Home>>read Onbewaakt ogenblik free online

Onbewaakt ogenblik(215)

By:David Baldacci


                 Ze keek hem aan. ‘Waarom doe je dit voor me?’

                 Hij aarzelde even en zei toen: ‘Omdat ik je wel je vader heb afgenomen. Ik deed gewoon mijn werk, maar als je een eind aan iemands leven maakt, is het feit dat je gewoon je werk deed toch misschien net niet voldoende reden.’

                 Ze hoorden de lift weer naar beneden komen.

                 ‘Mooi, we moeten hier snel weg,’ zei King.

                 Hij hoorde Kate gillen en draaide zich razendsnel om.

                 Vanuit de dichte rook kwam Sidney Morse op hen afgelopen. Met een metalen staaf haalde hij uit naar King, die zich echter net op tijd plat op de vloer liet vallen.

                 King lag nu op zijn rug. Hij trok Michelles pistool en richtte het op Morse.

                 ‘Nu heb je wel genoeg gebluft,’ zei Morse met een gemene grijns.

                 ‘Ja, nu heb ik wel genoeg gebluft,’ zei King.

                 De kogel trof Morse in zijn borst. Met een stomverbaasde uitdrukking op zijn gezicht zakte de man op zijn knieën en liet hij de metalen staaf uit zijn handen vallen. Hij boog zijn hoofd, tuurde even vol aandacht naar het bloed dat uit de wond in zijn borst stroomde en keek toen met doffe ogen weer op.

                 King kwam langzaam overeind, maar bleef het pistool recht op Morses hart gericht houden. ‘Het eerste schot was voor mij. En dit schot is voor Arnold Ramsey.’ Hij schoot nog eens en Morse viel achterover. Dood.

                 ‘Je had toch echt wat meer respect moeten hebben voor de Secret Service,’ zei King zachtjes terwijl hij over het lijk heen gebogen stond.

                 Toen King het bloed aan het uiteinde van de metalen staaf zag, verstarde hij even, draaide zich toen langzaam om en stond vol ongeloof te kijken. Kate lag op de grond. De zijkant van haar hoofd was verbrijzeld. Morse had hem gemist, maar haar geraakt. De levenloze ogen van de jonge vrouw staarden hem aan. Morse had zowel vader als dochter gedood. King knielde neer en sloot zachtjes haar ogen.

                 Vanuit de liftschacht hoorde hij Michelle zijn naam roepen.

                 Een eindeloos durend ogenblik bleef hij naar de overleden vrouw staan kijken. ‘Het spijt me zo, Kate. Het spijt me verschrikkelijk.’

                 Hij tilde Joan op en nadat hij haar in de lift had gelegd ging hij naast haar staan en begon uit alle macht aan het touw te trekken.

                 In een kamer aan de keldergang sprong de timer van de detonator die Morse had ingeschakeld voordat hij aan zijn moorddadige aanval begon op dertig seconden.

                 Op de tweede verdieping tilde King Joan uit de lift en vertelde Michelle wat er met Kate en Morse was gebeurd.

                 ‘We verdoen hier onze tijd,’ zei Bruno, die het duidelijk niets kon schelen. ‘Hoe komen we hier weg?’

                 ‘Deze kant uit,’ zei Michelle, en ze holde de gang in. Aan het eind wees ze naar de vuilstortkoker die aan het venster was bevestigd. ‘Onderaan staat een container.’

                 ‘Ik ga niet in een vuilstortkoker springen,’ zei Bruno verontwaardigd.

                 ‘O, jawel hoor,’ zei Michelle.

                 Bruno leek een woedeaanval te krijgen, maar toen zag hij de dodelijke ernst in haar ogen. Hij klom in de vuilstortkoker en na een duw van Michelle roetsjte hij krijsend van angst naar beneden.