‘Ongetwijfeld heeft je vriendin er later spijt van gekregen.’ Lena knipperde met haar ogen. Haar houding verraadde nog steeds een en al sarcasme.
Ze nam zijn verhaal kennelijk niet heel serieus. Toch was het echt gebeurd, en vreemd genoeg zat het hem tot op zekere hoogte nog altijd dwars. ‘Ze begon een relatie met mijn aartsrivaal van de faculteit. Pas toen ze huwelijksproblemen kregen, zocht ze mij weer op.’ Tegen die tijd was hij inmiddels multimiljonair en had hij meer status en succes dan welke arts ook. Dat was dan ook de enige reden geweest dat ze hem had opgezocht.
‘Hebben jullie toen weer een relatie gekregen?’ Lena staarde naar de vloer.
Ze had het voorgesteld, maar Seth was nijdig geworden. Zij had misschien geen problemen met ontrouw, maar hij wel. ‘Zelfs niet toen ze eenmaal gescheiden was. Een keer was meer dan genoeg.’ Hij had precies geweten waar ze opuit was, zijn geld en status.
‘En vanaf dat moment ben jij degene die vrouwen dumpt, of niet?’
Tot nu toe was hij inderdaad degene geweest die ieder contact verbrak voordat het uit kon lopen op een relatie. Alleen in het geval van Lena Kelly lag dat anders.
‘Is dat waarom je hier nu bent?’ vroeg ze bedachtzaam. ‘Omdat ik degene ben die nee zegt?’
‘Nee.’ Hij had op zijn klompen kunnen aanvoelen dat ze tot die conclusie zou komen. ‘Ik ben hier omdat ik moet toegeven dat ik nog een keer bij je wil zijn.’
‘Het is niet meer dan seks.’
‘Het is niet zomaar seks, het is fantastische seks.’ En hij had zelfs een vermoeden dat het daar niet bij zou blijven. Hij verlangde ernaar bij haar te zijn, haar beter te leren kennen. Bedachtzaam bestudeerde hij haar gezicht. ‘En? Heb ik met mijn zielige verhaal enige sympathie bij je op weten te werken?’
‘Dit heeft zich allemaal zo’n tien jaar geleden afgespeeld, en je bent er nog steeds niet overheen?’
Au. ‘Ach ja, je kent het wel, zo’n eerste liefde.’ Bovendien mocht hij dan zijn vader min of meer vergeten zijn, zijn moeder frustreerde hem nog altijd. Nog altijd kon hij haar niet helpen op de manier waarop hij het graag wilde.
Lena probeerde het effect van zijn verhaal wat af te zwakken. Zo’n ontzettend treurig verhaal was het nu ook weer niet geweest, toch? Miljoenen mensen hadden problemen met hun ouders en exen. Zij zelf ook. ‘Wil je echt mijn sympathie?’
‘Ik ben op dit moment tevreden met alles wat ik kan krijgen. Ben je van plan mijn gekwetste hart te redden?’
‘Ik ken mezelf goed genoeg om te weten waar mijn grenzen liggen. Bovendien betwijfel ik of je wel een hart hebt. Volgens mij kun je het gewoon niet hebben dat ik je te snel af ben.’
‘Eerder twijfelde je toch niet of ik wel een hart had? Wat heeft jou ineens zo bang gemaakt?’
‘Ik ben niet bang, ik ben gewoon verstandig.’
‘Verstandig is niet echt het woord waarmee ik jou zou kwalificeren.’ Seth liet zijn stem zakken. ‘Je bent juist zo mooi als je roekeloze dingen doet.’
‘Je mooie praatjes werken niet bij mij.’ Dat deden ze echter wel degelijk. Ze probeerde zich te concentreren op zijn geschiedenis, waar ze nu meer informatie over had. Zijn ouders waren dus gescheiden, en hij had een heks van een ex. Hij was gestopt met zijn studie medicijnen om pizza’s te bakken en T-shirts te verkopen, een weg die alleen iemand als Seth met succes kon afleggen. Ze wilde niet nog meer over hem te weten komen, daar werd ze alleen maar nieuwsgieriger door. Hoe meer ze wist, hoe meer ze wilde. Dat heerlijke gevoel te smelten onder zijn aandacht, verlamde haar. En door de manier waarop hij naar haar keek en lachte, wist ze dat hij dat doorhad.
‘Wil je echt niet nog een kus? Je wilt niet dat ik mijn hand hier leg?’ Hij legde zijn hand op haar heup en trok haar dichter naar zich toe.
Lena krulde haar tenen opnieuw en probeerde zich vast te klampen aan het laatste restje verstand dat ze nog had. Precies op het juiste moment herinnerde ze zich een niet onbelangrijk feit. ‘Achteruit,’ maande ze fluisterend. ‘Daarboven hangt een camera.’
Verschrikt keek hij om zich heen. ‘In de kleedkamer?’
‘De kijkers thuis kunnen meekijken tijdens de rust. De mannen weten waar de camera hangt, dus gaan ze buiten beeld staan om zich te verkleden. Maar wij staan er nu recht voor.’
Seth ontdekte de camera tegen de muur naast hen. ‘Wordt er op dit moment ook gefilmd?’
‘Ik durf er niet op te gokken van niet,’ antwoordde ze, terwijl ze de afstand tussen hen letterlijk groter maakte door zich naar de deur te haasten.
‘Je bent niet vaak bereid een gokje te wagen, of wel?’ riep hij haar na, maar ze was al op de gang verdwenen. Hij balde zijn vuisten, met de intentie eens flink tegen de muur te slaan. Die was echter van beton en zo stom was hij nou ook niet. Die rotcamera ook.