Dean had de rechter nog niet ontmoet, maar hij kende wel zijn naam. Een van zijn eerste taken was geweest een gevangene overhalen de politie te helpen bij het oppakken van zijn medeplichtige, die eigenlijk de grootste boosdoener van de twee was en nog steeds vrij rondliep.
De gevangene had geweigerd mee te werken. 'Ik heb schijt aan ze, man.'
'Ze' tegenover 'jou', omdat Dean aan de kant van de gevangene was gaan staan en zijn vriend, sympathisant, vertrouweling werd. De goede politieman.
'Mijn proces was doorgestoken kaart, verdomme,' tierde de gevangene. 'Hoor je wat ik zeg, man? Die rechter beïnvloedde de jury. Arrogante klootzak.'
Zijn achting voor de rechter die zijn proces had geleid verschilde niet van die van de meeste veroordeelde criminelen. Ze hadden zelden een goed woord over voor de in een toga gehulde persoon die, met één klap van de hamer, hun sombere toekomst bezegelde.
Uiteindelijk gaf de gevangene Dean de informatie, wat tot de aanhouding van zijn partner leidde. Maar de man had zijn lage dunk over rechter Kemp gehandhaafd. Misschien wel terecht, dacht Dean, gelet op wat Griggs zojuist had verteld.
Curtis zei: 'Alleen al in dit district zouden er honderd tieners kunnen zijn die vannacht niet zijn thuisgekomen en van wie de ouders niet weten waar ze uithangen. En dat zou nog een voorzichtige schatting zijn.'
Dean dacht aan zijn eigen tienerzoon die zijn moeder meer dan eens doodongerust had gemaakt door 's nachts niet thuis te komen en pas te verschijnen als de volgende dag al een heel eind was verstreken. 'Ik ben het met je eens. Het is te vroeg om overhaaste conclusies te trekken over één meisje dat niet is thuisgekomen, vooral als ze er een gewoonte van maakt om weg te blijven.'
'Rechter Kemp zou het in zijn broek doen als zijn "speciale verzoek" een algemene dienstmededeling werd,' zei Curtis, met duidelijke afkeer. 'Toch, Griggs, bedankt dat je ons dit hebt verteld. Je hebt de zaak goed aangepakt. Hoe komt het dat je zo vroeg bent vandaag?'
'Ik maak overuren, sir. Bovendien hoopte ik dat ik Paris Gibson kon helpen. Ze was vannacht behoorlijk overstuur.'
'Ik ben er zeker van dat ze je toewijding op prijs zal stellen.'
Curtis bedoelde dat spottend. Blijkbaar was hem hetzelfde opgevallen als Dean - de knul was verliefd op Paris.
'Laten we miss Janey Kemp nog een paar uur geven om nuchter te worden en naar huis terug te keren voordat we haar koppelen aan de man die miss Gibson belde,' zei Curtis.
'Ja, sir.' De jonge politieagent gedroeg zich zo beleefd, op militaire wijze, dat Dean bijna verwachtte dat hij salueerde. 'Smakelijk eten, sir. Dr. Malloy.'
Curtis liep verder, maar Dean bleef achter. Hij voelde dat Griggs nog iets op zijn lever had. Als het Paris betrof, wilde hij weten wat het was. 'Sorry, Griggs. Als er iets is dat je dwarszit, willen we het graag horen.'
Het was duidelijk dat de nieuweling niet op de tenen wilde trappen van een rechercheur of van een officier met een sliert kwalificaties achter zijn naam en een doctorstitel ervoor. Toch was hij opgelucht dat Dean hem had uitgenodigd zijn mening te zeggen.
'Het is alleen dat dit meisje moeilijkheden zoekt, sir.' Hij liet zijn stem dalen en vervolgde op vertrouwelijke toon: 'Een van onze undercover drugsspeurders op de middelbare school zegt dat ze er fantastisch uitziet, en dat ze dat weet ook. Een... een echt stuk! Hij zegt dat haar pogingen om hem te verleiden hem bijna hadden doen vergeten dat hij een smeris was.' Griggs had rode oren gekregen. Zelfs zijn hoofdhuid bloosde door zijn stekelhaar heen.
In de hoop dat de jongere man zich zou ontspannen, grapte Dean: 'Ik vind het vreselijk als me dat overkomt. Een van de redenen waarom ik nooit undercover heb gewerkt.'
Griggs grinnikte, alsof hij blij was te merken dat Dean ook maar een man was. 'Ja, nou, wat ik bedoel is dat ze misschien in een situatie verzeild is geraakt waarin er iets ergs zou kunnen gebeuren.'
'Met het gevaar geflirt en meer gekregen dan ze had verwacht?' zei Curtis, die inmiddels bij hen was komen staan.
'Zoiets, sir. Voor zover ik weet doet ze wat ze wil en wanneer ze dat wil, en legt ze aan niemand verantwoording af. Zelfs niet aan haar ouders. Volmaakte kandidaat om Rohypnol toe te stoppen, als ze dat niet al zelf slikt. Als ze die Valentino heeft ontmoet en hij heeft gedaan wat hij beweert te hebben gedaan, dan zou niemand het voorlopig weten. En dat zou erg kunnen zijn.'
Curtis vroeg of iemand Janey Kemp had gezocht op de plekken waarvan bekend was dat ze er vaak rondhing.
'Ja, sir. De rechter wilde dat dat gebeurde. In het geheim natuurlijk. Een paar mannen van de inlichtingendienst houden zich ermee bezig, en ook gewone politieagenten. Maar het is zomer, dus de Sex Club komt vrijwel elke nacht in de openlucht bijeen. De ontmoetingsplaats verandert om de paar nachten om drugsspeurders en ouders...'
'Sex Club?' Dean keek Curtis vragend aan, maar de rechercheur haalde zijn schouders op. Ze richtten beiden hun blik op Griggs.