‘U moest eens weten, al die opwinding…’
‘Ik geloof u niet,’ zei hij met een brede glimlach.
Zijn reactie verraste haar. ‘Ik lieg nooit.’ Niet meer althans, door schade en schande wijs geworden.
Nu plaatste hij ook zijn andere hand tegen de muur achter haar. Ze zat klem. Met moeite wist ze een rilling van genot te onderdrukken.
Ze ging ervan uit dat hij een nieuwe aankoop was, of een speler van een bezoekende club. Hij had de juiste lengte, de juiste schouderbreedte en de juiste dosis arrogantie voor een rugbyspeler.
‘Dus u heeft al die jongens gezoend?’ vroeg hij, haar strak en aandachtig aankijkend.
Ze stonden vrijwel neus aan neus. Zijn blauwe ogen straalden nog altijd dezelfde intensiteit uit, maar hadden nu iets schaamteloos sensueels en verraadden zijn plezier. Zijn aantrekkingskracht werd er alleen maar groter door.
De uitdrukking op zijn gezicht was anders dan die van de spelers wanneer ze haar voor de grap probeerden te versieren. Deze man was zo gefocust, hield haar zo gevangen met zijn blik dat ze nauwelijks kon ademen.
‘Als u echt gezoend had, zou ik het kunnen zien aan uw gezicht,’ zei hij. ‘Maar uw lippenstift zit er nog keurig op.’
‘Misschien heb ik mijn lippen na afloop wel opnieuw gestift.’
‘Ze zijn niet gezwollen, uw huid straalt geen warmte uit en uw ogen hebben niet die speciale gloed.’
Zijn woorden stookten het belachelijke vuur in haar lichaam nog wat verder op. Haar onderbuik stond in lichterlaaie, en ze kon vrijwel onmogelijk stil blijven staan. ‘Een kwestie van uithoudingsvermogen. En ik herstel snel. Dat moet ook wel als je met zoveel mannen tegelijk bezig bent,’ zei ze zo nonchalant mogelijk.
‘O? Is dat zo?’ Hij klonk geamuseerd. ‘In dat geval maakt eentje meer of minder ook niet uit, toch?’
Lena verstijfde. ‘Eentje meer of minder van wat?’ vroeg ze, zonder te weten of ze hoorbaar was. Wat gaf het ook nu hij vooroverboog.
Hij drukte zijn lippen stevig op de hare, en het kwam niet eens in haar op hem te stoppen. Haar wilskracht was in geen velden of wegen meer te bekennen. Ze wankelde op haar benen.
Het was lang geleden dat ze een kus had gehad, en dit was niet zomaar een kus. Hij had haar volledig onder controle. Met zijn tong duwde hij haar lippen van elkaar en ging op onderzoek uit.
Ergens heel in de verte riep haar gezond verstand haar tot de orde, maar het enige waartoe ze in staat was, was hem vurig terugkussen. Hij was een en al mannelijkheid, en zijn warmte en kracht veranderden haar spontaan in een volgzame vrouw, die haar lichaam kromde zoals hij wilde.
Ze hoorde hem kreunen, voelde hoe hij haar met zijn lichaam klemzette tegen de muur. Zijn handen hielden haar hoofd stevig vast. Die paar heerlijke seconden wist hij haar ziel te verleiden tevoorschijn te komen. Juist toen ze de smaak te pakken kreeg, brak hij de kus af en keek haar strak aan met zijn blauwe fonkelende ogen.
‘Nu heb je pas die gloed in je ogen,’ zei hij, zonder de voldoening in zijn stem te verbergen.
Lena hapte naar adem. Ze wilde een sarcastische opmerking maken, maar eer ze in staat was geluid te produceren, had hij zijn lippen alweer op de hare gedrukt. Nu was zij degene die kreunde. Hij was zo geweldig.
Hij overlaadde haar met kleine, zachte, plagerige kusjes en zijn handen dwaalden af naar haar hals. De strelingen van zijn vingers veroorzaakten een tintelende, warme sensatie. Het gevoel van passie ging echter veel dieper dan dat. Hitte stroomde door haar aderen tot haar verlangen iedere cel had bereikt. Huiverend van genot drukte ze haar mond nog steviger op de zijne.
Ze was al vergeten dat ze zojuist haar handen aan zijn colbert had afgeveegd om hem zijn schaamteloze arrogantie betaald te zetten. Ze klampte zich aan hem vast toen ze een enorme drang in zich op voelde komen, een drang die ze niet kon onderdrukken. Niet wilde onderdrukken. Ze kuste hem steeds opnieuw, hongerig, wild en roekeloos.
Het was onmogelijk om zich van hem los te weken, al zou ze het willen. Gepassioneerd speelden hun tongen met elkaar.
Zijn handen dwaalden af naar beneden, omsloten haar billen en drukten haar heupen stevig tegen de zijne.
Het was eeuwen geleden geweest dat ze zo’n fysieke ontlading had gehad. Ze werd normaal gezien nooit echt opgewonden van een flirterig gesprekje en wat kusjes, maar dit ging verder. Het niet te controleren vuur in haar had haar verstand in de as gelegd. Ze kreunde opnieuw.
Plots hoorde ze een deur dichtslaan, gevolgd door het lawaai van luidruchtige mannenstemmen.
Onmiddellijk liet hij haar los. Hij schermde haar af met zijn lichaam zodat de spelers haar niet zouden zien. Ze wist niet hoe ze hem moest bedanken voor dat verrassend beschermde gebaar. Niet nu ze zojuist haar eigen reputatie kort en klein had geslagen.
Ze wist wel dat ze moest maken dat ze wegkwam.