‘Dus ik laat ze mijn huis binnen, zodat zij overal bewijsmateriaal kunnen meenemen dat later tegen me gebruikt kan worden?’
‘Iemand die onschuldig is, heeft niets te verbergen,’ zei de marshal. ‘En ze zullen niet gluren. Op mijn erewoord als padvinder.’
Een fbi-agent liep achter King aan het huis binnen. Terwijl ze de gang door liepen, keek de agent verbaasd naar de rommel in de keuken.
‘Mijn hond is nogal wild,’ zei King.
De man knikte. ‘Ik heb een zwarte labrador. Hij heet Trigger. Wat hebt u er voor een?’
‘Een pitbull. Ze heet Joan.’
Ze liepen naar zijn studeerkamer, waar King de afgesloten wapenkist openmaakte en gebaarde dat de agent het pistool mocht pakken. De man stopte het pistool in een plastic zakje voor bewijsstukken, gaf hem er een bonnetje voor en liep daarna achter King aan weer naar buiten.
‘Sorry, Sean,’ zei Todd. ‘Ik weet dat dit allemaal flauwekul is.’ Het viel King op dat het niet klonk of de commissaris het meende.
Terwijl de mannen wegreden kwam Joan de trap af. Ze had haar kleren aan.
‘Wat moesten ze?’
‘Ze hielden een collecte voor het politiebal.’
‘Aha. Word je soms verdacht?’
‘Ze hebben mijn pistool meegenomen.’
‘Je hebt toch zeker een alibi?’
‘Ik was aan het surveilleren. Ik heb niemand gezien en niemand heeft mij gezien.’
‘Jammer dat ik niet wat eerder ben gekomen. Als je het een beetje handig had aangepakt, had ik je een geweldig alibi kunnen verschaffen.’ Ze stak haar rechterhand op en legde de andere op een denkbeeldige bijbel. ‘Edelachtbare, meneer King is onschuldig, want op het moment waarop de moord is gepleegd, werd ondergetekende door de heer King keihard genomen op de keukentafel.’
‘Dat had je gedroomd.’
‘Ik heb er wel eens van gedroomd. Maar volgens mij ben ik te laat.’
‘Joan, doe me een lol en ga weg.’
Ze deed een stap naar achteren en keek hem indringend aan. ‘Je maakt je er toch niet echt druk om? De kogel past niet bij het pistool en dat is dat.’
‘Denk je?’
‘Ik neem aan dat je je pistool bij je had terwijl je aan het surveilleren was.’
‘Natuurlijk. Mijn katapult is stuk.’
‘Geintjes. Als je zenuwachtig was, begon je vroeger ook altijd stomme geintjes te maken.’
‘Er is iemand doodgeschoten, Joan. En hij lag in mijn kantoor. Zo grappig is dat niet.’
‘Tenzij jij hem hebt vermoord, zou ik niet weten hoe die kogel uit jouw pistool kan zijn gekomen.’ Hij gaf geen antwoord en ze zei: ‘Is er iets wat je de politie niet hebt verteld?’
‘Ik heb Jennings niet vermoord, als je dat soms denkt.’