Lena slikte, omdat ze wist dat ze in het nauw gedreven werd.
‘Dion was blij met onze komst, maar vertelde me dat jij degene bent die erover gaat.’ Seth doorboorde haar met een roofzuchtige panterblik.
‘Dat is niet waar. Het enige wat ik kan doen is je verzoek voorleggen aan de directie.’
‘Maar Dion zei dat als we jou aan onze kant konden krijgen, de deal feitelijk rond was.’
We? Hij was toch de enige aanwezige? Was dit de reden dat hij op haar uitnodiging van de avond ervoor was ingegaan? Had hij haar op die manier voor zich willen winnen? Lieve hemel, nu voelde ze zich pas echt goed vernederd. ‘De deal is nog helemaal niet rond,’ antwoordde ze op de ijzige toon die haar de afgelopen achttien maanden vermaard had gemaakt in haar omgeving. ‘Ik kan je niets garanderen. Je zult moeten wachten tot ik je verzoek heb bestudeerd en gesproken heb met de directie.’ Ze stond op om het gesprek te beëindigen. Alleen wilde ze zijn. In stilte haar wonden likken.
‘Natuurlijk.’ Ook Seth kwam overeind.
Vanochtend was ze niet in staat geweest hem uitgeleide te doen. Nu vereiste haar trots beleefd en professioneel te blijven, dus liep ze stilzwijgend mee tot aan de deur.
‘Je hoeft niet helemaal mee te lopen naar de lift, hoor. Je hebt het waarschijnlijk veel te druk.’ De glimlach om zijn mond verraadde iets te veel intimiteit.
Lena stak haar kin in de lucht. ‘Het is geen enkel probleem.’
‘Lena, even voor de goede orde,’ zei hij, staand in de deuropening. ‘Ik laat mezelf niet gebruiken. Ook niet voor een goed doel.’
Roerloos bleef ze staan.
‘Wat er vannacht is gebeurd, is iets tussen ons. Met het jongerenproject heeft het niets te maken.’
‘Wat er vannacht is gebeurd, is gebeurd. Alles is nu voorbij,’ antwoordde ze kordaat.
‘Denk je?’ Met toegeknepen ogen wierp hij haar een blik toe waarmee hij haar huid leek te strelen. ‘Wie probeer je nu te overtuigen? Mij of jezelf?’
Wat was hij toch vreselijk arrogant. Ze had de neiging hem een klap te verkopen.
‘Je mag me namelijk best nog een keer uitnodigen als je dat wilt,’ vervolgde hij.
Als reactie op zijn verleidelijke stem begon haar huid spontaan te gloeien. Hij had zo’n waanzinnige aantrekkingskracht op haar. Ze was in zijn nabijheid niet in staat te bewegen, te praten, te denken… Het kostte haar lamgelegde brein enige tijd om haar duidelijk te maken dat ze zacht stond te hijgen. Vlug draaide ze zich om en liep met grote passen terug naar haar bureau. Ze hoopte maar dat hij het niet gehoord had. ‘Ik zal kijken naar je project en contact met je opnemen,’ zei ze houterig.
‘Hier is mijn visitekaartje.’ Seth bleef in de deuropening staan en hield het kaartje omhoog, zodat ze gedwongen was terug te lopen om het aan te nemen. ‘Ik was vanochtend vergeten je mijn telefoonnummer te geven.’
Ieder detail van hem had ze in zich opgeslagen. Nog steeds voelde ze het gewicht van zijn lichaam op het hare, had ze de kleur van zijn huid op haar netvlies staan, hoorde ze het heftige kloppen van zijn hart in haar oren.
Haastig griste ze het visitekaartje uit zijn hand. ‘Je hoort nog van me.’
‘Ik waardeer het serieus dat je even tijd voor me vrij hebt gemaakt, Lena.’
Met een ruk draaide ze zich om en beet op haar lip om haar frustratie in te slikken. Ze kon zijn verzoek niet afwijzen, en dat wist hij. De directie stemde eigenlijk altijd in met dit soort verzoeken, zeker als het om jongeren ging. Ze moest dit voorstel behandelen als elk ander, want als ooit zou uitlekken dat ze met elkaar naar bed waren geweest…
Seth had haar verdomd handig in deze situatie weten te manoeuvreren. Waarom was hij niet eerlijk geweest over zijn motieven? Ze knarste met haar tanden. Mannen waren nooit eerlijk, in ieder geval niet tot ze hadden gekregen wat ze wilden.
Ze plofte op haar bureaustoel. Ja, ze zou dit project aanbevelen bij de directie, maar alleen omdat er geen reden was dat niet te doen en omdat Dion al min of meer toestemming had gegeven. Het wedstrijdseizoen was afgelopen en de komende twee weken zouden de mannen alleen nog wat vriendschappelijke duels spelen. Er stonden geen besloten trainingen op de agenda, zoals vaak het geval was vlak voor belangrijke wedstrijden.
Hoe dan ook zou ze zelf koste wat kost het trainingsveld mijden als Seth daar in de buurt was. Misschien kon ze het archief bijwerken, alles om hem niet te hoeven zien. Ze slikte haar teleurstelling weg en sprak het laatst resterende beetje trots dat ze nog in zich had aan. Ze had geen enkele intentie ooit nog contact met hem te hebben.
Hoofdstuk 6
De volgende ochtend nam Lena haar mail door. Alles was geregeld. Andrew had haar de bevestiging gemaild, niet Seth. Natuurlijk niet, dacht ze, hij had immers al gekregen wat hij wilde. Geïrriteerd pakte ze de doos met sponsorartikelen voor de spelers, en ze liep haar kantoor uit.