze sliepen in Sector D1, Jacy’s barak. Ik tikte met de viltstift tegen mijn tanden. Deze informatie betekende alleen maar dat ze daadwerkelijk bestonden. Bubba Boom kon die namen toevallig hebben gekozen.
Om erachter te komen wat er echt aan de hand was zou iemand die twee moeten observeren. Zelf kon ik dat niet doen, omdat ik te herkenbaar was met mijn blauwe ogen en klein postuur. Het was het beste om iemand te ronselen die niet in Jacy’s netwerk zat en die ik kon vertrouwen.
‘Trella?’ Riley onderbrak mijn gedachten. ‘Heb je gehoord wat er aan de hand is in de keukens op de onderste niveaus?’
Ik draaide me om. ‘Zo’n beetje. Ik heb die namen gevonden, en ik denk dat we –’
‘Ze gaan misschien staken. Kan dat je niets schelen?’
‘Natuurlijk wel, maar je vader en de Commissie weten ervan. Die moeten er maar iets aan doen. En ze hebben Blake om…’
Riley sloeg zijn armen over elkaar. Altijd een slecht teken. ‘Om wat?’
‘Om ze te waarschuwen.’ En hij zou perfect zijn om Lotus en Kadar voor me te bespioneren. ‘Komt Blake vaak hierboven om jullie op te zoeken?’
‘Hoezo?’ Toen ik aarzelde, zei hij: ‘Ik herken die blik. Vertel me wat je van plan bent.’
Riley was duidelijk erg gespannen, dus ik wist dat ik het voorzichtig moest aanpakken. ‘We hebben een betrouwbaar persoon nodig om Lotus en Kadar in de gaten te houden. Ik dacht dat Blake misschien –’
‘Nee. Ik wil niet dat je hem in gevaar brengt.’
‘Zo gevaarlijk zou het niet zijn.’
‘Wat als Lotus en Kadar inderdaad de saboteurs zijn en merken dat Blake ze in de gaten houdt? Dan wordt hij misschien hun volgende doelwit. En trouwens, de Commissie heeft hem nodig om rapport uit te brengen over de situatie in de keuken. Trella, je moet wel het grote verhaal in het oog houden, en niet alleen kijken naar je eigen belangen.’
Het grote verhaal. Ik begon bijna te lachen, terugdenkend aan wat ik tegen Jacy had gezegd, dat ik meer van het grote verhaal was. Ik haalde diep adem en hield de lucht binnen, samen met mijn sarcastische reactie. Mijn zoektocht naar de saboteurs was belangrijk, maar ik vermoedde dat Rileys woede niet alleen de keukencrisis betrof, en ik had geen energie om ruzie met hem te maken. De klimpartij naar het dak van de Expansie had me van mijn krachten beroofd.