Toen rende ze naar de rand van de kade en dook in het water. Hoewel er officieel niet in de haven gezwommen mocht worden, was er niemand die haar zou kunnen betrappen. Het water was fris zo vroeg in de ochtend, maar dat kon haar niets schelen. In het water voelde ze zich altijd in haar element, of het nu koud was of niet.
Ze bleef de hele ochtend zwemmen. Het werd steeds drukker op het strand, want het beloofde een prachtige, warme dag te worden. Vanuit de haven zag Gemma de ene boot na de andere de zee op gaan. Als ze geen klap van een propeller wilde krijgen, kon ze maar beter teruggaan.
Omdat er een paar treden ontbraken aan de trap aan de kademuur, moest ze zich aan de leuning omhooghijsen. Net toen ze druipend boven de rand van de kade uit kwam, stak iemand een hand uit, vlak voor haar gezicht. Het was een hand met lange, bloedrood gelakte nagels, die naar kokosnoten rook.
Gemma keek op en zag Penn boven haar uittorenen.
‘Zal ik je een handje helpen?’ vroeg Penn. Ze glimlachte op een manier die Gemma aan een hongerig dier deed denken.
6
In het nauw gedreven
Penn stond het dichtst bij Gemma. De andere twee meisjes stonden vlak achter haar. Nooit eerder was Gemma zo dicht bij hen geweest. Hun schoonheid was overweldigend. Penn was een beauty. Ze leek op een airbrush-model op de cover van Maxim. Gemma staarde haar bewonderend aan.
‘Heb je hulp nodig?’ vroeg Penn iets harder, alsof Gemma doof was.
Gemma schudde haar hoofd. ‘Nee, dat hoeft niet.’
‘Dan moet je het zelf maar weten.’ Penn ging een paar stappen achteruit zodat Gemma op de kade kon klimmen.
Gemma had gehoopt dat ze iets sierlijker aan wal kon komen, maar helaas kwam ze met een onhandige plof op de kade terecht. Ze was zich er pijnlijk van bewust dat ze er als een vis op het droge bij lag. Zo snel als ze kon kwam ze overeind.
‘We hebben je hier heel vaak zien zwemmen,’ zei Penn.
Ook al had Gemma haar een keer eerder horen praten, toch wist Penns stem haar weer te verrassen. Hij klonk babyachtig en sexy tegelijk. Het was het soort stem waar Gemma normaal niet tegen kon, maar door de vleiende ondertoon werd ze er op een vreemde manier door aangetrokken.
Alleen al door het horen van die stem verdwenen de negatieve gevoelens die ze voor de meisjes had. Ze was in elk geval veel minder bang voor hen.
‘Sorry,’ zei Penn met een glimlach. Haar tanden waren stralend wit en leken abnormaal scherp. ‘Je hebt waarschijnlijk geen idee wie we zijn. Ik ben Penn en dit zijn mijn vriendinnen, Lexi en Thea.’
‘Hoi.’ Lexi stak haar hand op en bewoog haar vingers een beetje. Haar blonde haren glinsterden als goud in de zon en haar ogen hadden dezelfde blauwgroene kleur als de zee.
‘Hoi,’ zei Thea. Ze glimlachte, hoewel ze tegenzin uitstraalde. Ze wendde haar blik af naar de zee en streek door haar rode, golvende haren.
‘Jij bent Gemma, ja toch?’ vroeg Penn toen Gemma bleef zwijgen.
Gemma knikte. ‘Yep.’
‘We hebben je al vaker gezien en je stijl spreekt ons aan,’ vervolgde Penn.
‘O ja?’ reageerde Gemma op vragende toon, niet wetend hoe ze dat moest opvatten. Ineens voelde ze zich naakt in het bijzijn van de meisjes en sloeg haar armen om zich heen. Gemma wist wel dat ze er goed uitzag. Soms, als ze zich had opgetut, vond ze zichzelf bijna knap. Maar naast Penn, Lexi en Thea voelde ze zich lomp en onaantrekkelijk.
Terwijl het water van haar lijf op de houten planken druppelde, was het enige waar ze aan kon denken hoe ze zo snel mogelijk bij haar kleren kon komen.
‘Wij vinden het heerlijk om ’s avonds te zwemmen,’ zei Penn. ‘Dat geeft echt een kick.’
‘Fántástisch is dat,’ viel Lexi haar bij. Het klonk een beetje overdreven. Penn wierp haar een veelbetekenende blik toe, waarop ze haastig haar ogen neersloeg.
‘Eh... ja.’ Hoewel Gemma het helemaal met hen eens was, durfde ze dat niet toe te geven. Ze had het gevoel dat Penn haar in een soort val wilde lokken. Ze wist niet waar ze aan toe was.
Penn wendde zich met een brede glimlach tot Gemma. ‘Heb je zin een keer met ons mee te gaan zwemmen?’
‘Eh... ik denk het niet.’ Eigenlijk kon Gemma geen smoes bedenken, maar ze was in geen geval van plan de uitnodiging aan te nemen.
‘En ’s middags dan?’ vroeg Penn. ‘Toevallig gaan we nu zwemmen. Ja toch, meiden?’
‘Ik heb mijn bikini onder mijn jurk aan,’ zei Lexi met een gebaar naar haar nauwsluitende zomerjurk.
‘Ik kom er net uit,’ zei Gemma. ‘En ik wilde net mijn kleren weer aandoen.’ Ze wees naar haar fiets. Dit was haar kans om te ontsnappen. Ze liep weg, maar helaas gaven de meisjes niet op. Penn kwam achter haar aan.
‘Ik weet dat je dol op zwemmen bent en ik zou het heel leuk vinden als je een keer met ons meegaat,’ zei Penn. ‘Als het vandaag niet kan, laat me dan weten wanneer het je wel uitkomt.’