‘Hoi.’
Wanneer ze door de slaapkamerdeur naar binnen kijkt, ziet ze een glunderende Tom op bed zitten met naast hem een vol dienblad.
‘Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt.’
Ze werpt een blik op het dienblad. Zeg maar rustig ontbijt. Percolatorkoffie – haar lievelingskoffie – , twee grote glazen verse jus met ijsblokjes, twee gekookte eitjes, een schaaltje croissants, een schaaltje beleg, bramenjam, roomboter, servies en bestek. De verwennerij van gisteren gaat gewoon verder.
‘Ik kom eraan,’ zegt ze met de verleidelijkste glimlach die ze er op dat moment weet uit te persen. ‘Niet weggaan, hoor!’ Terwijl ze hem hoort lachen, rent ze de trap af, de woonkamer in. Haar mobiel ligt op dezelfde plek waar ze hem gisteravond heeft laten liggen. Met haar duim schiet ze door het menu heen. Nieuwe berichten, nieuwe sms’jes. Haar moeder heeft gemaild en een vriendin heeft ge-sms’t. Goddank geen berichtjes uit Parijs. Omdat ze geen tijd heeft om alle berichten na te lopen en afzonderlijk te verwijderen, wist ze in één keer de hele zwik. Daarna voelt ze zich iets beter, met de nadruk op iets. Ze loopt op haar tenen naar het toilet, opent de deur en trekt die zachtjes achter haar rug weer dicht. Nadat ze heeft doorgespoeld, telt ze inwendig tot tien. Ze opent de deur, gewoon, en klimt de trap op, terug naar de slaapetage.
Tom heeft het dienblad naast het bed op de grond gezet en ligt als een pasja tegen de kussens. Zijn handen op zijn bollende buik, de blik van iemand die zich heeft uitgesloofd en vindt dat hij daarom een beloning verdient. Ze gaat naast hem liggen. Voor ze het weet glijdt zijn hand haar kimono binnen en gaat rechtstreeks naar haar kruis. Met zijn wijs- en middelvinger zoekt hij haar clitoris en begint die ritmisch te masseren. Ze ergert zich aan de mechanische manier waarop hij te werk gaat, alsof ze een ding is, een trekpop waar je maar aan een touwtje hoeft te rukken zodat de benen zich spreiden.
‘Wat ruik je lekker.’ Met zijn andere hand pelt hij de kimono van haar schouder en begint haar borsten te strelen. Hij kreunt zacht, alsof hij er zelf opgewonden van raakt. ‘Wat zit je haar leuk.’
Leuk? Dat haar haren na het föhnen wild alle kanten uitsteken windt hem kennelijk ook op.
‘Ik ben zo blij dat je weer thuis bent,’ gaat hij kreunend verder. ‘Ik heb je zo gemist.’
Nu wil ze het weten ook. ‘Waarom?’ Ze draait zich op haar zij en kijkt hem recht aan.
‘Gewoon.’ Er volgt een bijna verlegen glimlach. ‘Misschien omdat we elkaar zo lang niet hebben gezien. Ik eh…’ Hij kijkt echt lief. ‘Ik realiseerde me opeens hoezeer ik je miste.’
Ze heeft de neiging hem te geloven en legt haar hand op zijn kruis. Wanneer ze voelt hoe groot en hard hij is, maakt ze zijn broekriem los, trekt de rits open en haalt zijn geslacht uit zijn slip. My god. Op Tom valt een hoop aan te merken, maar hij heeft een geweldig mooie pik. Het is alsof iemand een knopje indrukt waardoor ze alles om zich heen vergeet en nog maar één ding wil. Met twee halen stroopt ze zijn slip en jeans van zijn benen en brengt haar tepels naar zijn mond.
‘Ik heb nagedacht,’ gaat Tom kreunend verder terwijl hij zijn handen om haar billen slaat. ‘Waarom beginnen we niet opnieuw? Van voren af aan? We trekken een streep onder de laatste maanden. Zand erover. Een nieuwe start, alleen wij twee.’ Zachtjes bijt hij in haar rechtertepel.
Dat hij haar langzaam geil maakt, betekent niet dat ze gestopt is met denken of niets meer ziet. Op Toms gezicht staat een raadselachtige glimlach, alsof hij iets verbergt. Zou het kunnen dat hij de laatste maanden een vriendin heeft gehad? Een of andere studente, zo’n jong ding? Het zou haar niets verbazen. Net zoals zij ooit voor hem is gevallen, zijn er ongetwijfeld honderden meisjes die nu op hem vallen, op zijn praatjes, zijn reputatie, of gewoon omdat studentes het ten minste één keer met een oudere man willen doen. De paar keren dat ze de laatste tijd samen zijn uit geweest heeft ze genoeg van dat soort meisjes om hem heen zien zwermen, als vliegen om de strooppot. Waarom zou ze willen weten of hij iets verbergt als hij niet echt wil weten of ze hem in Parijs is trouw gebleven? Een nieuwe start. Goed. Waarom niet? Liever samen dan alleen. Misschien moet ze hem een kans geven. Zeker nu hij zo zijn best doet.
‘Oké,’ zegt ze nadat ze zijn hemd heeft opengeknoopt en met haar nagels tussen zijn grijze borsthaar langzaam naar beneden glijdt. ‘We beginnen opnieuw. Samen. Jij en ik.’ Haar hand omsluit zijn geslacht. ‘En vandaag gaan we samen naar Vaals.’
‘Maar je haat Vaals,’ werpt hij na een lik over haar borst tegen.
‘Ik haat Vaals omdat ik niet van bossen hou en van een dorp waar ik geen hond kan verstaan. Wat ik niet haat is de kans om met jou samen te zijn.’