Home>>read Laat In De Nacht free online

Laat In De Nacht(72)

By:Sandra Brown


Hij probeerde bonje te zoeken. Het overdragen van schuld was een klassieke afleidingsmanoeuvre die Dean herkende. Hij trapte er niet in. 'Heb je een condoom gebruikt?'

'Natuurlijk.'

'Weet je dat zeker?'

'Ja. Jemig!'

'En je hebt alleen die ene keer met haar gevrijd?'

Gavin rolde met zijn schouders, streek een haarlok weg die over zijn voorhoofd was gevallen, en keek overal naar, behalve naar Dean.

'Gavin?'

Hij slaakte een theatrale zucht. 'Goed dan, nóg een keertje. Ze pijpte me.'

'Dezelfde vragen.'

'Waar het gebeurde? Achter een club aan Sixth Street.'

'In het openbaar?'

'Ja, min of meer. Ik bedoel, we waren buiten in de openlucht, maar er was niemand in de buurt.'

Plotseling stelde Dean zich voor dat hij Pat belde en haar vertelde dat haar kindje wegens openbare schending van de zedelijkheid in de gevangenis zat. Waar was jij, Dean? zou ze vragen. Waar was hij geweest terwijl zijn zoon schunnige e-mails verstuurde en in steegjes werd gepijpt?

De zelfbeschuldigingen moesten ook tot later worden opgeschort. 'Die twee keer? Dat is het?'

'Ja, ze maakte er een eind aan, ze dumpte me.'

'Maar je was er niet klaar voor om gedumpt te worden.'

Gavin keek hem aan of hij gek was. 'Nee, verdomme. Ze is supersexy!'

'Zacht uitgedrukt,' zei Dean op gedempte toon. 'Als er nóg iets is, kun je het me beter vertellen. Ik wil niet nog meer nare verrassingen, iets wat de politiemensen hebben ontdekt en wat je me niet hebt verteld.'

Gavin aarzelde minstens een halve minuut voor hij zei: 'Ze, eh...' Hij deed een bureaula open, haalde er een paperback uit, een exemplaar van The Lord of the Rings, en pakte een foto die tussen de pagina's was verstopt. 'Laatst gaf ze me dit.'

Dean stak een hand uit naar de foto. Hij wist niet wat hem het meest verbaasde, de pornografische houding van het meisje of haar schaamteloze glimlach. Hij stopte de foto in zijn borstzakje. 'Ga je douchen en kleed je aan.'

'Pa...'

'Schiet op. We moeten om twaalf uur op het bureau zijn voor een gesprek met een advocaat.'

Eindelijk leek de ernst van zijn situatie door de lagen van puberale brutaliteit heen te zijn gedrongen. 'Ik heb geen advocaat no- dig.'

'Ik ben bang van wel, Gavin.'

'Ik heb Janey niets misdaan. Geloof je me niet, pa?'

Zijn kribbigheid was verdwenen. Hij zag er jong en bang uit.

Dean voelde dezelfde pijn in zijn hart als de avond ervoor toen hij naar de slapende Gavin had staan kijken.

Hij wilde hem omhelzen en hem verzekeren dat alles goed zou komen. Maar dat kon hij niet beloven, omdat hij niet wist of het waar was. Hij wilde tegen hem zeggen dat hij hem onvoorwaardelijk geloofde, maar jammer genoeg was dat niet zo. Gavin had zijn vertrouwen té vaak beschaamd.

Hij wilde tegen hem zeggen dat hij van hem hield, maar dat zei hij ook niet. Hij was bang dat Gavin hem zou verwijten dat het te weinig en te laat was.

Paris had meer dan een uur gewacht. Ze had onafgebroken door de hal geijsbeerd. Toch schrok ze toen Dean binnenkwam door de dubbele deuren van het Centrale Onderzoeksbureau, waar hij, Gavin en een advocaat in een verhoorkamer een gesprek met Curtis en Rondeau hadden gehad.

Hij was verbaasd haar te zien. 'Ik wist niet dat je hier was.'

'Ik kon niet vertrekken tot ik wist dat alles goed was met Gavin.'

'Dus je weet het al?'

'Ik zat met Curtis naar de bandjes te luisteren toen...' Ze zweeg abrupt, zich afvragend wat ze moest zeggen.

'Toen mijn zoon een verdachte werd?'

'Voorzover wij weten is er geen misdaad gepleegd en is Janey bij een vriendin.'

'Natuurlijk. Daarom haalt Curtis Gavin door de wringer.'

Paris duwde hem naar een bank en zette hem erop neer. Het was een lelijk, stalen geval met een bekleding van blauw vinyl. De vulling kwam door talloze scheuren naar buiten. Waarschijnlijk was er gedachteloos aan geplukt door de rusteloze handen van getuigen, verdachten en slachtoffers die op de bank hadden gezeten terwijl ze wanhoopten over hun eigen lot of dat van iemand van wie ze hielden. Ze zouden niet op deze plek zijn geweest als hun leven niet op zijn kop was gezet, misschien wel voorgoed.

'Hoe is Gavin eronder?' vroeg ze zacht.

'Hij is in een gelaten stemming. Goddank speelt hij geen spelletje. Ik denk dat het eindelijk tot hem is doorgedrongen dat hij ernstig in de problemen zit.'

'Alleen omdat hij sexy e-mails met Janey uitwisselde? Dat hebben een heleboel anderen ook gedaan.'

'Ja, maar Gavin heeft getoond dat hij heel creatief was op dat gebied,' zei hij met een bitter lachje. 'Hebben ze je iets laten zien van wat hij heeft geschreven?'

'Nee. Maar al had ik het gelezen, dan zou het mijn mening over hem niet hebben veranderd. Hij was een fantastisch jongetje en zal een voortreffelijke jongeman zijn.'

'Twee dagen geleden vond ik 's nachts te laat thuiskomen een fikse overtreding. Nu... dit. Mijn god.' Met een zucht leunde hij met zijn ellebogen op zijn knieën en sloeg zijn handen voor zijn gezicht.