‘Hoi,’ zei ze even later toen Alex in een strak T-shirt de deur openmaakte. Ze moest nog een beetje wennen aan de nieuwe, sexy Alex. Hij was altijd een lange slungel geweest, totdat hij ineens een wonderbaarlijke groeispurt had gemaakt. Maar in tegenstelling tot Gemma en een paar meisjes van school werd Harper er niet warm of koud van.
Gelukkig was Alex zich er totaal niet van bewust dat hij van een nerd was uitgegroeid tot een lekker ding. Dat was maar goed ook, want ze had niet met hem kunnen omgaan als hij in plaats van de hele nacht computerspelletjes spelen ineens achter de meiden aan was gegaan.
‘Hoi,’ zei hij. ‘Gemma is hier niet, hoor.’
‘Weet ik. Ze is naar de training.’ Harper wipte van haar ene op haar andere voet. ‘Jee, het is eigenlijk wel triest.’
‘Wat?’ vroeg hij.
‘Dat we elkaar alleen nog maar spreken als ik op zoek ben naar mijn zus.’ Ze wreef met haar hand over haar nek en wendde haar blik af.
‘Ja, eigenlijk wel,’ beaamde hij.
‘Kan ik eerlijk tegen je zijn?’
‘Dat ben je toch altijd?’
‘Ik kan er niet aan wennen dat jij iets met mijn kleine zusje hebt.’ Het hoge woord was eruit. ‘Ik bedoel... op die manier heb ik jou nooit leuk gevonden. Wij waren gewoon vrienden, maar Gemma is mijn zus en jij bent helemaal weg van haar.’ Ze schudde haar hoofd. ‘Ik weet het niet. Het is gewoon heel raar.’
Alex stak zijn handen in zijn zakken en staarde naar de grond. ‘Dat snap ik. Eigenlijk had ik eerst met jou moeten praten voordat ik iets met haar begon.’
‘O nee, dat bedoel ik niet.’ Harper maakte een wegwuivend gebaar. ‘Je hoeft mij niet om toestemming te vragen. Ik vind het... eh... een beetje vreemd om met jou om te gaan als Gemma er niet bij is. Het is dan net of ik haar verraad.’
‘Dat snap ik,’ zei hij. ‘Je bent natuurlijk ook een meisje, ook al ben ik nooit op die manier in je geïnteresseerd geweest.’
‘Ik ben blij dat je het snapt.’
‘Oké.’
‘Maar het punt is,’ vervolgde Harper terwijl ze de ring aan haar vinger om en om draaide, ‘dat ik graag weer vrienden met je wil zijn.’
Alex keek haar verbaasd aan. ‘Waren we dan geen vrienden meer?’
‘Jawel, maar niet echt. Wanneer hebben we voor het laatst iets samen gedaan?’ vroeg ze. ‘Vlak na het eindexamen, geloof ik, en dat is al weken geleden.’
‘Dus... eh... je wilt dat we samen iets gaan doen?’ vroeg Alex.
‘Ja.’
‘Nu bijvoorbeeld?’
‘Als het je uitkomt.’
‘Ja, hoor.’ Hij deed een stap naar achter. ‘Kom binnen.’
‘Zullen we gaan wandelen? Ik heb behoefte aan frisse lucht,’ zei ze, in de veronderstelling dat een wandeling het praten makkelijker zou maken.
‘Oké, ook goed.’ Hij keek om zich heen alsof hij bang was dat hij iets vergat, maar het volgende moment deed hij de deur achter zich dicht. ‘Laten we gaan.’
Ze liepen bijna twee rondjes door de wijk zonder iets te zeggen. De zon stond hoog aan de hemel. Harper schraapte een paar keer haar keel om iets te zeggen, maar de woorden bleven ergens halverwege steken.
Ze begreep niet waarom ze niet meer gewoon met elkaar konden omgaan. Het voelde ongemakkelijk en eigenlijk gaf ze Alex daar de schuld van, want hij gedroeg zich nu eenmaal altijd onhandig. Maar voor een deel was ze zelf ook schuldig. Zij voelde zich namelijk niet meer op haar gemak bij hem.
‘Heb je het wel naar je zin deze zomer?’ vroeg ze.
‘Ja, prima. Alleen, ik begin me nu wel zorgen te maken om Luke.’
‘Dat begrijp ik.’ Ze keek hem zijdelings aan om te zien of hij het meende, maar omdat hij naar de grond staarde, kon ze zijn gezicht niet zien. ‘Ik vind het heel erg voor je.’
‘Voor mij is het lang zo erg niet.’ Hij schopte tegen een steentje. ‘Het is vooral erg voor zijn familie en zo.’
‘Ja, voor hen moet het helemaal vreselijk zijn.’
‘Afgelopen dinsdag had ik zijn moeder huilend aan de telefoon. Ze vroeg of ik nog iets van hem had gehoord. De volgende dag kwam de politie langs om me vragen te stellen.’ Hij zweeg even. ‘Ik kon ze niets vertellen. Ik heb geen idee waar hij is.’
Harper legde even troostend haar hand op zijn arm. Zijn donkere haar viel over zijn voorhoofd en zijn schouders hingen omlaag. Hij zag er precies zo uit als toen hij twaalf was en zijn hond door een auto was aangereden. Achter zijn nieuwe sexy buitenkant schuilde nog steeds dezelfde zachtaardige Alex van vroeger.
Ze voelde zich een beetje schuldig dat ze niet meteen naar hem toe was gegaan nadat het nieuws over Luke bekend was geworden. Ze was alleen maar met haar eigen sores bezig geweest en had haar allerbeste vriend laten zitten.