‘Jezus, nee. Als iemand een schadevergoeding van me probeert los te krijgen, dan komt hij er snel genoeg achter dat ik toch geen geld heb. Dat is de beste aansprakelijkheidsverzekering van de armen: van een kikker kun je geen veren plukken.’
‘Wat hebt u die dag gedaan?’
‘Niets anders dan anders. Kamers opruimen.’
‘Welke verdieping had u?’
‘Verdiepingen zul je bedoelen. Er waren altijd wel mensen die zich ziek meldden. Meestal moest ik in mijn eentje twee verdiepingen doen. Die dag had ik de eerste en de tweede. Tegen de tijd dat ik klaar was, leek het wel of het alweer tijd was om opnieuw te beginnen.’
Toen ze dat hoorde, voelde Michelle hoe haar spieren zich onwillekeurig spanden. King had een kamer op de tweede verdieping gehad. ‘Dus toen het schieten begon, bevond u zich niet op de begane grond?’
‘Dat heb ik toch niet gezegd?’
Michelle keek haar wat verward aan. ‘Maar u zei toch dat u kamers aan het opruimen was?’
‘Het is toch niet verboden om naar beneden te gaan om te kijken waar iedereen zich zo druk om maakt?’
‘Was u in de zaal waar de aanslag is gepleegd?’
‘Ik stond vlak buiten de deur. Iets verderop in de gang was een voorraadkast en ik moest wat spullen halen, snap je wel?’ Michelle knikte.
‘Het management had liever niet dat de kamermeisjes in de lobby kwamen. Ze wilden denk ik niet dat de gasten wisten dat wij er waren. Maar hoe denken de gasten dan dat hun kamers schoon blijven? Snap je wat ik bedoel?’ Michelle zei dat ze het snapte. ‘Nou, de kamer waar Ritter is neergeschoten, werd de Stonewall Jackson Room genoemd, je weet wel, naar de beroemde generaal van de Confederatie die door een moordaanslag aan zijn einde is gekomen. Kamers die vernoemd zijn naar helden van de noordelijke partij in de Burgeroorlog hebben we hier in de omgeving niet.’
‘Dat lijkt me logisch.’
‘Nou, ik keek even om de deurpost en ik zag een man die handen stond te geven. Hij had een reuze vlotte babbel en telkens als hij met iemand stond te praten keek hij diegene recht in de ogen. Ik had gelezen dat Ritter ooit tv-dominee was geweest en toen ik dat zag, was het me meteen duidelijk dat hij de mensen niet alleen geld maar ook stemmen kon aftroggelen. Reken maar, dat had die man gewoon in zich. Maar vanuit het gezichtspunt van een zwarte was Clyde Ritter volgens mij prima op zijn plek daar in de Stonewall Jackson Room. En ik zou zeker niet op hem gestemd hebben.’
‘Ook dat lijkt me logisch.’
‘Ik weet nog dat een politieman de doorgang versperde. Ik moest min of meer om hem heen kijken. Zoals ik al zei, kon ik Ritter zien, en de man die vlak achter hem stond.’
‘Die was van de Secret Service. Agent Sean King.’
Baldwin keek haar onderzoekend aan. ‘Inderdaad. Maar zoals jij het zegt, klinkt het net of je hem kent.’
‘Ik heb hem nooit ontmoet, maar ik heb wel een hoop research gedaan.’
Baldwin liet haar blik aandachtig over Michelles lichaam gaan, totdat de jonge vrouw begon te blozen. ‘Je hebt geen ring om je vinger. Je gaat me toch niet wijsmaken dat er geen leuke jongemannen zijn die zo’n mooie meid als jij niet willen hebben?’