Eindelijk… Ze had het zo vreselijk gemist om door hem gestreeld en geliefkoosd te worden, gewend als ze was geraakt aan hun veelvuldige contact. Ze zou het uren kunnen volhouden om hem te kussen.
Zephyr ook, te oordelen naar de manier waarop hij zijn lippen op de hare drukte. Hij trok haar op zijn schoot en schoof haar rokje omhoog.
Alle gedachten aan werk verdwenen naar de achtergrond. Piper concentreerde zich volledig op de heerlijkste man die ze ooit had ontmoet.
Zijn mond paste volmaakt op de hare. Zijn kus was hartstochtelijk maar zonder haast. Ze kende niemand anders die kussen zag als een doel op zich.
Zijn mond liet de hare heel even los om langs haar wangen en haar slaap te strijken.
Ze lachte, blij dat het niet alleen de seks was die hij had gemist. Hun gevoel van saamhorigheid leek voor hem net zo belangrijk te zijn als voor haar.
‘Het verbaast me dat je me na zes weken onthouding de kleren niet van het lijf scheurt,’ fluisterde ze. Plotseling overviel haar echter de huiveringwekkende gedachte dat er wat hem betrof helemaal geen sprake was geweest van onthouding! Misschien was hij daarom wel zo ontspannen. Tenslotte hadden ze elkaar nooit beloofd om monogaam te zijn, dus het was heel goed mogelijk dat hij in Seattle iemand anders had ontmoet…
‘Ik heb het druk gehad met mijn werk. Nu Neo meer tijd met Cass wil doorbrengen, moeten we de taken opnieuw verdelen.’ Tussendoor gaf hij vederlichte vlinderkusjes in haar hals. ‘Zelfs als je wel in Seattle was geweest, zou ik de afgelopen weken nauwelijks tijd hebben gehad.’
Dan had hij dus ook geen tijd voor een ander gehad!
‘Ik had niet begrepen dat het zó erg was.’ Hij had wel iets gezegd over veel werk, maar ze dacht dat hij haar gerust had willen stellen, al had ze beter moeten weten.
Zephyr Nikos mocht zich dan meestal vriendelijk en minzaam gedragen, hij was ook pijnlijk eerlijk. In het begin van hun samenwerking had hij haar al laten weten dat hij niets moest hebben van gevoeligheden en dat hij hoopte dat ze met zijn openhartigheid kon omgaan. Hoewel hij doelde op hun werkrelatie, had ze zich niet aan de indruk kunnen onttrekken dat hij in zijn privéleven op dezelfde manier met mensen omging. Dat bleek te kloppen. Waarom bleef ze dan sinds ze met elkaar naar bed gingen naar bewijzen van het tegendeel zoeken?
Hij tilde zijn hoofd op en keek haar ernstig aan. ‘Neo blaakt van energie. Het hele hoofdkantoor moest worden gereorganiseerd, en we hebben nieuwe mensen aangenomen.’
‘En wat er aan werk overblijft, doe jij zeker?’
Hij zag er moe uit. Het verbaasde haar dat ze dat nu pas zag. Haar enige excuus was dat ze zo blij was geweest hem weer te zien, dat de donkere kringen onder zijn ogen haar nog niet waren opgevallen. Zo te zien was ze niet de enige die er nodig een paar dagen tussenuit moest.
‘Het is leuk om hem zo gelukkig te zien.’ Zephyrs stem had een eigenaardige ondertoon. Niet jaloers of treurig, eerder oprecht.
Het bracht haar in verwarring. ‘Ik kan nauwelijks geloven dat Neo verliefd is,’ was alles wat ze zei.
‘Je hebt hem ook maar een paar keer ontmoet.’
‘Hij gedraagt zich altijd hetzelfde. Een beetje stug.’ Ze zei het voorzichtig, om Zephyr niet te beledigen door zijn beste vriend een gevoelloze robot te noemen.
‘Cass maakt hem aan het lachen.’ Daar was hij weer, die vreemde ondertoon.
Piper kon zich Neo niet lachend voorstellen. ‘Nou, dan moet hij wel echt erg verliefd zijn,’ merkte ze op.
‘Ja, dat is hij ook.’
Wat zou die vreemde klank in zijn stem te betekenen hebben? Ze schoof wat naar voren, zodat ze met haar zijden slipje de voelbare opwinding achter de rits van zijn spijkerbroek bedekte. Wat zich ook in zijn hoofd afspeelde, zijn verlangen naar haar was er niet minder om. Hij zou zich moeten ontspannen en even niet aan Stamos & Nikos Enterprises denken. Piper wist precies hoe ze daarvoor kon zorgen.
‘Nu niet meer praten, Zephyr,’ fluisterde ze met haar mond op de zijne.
‘Weet jij iets beters dan?’
‘Absoluut!’ Ze sprak iedere lettergreep met nadruk uit, als evenzovele liefkozingen, voor ze hem hartstochtelijk begon te kussen.
Minutenlang gaf hij zich willoos aan haar over.
Terwijl haar tong met de zijne speelde en haar vingers zich in zijn haar vlochten, begon ze zachtjes te bewegen tot ze hem hoorde kreunen van genot.
Een van de dingen die ze zo heerlijk aan hem vond, was dat hij geheel opging in hun minnespel en ervan genoot als zij dat ook deed. Nooit gaf hij haar het gevoel dat het raar was dat ze van seks hield. Art had juist altijd cynisch commentaar geleverd op haar gedrag in bed en geprobeerd haar af te remmen. En dan had hij ook nog durven beweren dat alle mannen vreemdgingen omdat ze van één vrouw niet konden krijgen wat ze nodig hadden, en zeker niet van hun wettige echtgenote.