Als ik zie hoe haar blik van mij naar hem dwaalt, weet ik zeker dat ze die woorden gehoord moet hebben. Het vale blauw van haar oude, beschadigde irissen draait mee in de kassen als ze met haar ogen rolt. Dan zegt ze: ‘Damen.’
De klank doet hem verstijven en zowel geestelijk als lichamelijk bereidt hij zich voor op alle mogelijkheden. Op alles behalve wat volgt.
‘Damen. Augustus. Notte. Esposito. Jij bent de reden.’ Haar piekerige haar wordt opgetild en wappert in een gemanifesteerd briesje dat om ons heen blaast. ‘En Adelina, de remedie.’ Ze drukt haar handpalmen tegen elkaar en kijkt me smekend aan.
Ik kijk van de een naar de ander en kan niet beslissen wat me meer kippenvel bezorgt: het feit dat ze zijn naam weet – zijn volledige naam, inclusief eentje die ik nooit eerder heb gehoord, samen met eentje die anders wordt uitgesproken dan ik hem ken – of de manier waarop Damens gezicht opeens verbleekt en zijn lichaam verstrakt op het moment dat zij hem aanwijst als schuldige.
En trouwens, wie is Adelina nou weer?
De antwoorden die door zijn gedachten kolken verdwijnen lang voor ze zijn lippen bereiken – tegengehouden door de zangerige toon van haar stem als ze zegt: ‘Acht. Acht. Dertien. Nul. Acht. Dat is de sleutel. De sleutel die je nodig hebt.’
Weer kijk ik van de een naar de ander. Ik zie hoe Damen zijn ogen tot spleetjes knijpt, met zijn tanden knarst en een serie onverstaanbare woorden voor zich uit mompelt. Dan pakt hij mijn hand steviger vast en probeert ons allebei uit de modder te trekken – bij haar vandaan.
Hij waarschuwt me niet achterom te kijken, maar ik doe het toch. Een blik over mijn schouder, recht in die oude ogen vol staar, haar huid zo kwetsbaar en doorzichtig dat het lijkt alsof ze van binnenuit verlicht wordt. Haar lippen bewegen zachtjes terwijl ze weer begint te zingen: ‘Acht. Acht. Dertien. Nul. Acht. Dat is het begin. Het begin van het einde. Alleen jij kunt het in gang zetten. Alleen jij-jij-jij... Adelina.’
De tergende woorden blijven hangen, ze achtervolgen ons en jagen ons achterna, net zo lang tot we Zomerland verlaten.
Tot we weer terug zijn op aarde.