Nadat hij was opgestaan, haalde hij enkele bankbiljetten uit zijn zak en schoof die onder de champagnefles, die hij op de dienwagen had gezet. ‘Wat zeg je ervan?’ Hij pakte haar hand en trok haar overeind. ‘Zullen we teruggaan naar de receptie en iedereen stof tot praten geven?’
Het was verleidelijk. Des te meer omdat het handcontact een warmte veroorzaakte die door haar arm omhoog stroomde. Daaraan wilde ze geen einde laten komen, maar toen hij haar meetrok de gang door, hield ze haar pas in.
Hij keek haar aan. ‘Wat is er?’
‘Ik moet hierover nadenken.’
Het was een aanlokkelijk idee wat meer smaak te geven aan de medelijdende praatjes over haar, en de kans om weer tijd in Nate gezelschap door te brengen… Tja, hoe ze daartegenover stond, wist ze niet goed. Zelfs als ze in staat zou zijn een relatie met hem voor te wenden en tegelijkertijd te doen alsof ze zich niet echt tot hem aangetrokken voelde. Wat ze wel wist, was dat hij niet iemand was die snel om een gunst vroeg.
Hij had haar nódig.
Toch moest ze over zo’n gewichtig besluit minstens één nachtje slapen. ‘Geef me even de tijd. Ik bel je morgen.’
Voor hen ging de deur naar de balzaal op een kier open, alsof iemand op het punt stond erdoor de gang in te komen. Ze deed een stap naar achteren, maar Nate hield haar tegen.
‘Luister, Payton.’ Met een overredende blik in zijn blauwe ogen keek hij haar aan. ‘Ik heb er al over nagedacht. Dit is een geweldige mogelijkheid waarvan we allebei beter zullen worden. Geloof me.’
Hoewel hij zijn best deed om haar met de fluwelen streling van zijn stem over te halen, was ze niet van plan zich te laten verlokken. ‘Nee.’
Ze was niet een van zijn bewonderaars. Geen Wall Street-verslaafde die hetzelfde leven ambieerde als hij en net zo’n financieel genie wilde worden. En ze was ook niet een van de rondborstige blondjes die hij veelvuldig aan zijn arm had hangen. Ze was Payton Liss, vastbesloten haar onafhankelijkheid veilig te stellen.
Maar toen hij naar haar glimlachte, was dat een aanslag op dat onafhankelijkheidsstreven en haar zinnen. Ze voelde haar hart sneller kloppen en probeerde te ontsnappen.
‘O, nee, niet doen,’ bracht ze hijgend uit. Ondertussen stapte ze achterwaarts de gang door. Hij liet haar hand echter niet los en stapte met haar mee. Toen ze over haar schouder keek, lachte ze zenuwachtig bij het besef dat ze zich in de richting van de balzaal bewoog in plaats van ervandaan. Stóm.
‘Kom… geloof me.’
Die glimlach!
‘Daar peins ik niet over.’ Het zou dom van haar zijn om een man te geloven die met zo’n wellustige glans in zijn ogen naar haar keek.
‘Toch zou je het moeten doen,’ hield hij vol terwijl hij een stap dichterbij deed. ‘Ik ben goed in dingen tot een succes maken.’
Ze keek hem aan toen hij nog dichterbij kwam. Zo dichtbij dat hun benen en voeten elkaar raakten. Hij was een echt enfant terrible. En daarvoor schaamde hij zich totaal niet.
‘Je bent arrogant,’ zei ze op beschuldigende toon, maar lachte toen ze bijna tegen zijn borstkas tuimelde.
‘Dat vind je leuk,’ daagde hij haar uit.
Helaas kon ze het niet ontkennen. Ze had altijd genoten van zijn idiote zelfverzekerdheid en zijn onconventionele gedrag. Hij trok zich nergens iets van aan, en in tegenstelling tot wat men dacht, nam hij zichzelf niet al te serieus… wat zij ook niet deed. Maar als hij haar nog dichter naar zich toe trok, zou ‘serieus’ onvermijdelijk worden.
Machteloos legde ze haar handen tegen zijn borst. ‘Wat ben je –’
Op dat moment ging de deur naar de balzaal helemaal open. Hij klemde haar onmiddellijk zo dicht tegen zich aan dat ze aan niets anders meer kon denken dan de verrukkelijke druk van zijn gespierde lichaam tegen het hare.
Met een knipoog legde hij zijn hand in haar nek. ‘Geloof me. Ik heb dit eerder gedaan.’
Toen ze haar mond opende om te protesteren, drukte hij daar zonder dralen de zijne op.
Hoofdstuk 3
De kus was onbeschaamd en intens, een aandacht trekkend vertoon van hartstocht waardoor ze iets achterover werd gebogen door het ijzer en staal van Nates krachtige lichaam. Strelende lippen bewogen zich zo verleidend over de hare, dat ze tot niets meer dan zuchten in staat was. En toegeven aan het idee dat als ze, zoals ze eerder van plan was geweest, niet kon ontsnappen aan de publieke aandacht, er ergere dingen waren dan betrapt worden tijdens de ontdekking van hoe het was om door Nate Evans te worden gekust.
Het was overweldigend. Opwindend en totaal onverwacht. Begrijpen deed ze het niet, en ze kon zich er ook niet tegen verdedigen
Met gesloten ogen en haar handen op zijn schouders probeerde ze zich schrap te zetten tegen het gevoel van gespannen verwachting in haar binnenste. Ze bracht zichzelf in herinnering dat hij haar alleen maar voor de show kuste. Voor degene die de deur naar de balzaal had geopend – een deur die open bleef staan, te oordelen naar het geluid van muziek dat de gang in stroomde. Het was een kus voor de roddelaars. Voor hun eigenbelang. Maar niet voor hun hart of hun ziel, en zelfs niet voor hun libido. Ook al wees de warmte die zich door haar lichaam verspreidde op iets anders.