Met haar hand op de deurknop stond ze als aan de grond genageld. Haar hart bonsde zo dat haar hele lichaam leek te trillen.
Met grote ogen draaide ze zich langzaam naar hem om en keek naar zijn uitdrukkingloze gezicht. 'Hoe weet jij dat?' fluisterde ze, nauwelijks in staat de woorden uit te spreken.
'Dat heeft Hal me verteld.'
'Hoe kon Hal het weten?'
'Hij heeft het gehoord. Hij was erbij.'
'Nee, nietwaar. Geloof me, ik herinner me heel goed dat Hal er niet bij was. Ik had een stoel voor hem gereserveerd op de voorste rij, en die stoel bleef leeg omdat hij niet kwam opdagen. Die avond belde hij me op om zich te verontschuldigen dat hij het niet had gehaald. Hij zei dat hij ergens door was opgehouden. Wat dat was, vertelde hij er niet eens bij, en ik heb er niet naar gevraagd. Het enige wat ertoe deed was dat hij kennelijk wat beters te doen had dan er zijn voor mij.'
'Hij was erbij,' herhaalde Jason simpelweg. 'Toen hij aankwam, was je bezig je voor te bereiden met je klasgenoten. Hij was met stomheid geslagen door hoe je eruitzag. Het was al een tijd geleden dat hij je had gezien. Je haar hing los tot op je schouders en je droeg een ketting die van je moeder was geweest. Je leek precies op haar en daar schrok hij van. Er kwamen veel herinneringen boven aan je moeder, en hij besefte weer hoe vreselijk het was geweest haar te verliezen, hoe erg hij haar miste. Hij vertelde me dat hij een beetje emotioneel werd, maar ik heb het gevoel dat het meer was dan dat, omdat hij zelfs wegliep om zijn zelfbeheersing te hervinden. Tegen de tijd dat dat gelukt was, was de ceremonie begonnen.
'Hij wilde geen aandacht trekken door naar zijn stoel te lopen.
Bovendien wist hij dat jij hem zou zien als hij in de stoel ging zitten die je voor hem had gereserveerd, en hij wilde niet dat je zou merken hoe aangedaan hij was. Dus bleef hij achterin staan om naar je te luisteren. Hij was zeer geroerd door wat je zei, maar besefte ook hoezeer hij je had teleurgesteld. Omdat hij te bang was geweest een band met je op te bouwen, had hij je aan je lot overgelaten, je in de steek gelaten. Hij had degene moeten zijn die je had geleerd hoe je weer kon dromen. Toen de ceremonie voorbij was, wist hij niet hoe hij je moest uitleggen waarom hij niet op zijn plek had gezeten, dus vertrok hij zonder iets te zeggen.'
Ze wilde het niet geloven. Dit was niet mogelijk; het kon niet. Er moest een andere verklaring zijn. Misschien had Hal op de een of andere manier een opname gezien, al wist ze niet waarom hij die moeite genomen zou hebben. Misschien had iemand hem erover verteld dan? Dat verklaarde echter niet waarom hij Jason een verzonnen verhaal zou vertellen waarin hij er zelf niet al te best vanaf kwam. Nee, de meest voor de hand liggende verklaring, hoe ongelooflijk ook, was dat hij er echt bij was geweest, dat hij echt spijt had gehad, zoals hij tegen Jason had gezegd. Dat Hal heel close was geweest met haar moeder, wist ze wel. Ze herinnerde zich zijn bezoekjes nog van vroeger, en hoe blij haar moeder altijd was geweest hem te zien. De grote glimlach op zijn gezicht als hij haar zag. Daarom was ze ook zo in de war geweest toen hij haar had afgewezen. Ze dacht dat ze iets verkeerd had gedaan. 'Waarom heeft hij nooit iets gezegd?' vroeg ze zwakjes.
Jason haalde zijn schouders op. 'Hal voelde zich niet zo op zijn gemak met emoties. Je weet hoe hij was.'
'Nee, blijkbaar niet. Heeft hij met jou over mij gesproken?'
'Ja. Voor ik trouwde, praatte hij veel over je, en de afgelopen paar jaar ook weer. Tijdens onze laatste gesprekken had hij het meer over jou dan over Bridges of het boek. Hij was trots op je. Gedurende je hele schoolcarrière behoorde je tot de beste van je klas. Je deed het goed als journalist, maakte naam voor jezelf. Toen begon je voor jezelf als fotograaf, en weer had je succes. Hij vond je slim, stoer.' Hij pauzeerde even voor hij een beetje ongemakkelijk verderging. 'Hij zei dat je mooi was. Zoals ik al zei, hij vond dat je precies op je moeder leek.'
Ze fronste. 'Ik begrijp het niet. Hij sprak met jou over mij voor je trouwde en vervolgens de afgelopen jaren...' Met andere woorden, toen hij single was, bedacht ze ineens.
Hij trok een grimas en keek weg, met iets van gêne over de achterkant van zijn nek wrijvend. 'Het leek bijna alsof hij probeerde ons te koppelen.'
Denkend aan alle dingen die Hal haar in de loop der jaren over Jason had verteld, besefte ze ineens dat er een groot gat was gevallen in zijn verhalen. Dat was de periode dat Jason getrouwd was geweest. Ze had altijd gedacht dat Hal gewoon had opgeschept over zijn protegé, een man die hij duidelijk hoog had zitten. Was het mogelijk dat Hal echt had geprobeerd Jason aan haar te verkopen zodat ze geïnteresseerd raakte?
Ineens herinnerde ze zich dat Hal had gewild dat ze Jason zou ontmoeten. Jaren geleden had hij dat eens voorgesteld. Ze had niet begrepen waarom hij dat wilde en had zijn opmerking verkeerd opgevat. Het was kort nadat ze was begonnen als journalist, een baan die ze had genomen in een zielige poging zijn goedkeuring te winnen, zijn aandacht te krijgen. Het enige waarover hij had kunnen praten was Jason, die veelbelovende jonge verslaggever die ze móést ontmoeten. Het was op haar overgekomen als een belediging, en ze had wrok gekoesterd tegenover die succesvolle journalist waar hij niet over uitgepraat raakte terwijl hij haar nauwelijks leek te zien.