'De stem... dat is heel slim bedacht.'
'Ja, hè? De kans was klein dat een van mijn collega's ook een fan van Paris Gibson was, maar ik wilde niet aan mijn stem worden herkend als ik belde.'
'Je was van begin af aan Valentino.' Haar mond was zo droog dat haar tong bij elk woord aan haar gehemelte plakte.
'Ja. Dat gaat terug tot... Eens kijken.' Hij streek met de loop van zijn pistool over zijn wang. 'Ergens voordat Maddie Robin- son op het toneel verscheen.'
'Dus je hebt twéé vrouwen vermoord.'
Hij glimlachte toegeeflijk. 'Eigenlijk niet, Paris.'
'Meer dan twee?'
'Ja.'
Hou hem aan de praat. Hoe langer hij praat, hoe langer je leeft. 'Waarom heb je hen vermoord?'
Hij nam zijn gewone stem weer aan en zei: 'Omdat ze het niet verdienden om te leven.'
'Ze bedrogen je, net zoals Janey.'
'Janey, Maddie, mijn zus.'
'Heb je je zus vermoord?'
'Het was geen móórd. Het was gerechtigheid.'
'Juist, ja. Wat was er gebeurd? Wat had je zus met je gedaan?'
Hij lachte vrolijk. 'Alles. We deden alles met elkaar. Ik sliep tussen hen in. Tussen haar en mijn moeder. Snap je?' Hij bewoog zijn wenkbrauwen op en neer.
Hij had haar willen choqueren, en dat was hem gelukt, maar ze probeerde het niet te tonen. Ze zou hem niet de voldoening geven haar afkeer te zien.
'We hielden het allemaal binnen de familie. Ons kleine geheim,' fluisterde hij. 'Mama waarschuwde ons. "Je mag het niet vertellen, anders zullen ze je meenemen en je opsluiten bij stoute jongetjes en meisjes die met elkaars plassertje spelen. Beloofd? Mooi zo. Zuig nu aan mama's tieten en dan zal ze iets extra lekkers voor jullie doen.'"
Paris werd misselijk.
Hij ging door. 'Maar dan beginnen we volwassen te worden. Zus krijgt een baantje. Na schooltijd. In een platenzaak. Ze is er elke middag in plaats van thuis bij mij om te doen wat we het fijnst vinden. Ze begint langer in de winkel te blijven, zodat ze bij een van de mannen kan zijn die daar werken. Ze heeft geen tijd meer voor me.
Ze is nooit in de stemming. Ze zegt dat ze te moe is, maar in feite is het omdat ze de hele tijd met hém vrijt. En mama vindt het fantastisch dat zus verliefd is geworden. "Is het niet romantisch en ben je niet blij voor haar, Johnny?'"
Hij verzonk in somber stilzwijgen. Zijn borst ging op en neer, alsof hij op het punt stond in huilen uit te barsten. 'Ik hield van hen.'
Hij leek verdiept in zijn gedachten. Paris keek snel naar de deur en schatte de afstand.
Zijn lach maakte dat ze haar blik weer op hem richtte. 'Vergeet het maar, Paris. Dit uitstapje naar het verleden heeft me niet afgeleid van wat ik hier kwam doen.'
'Als je mij vermoordt...'
'O, ik zal je ombrengen, maar Stan Crenshaw zal er de schuld van krijgen.'
'Hij is dood.'
'Als een pier. Ik móest hem wel ombrengen. Toen ik hier kwam, vond ik jou dood, gewurgd door Crenshaw, die vanaf zijn kindertijd een perverse zielenpoot is geweest. Het staat allemaal in zijn dossier, het schoolvoorbeeld van een psychopaat met een seksuele afwijking.
Hoe dan ook, toen ik de situatie in ogenschouw nam, probeerde ik hem te arresteren. Tijdens het gevecht dat volgde slaagde hij erin mij een flinke klap op mijn kop te geven, wat me trouwens inspireerde tot het kunstje dat ik jou flikte. Slim, hè? Je bent er compleet ingetuind, hè?'
'Ja,' gaf ze toe.
'Het spijt me, maar ik kon het niet nalaten. Vooral de scène met je enkel,' zei hij grinnikend. 'Waar was ik gebleven? O, ja, ik zal hun vertellen dat ik Crenshaw eindelijk onder controle had en bezig was zijn enkels en handen vast te binden met de tape die ik in de kast had gevonden, toen hij een ontsnappingspoging deed. Triest genoeg zat er niets anders voor me op dan hem dood te schieten.'
'Heel goed,' zei ze, 'maar niet volmaakt. De forensische experts zullen discrepanties vinden.'
'Ik heb antwoorden voor alle vragen die kunnen worden gesteld.'
'Weet je zeker dat je aan alles hebt gedacht, John?'
'Ik heb onderzoek gedaan. Ik ben een goede politieman.'
'Die op vrouwen aast.'
'Ik heb nooit op ze "geaasd". Mijn moeder en zus waren bepaald geen slachtoffers. Ze waren mijn trainers, mijn leraressen. Elke vrouw met wie ik het sindsdien heb gedaan, heeft geprofiteerd van wat zij me hebben bijgebracht, en het waren allemaal gewillige partners. Aanvankelijk voelde ik me helemaal niet zo aangetrokken tot Maddie. Maar ze bleef achter me aan lopen. Toen was zij degene die het wilde uitmaken. Moet je je voorstellen!' Hij schudde niet-begrijpend zijn hoofd.
'En als je bedoelt dat de meisjes in de Sex Club een prooi zijn, dan heb je niet goed opgelet. Ze zijn hoeren die avontuur zoeken. Ik heb geen remmingen. Ze houden van me,' fluisterde hij, terwijl hij zijn tong naar haar uitstak.
Opnieuw werd ze misselijk. 'Blijkbaar hield Janey niet van je.'
'Janey hield van niemand, alleen van Janey. Maar ze hield wel van wat ik met haar deed. Ze was een harteloos kreng dat met de gevoelens van mensen speelde. En jij had medelijden met haar, Paris. Jij liet haar op de radio over me klagen. Weet je waarom? Omdat jij net zo bent als zij.