Haar huid begon spontaan te tintelen. Hij was ook zo geweldig. Ze slikte. ‘Oké, ik zal eerlijk toegeven dat ik me tot je voel aangetrokken, maar het is verstandiger om daar niets mee te doen.’ En dit keer was ze vastbesloten om te doen wat verstandiger was.
‘Waarom is dat verstandiger? Je weet dat ik goed voor je zal zijn.’
‘Ik heb het je al eerder gezegd.’ Ze voelde een pijnscheut in haar borst. ‘Aan te veel van het goede hou je alleen maar een slecht gevoel over.’
‘Dan moeten we ervoor zorgen dat we die grens niet overschrijden.’
Dat zou voor haar niet werken. In een mum van tijd zou ze alsnog als een blok voor hem vallen.
‘Kijk me eens aan,’ zei hij beheerst, maar zijn stem deed haar zenuwen gieren. ‘Heel eventjes maar.’ Hij wilde haar ogen zien in de hoop haar gedachten te kunnen doorgronden. Haar blik leverde hem echter geen enkele informatie op.
‘Ik zit niet te wachten op een kortstondige relatie met jou,’ zei ze zacht.
Seth aarzelde even te antwoorden, maar hij wist dat hij eerlijk tegen haar moest zijn. ‘En ik zit niet te wachten op een huwelijk, Lena.’
Haar ogen schoten vuur. ‘Alsof ik al bezig ben met de inrichting van de kinderkamer.’
‘Oké, dat is overdreven, maar laat me je vertellen waarom niet.’
‘Laat me raden. Je gaat nu een triest verhaal ophangen over je slechte jeugd om me voor je te winnen.’
Haar plotse cynisme snoerde hem een paar seconden de mond. Misschien hadden andere mannen dat inderdaad bij haar geprobeerd. ‘Nee, ik wil dat je me begrijpt.’ Hoofdzakelijk omdat hij háár verhaal wilde horen. Hij vermoedde dat als hij over zichzelf zou beginnen, zij ook haar verleden met hem zou delen. Normaal gesproken werkte het op die manier. Als hij eenmaal de reden van haar afwijzing kende, begreep hij haar waarschijnlijk beter. Het enige wat hij wilde, was dat ze een fijne tijd met elkaar hadden.
‘Mijn ouders zijn met knallende ruzie uit elkaar gegaan,’ begon hij. ‘Daarom wil ik niet trouwen.’
‘Zo’n emotionele reden is altijd een verdraaid handig excuus om je niet te hoeven binden,’ zei ze sarcastisch.
Seth gromde. Ze had geen idee hoe erg het geweest was. De scheiding had maanden op zich laten wachten. Het was een tijd vol bitterheid en bedrog geweest. ‘Gelukkig hebben ze niet gevochten om de voogdij over mij,’ vervolgde hij droog.
Zijn vader, van wie hij stom genoeg ooit idolaat was geweest, was immers vertrokken en had nooit meer iets van zich laten horen. Hij was waarschijnlijk te druk geweest met zijn nieuwe gezin. Zijn moeder was er kapot van geweest, en Seth had haar niet kunnen helpen. Zijn onmacht had het allemaal nog veel erger voor hem gemaakt. Bovendien had hij in die tijd zijn eigen problemen als tiener gehad. Al die ellende had een enorme woede in hem teweeggebracht. Het boksen had ervoor gezorgd dat hij geleerd had zijn woede te beheersen, wat ervoor nodig was om te slagen in het leven. Hij had zijn eigen emoties leren te herkennen, en daar had hij nog altijd veel aan in zijn leven.
Om de luchtige toon aan te kunnen houden, ademde hij diep in. ‘En natuurlijk heb ik ook een heks van een ex, die me al helemaal uit de droom heeft geholpen ooit te gaan trouwen.’
‘Uiteraard, vertel,’ zei ze op mierzoete toon, die allesbehalve bedoeld was om hem uit te nodigen verder te gaan. Er leek geen enkele manier te bestaan om haar milder te stemmen.
‘Eerste jaar universiteit. Medicijnen. Ik veroverde het meisje op wie alle jongens zaten te azen.’ Hij zag dat ze haar ogen samenkneep en hoopte stiekem dat ze dat deed uit jaloezie. ‘En toen begon ik aan mijn pizzaproject. Ik had T-shirts ontworpen voor de bezorgers, en die bleken even populair als de pizza’s zelf. Ik ben gestopt met mijn studie om me er volledig op te kunnen storten. Volgens haar zou ik net zo’n loser worden als mijn vader, en die was nogal een loser.’ Even leek zijn stemming naar somberheid door te slaan.
‘En door haar houding raakte je alleen maar meer gemotiveerd om te slagen?’
‘Uiteraard.’ In eerste instantie had zijn ex hem uitgelachen, later had ze zelfs minachting voor hem gekregen. Ze had geen enkel begrip getoond voor zijn ambities, had nooit in hem geloofd. Al snel had hij geleerd dat hij het geloof, succes en geluk uit zichzelf moest halen. Met afhankelijkheid van anderen kwam je geen stap verder. Vroeg of laat zou je gekwetst worden. Zijn moeder was daar het levende bewijs van. Zij had gehoopt gelukkig te worden met een man en een stel kinderen. Haar echtgenoot was echter uiteindelijk vertrokken, haar achterlatend met slechts één kind. Seth was voor haar niet toereikend geweest. En later ook niet voor zijn vriendin, toen hij eenmaal de status van beste student van het jaar was kwijtgeraakt.