Een nieuwe groep reizigers naderde de bagageband, en Zephyr schrok op uit zijn dagdromen. Zijn ogen dwaalden over de menigte en vrijwel meteen ving hij een glimp op van Pipers blonde haar.
Haar aandacht werd in beslag genomen door een klein jongetje dat druk babbelend naast zijn moeder liep. Ze droeg een elegant blauw mantelpakje dat haar vormen prachtig deed uitkomen. Toch was hij er vrij zeker van dat het geen haute couture was. Met haar bedrijfje verdiende ze nog te weinig om veel geld aan kleding of een appartement van enige afmeting te kunnen spenderen.
Hij had haar een baan aangeboden die haar wat financiële armslag zou geven, maar tot twee keer toe had ze geweigerd. Allemachtig, wat was die vrouw koppig en onafhankelijk! Zou ze ook weigeren om met hem te gaan winkelen bij de modezaken van Athene?
Ze keek op. Haar lichtbruine ogen vulden zich met blijdschap en haar prachtig gewelfde mond verbreedde zich tot een stralende lach.
De blik waarmee ze naar hem keek, bezorgde hem een steek van ontroering. Onwillekeurig verscheen rond zijn mond een glimlach die oprechter gemeend was dan zijn gebruikelijke masker. Toen hij haar twee jaar geleden had ingehuurd om het hoofdkantoor van Stamos & Nikos Enterprises opnieuw in te richten, bleken ze goed met elkaar overweg te kunnen. Sindsdien was hun vriendschap alleen maar hechter geworden. Wat hem betrof, was er zelfs een extra dimensie aan toegevoegd nu ze ook met elkaar naar bed gingen.
Door zijn vriendschap met Piper was Zephyr zijn vriend Neo gaan aanmoedigen om zich ook te interesseren voor andere zaken dan alleen hun bedrijf en vriendschap te sluiten met Cassandra Baker, de beroemde pianiste. Dat had boven verwachting goed uitgepakt, en daar was hij blij om, al verbaasde het hem wel. Neo verliefd, dacht hij hoofdschuddend. Seks en vriendschap, daar kon hij zich iets bij voorstellen, maar liefde?
Piper fronste haar fijngetekende wenkbrauwen en keek hem vragend aan.
Hij trok een gezicht. ‘Niets,’ gebaarde hij geluidloos.
Toen ze eindelijk voor hem stond, trok hij haar dicht tegen zich aan. Wat voelde het heerlijk om haar weer in zijn armen te houden. De opwinding die al de hele dag latent aanwezig was geweest, werd nu duidelijk voelbaar.
‘Zo te voelen heb je me echt gemist!’ merkte ze plagend op, terwijl haar ogen hem lachend aankeken.
‘Inderdaad,’ gaf hij wat ongemakkelijk toe.
‘Wanneer hebben we ons eerste gesprek met de architect?’
‘Overmorgen.’
‘Waarom zei je dan dat ik vandaag al moest komen?’
‘Omdat je er even uit moet.’
‘Een bedrijf opbouwen kost gewoon veel tijd en energie.’
Zephyr haalde zijn schouders op. Daar had ze gelijk in. De eerste tien jaar waarin Neo en hij hun imperium hadden opgebouwd, hadden ze dag en nacht gewerkt, zelfs in de weekends, en slechts heel zelden een middag vrij genomen. Ze waren allebei perfectionistisch en hadden naast hun werk nauwelijks een privéleven.
Sinds hij met Piper omging, verliet hij zijn kantoor al om zes uur in plaats van om acht uur, maar nog steeds nam hij zelden een vrije dag. Omdat Piper de laatste keer dat hij haar aan de telefoon had gehad echter nogal vermoeid had geklonken, had hij besloten dat ze er op een of andere manier even tussenuit moesten.
‘Ben ik met je eens, maar ik dacht dat je er geen bezwaar tegen zou hebben om wat extra dagen in Athene door te brengen.’
Haar ogen lichtten op. ‘Bedoel je dat je me eerst wat van de stad laat zien voor ik aan de slag ga?’
‘Inderdaad. Ik hoop eigenlijk dat je de komende dagen en ons verblijf op het eiland wilt beschouwen als een manier om je een beetje te oriënteren. We willen niet alleen dat het resort aansluit bij de sfeer van het eiland, maar ook dat het een afspiegeling is van de Griekse cultuur.’
‘De sfeer van het eiland? Ik dacht dat het een privé-eiland was dat niet werd bewoond. Veel sfeer zal er dus wel niet zijn.’
‘De eigenaar heeft land verpacht aan een vissersdorp en wat boerderijen voor lokale producten, met eigen boom- en olijfgaarden.’
‘Dat past perfect bij wat jullie van plan zijn.’
‘Vond ik ook.’ Het deed hem elke keer plezier om te merken dat ze op dezelfde golflengte zaten.
‘Dan ben ik blij dat ik de tijd krijg om de streek een beetje te leren kennen, want ik zou de lokale gebruiken graag in mijn ontwerp willen verwerken.’
‘Dat weet ik, en ik denk eigenlijk dat je al aardig wat onderzoek hebt gedaan naar de Griekse cultuur.’
Dat had ze al meteen voor haar eerste opdracht gedaan, omdat ze Neo en hem, als haar opdrachtgevers, graag zo goed mogelijk wilde begrijpen. Zephyr had toen niet goed geweten hoe hij haar daarbij behulpzaam zou kunnen zijn, want Neo en hij hadden Griekenland immers al vele jaren geleden verlaten. Het viel echter niet te ontkennen dat Piper hem beter begreep dan iemand ooit had gedaan, en hij was meer dan tevreden over de manier waarop ze hun kantoor opnieuw had ingericht.