Ze draaide haar hoofd en keek naar zijn slapende gezicht. Hij zag er ontspannen uit, en zijn borst ging regelmatig op en neer. Toen weerklonk het gekreun dat altijd over zijn lippen kwam wanneer hij wakker werd. Hemel, wat vond ze dat toch een heerlijk geluid.
Hij bood haar aan om het de rest van haar leven te kunnen horen. Om iedere ochtend in zijn veilige armen wakker te worden.
Met half geloken ogen keek hij haar aan. Zijn lippen plooiden zich langzaam tot een glimlach, en de blik in zijn ogen werd sensueel.
Ze wist wat dat betekende. Potentiële problemen.
Toen ze zich van hem los probeerde te maken, lukte dat echter niet.
‘O!’ Haar haren zaten vast in de knoopjes van zijn overhemd.
Hij kwam iets overeind. ‘Wacht, lieverd. Laat me –’
‘Au!’
‘Sorry, hé, blijf stilzitten.’
Omdat ze zich scherp bewust was van waar ze zat, deed ze dat.
‘Momentje.’ Hij bracht zijn handen naar zijn rug en trok het overhemd over zijn hoofd, waarbij hij ervoor zorgde dat de vastzittende knoopjes niet bewogen. En toen was ze los. Van zijn borst althans. Alleen zaten haar krullen, die als een gordijn voor haar ogen hingen, nog in de knoopjes verward.
‘Oké, ik kan het zien.’
Mooi, want zij zag niets.
Krachtige vingers bewogen door haar haren, wat haar deed huiveren van genot.
Niet mooi.
‘Ik kan het zelf wel.’ Toen ze haar hand uitstak, raakte die warme huid. Het ontblote bovenlijf van Nate. Razendsnel trok ze haar hand weer terug.
‘Waarschijnlijk niet zonder schaar. Ik kan zien wat ik doe. Verroer je gewoon even niet.’
Enkele ogenblikken later was zijn overhemd los en kon ze haar haren uit haar gezicht strijken. En naar de gladde huid en sterke spieren van zijn brede borst staren. Naar zijn platte tepels. En het goudblonde haar dat taps toeliep naar zijn broekband.
Ze slikte en keek omhoog – in zijn blauwe ogen die haar strak aankeken. In zijn kaak trok een spiertje.
‘Dank je,’ fluisterde ze. Nadat ze haar blik nog een keer naar zijn borst had laten gaan, liet ze zich van zijn schoot glijden.
Hij reageerde niet en bleef met gefronste wenkbrauwen naar haar zitten kijken terwijl ze haar spullen pakte. Toen ze zich bij de deur naar hem omdraaide, zag ze voor het eerst in een maand de man op wie ze verliefd was geworden naar haar kijken. Niet vijandig. Niet berekenend of manipulatief. Gewoon Nate. Die naar haar verlangde.
Ze glimlachte aarzelend. ‘Tot morgen.’ Met die woorden ging ze ervandoor.
Toen hij de klik van de deur hoorde, stond hij vloekend op van de bank.
Hoe had hij zo blind kunnen zijn? Zo stom!
Hij had het helemaal verkeerd aangepakt. Had kostbare tijd verspild door haar grenzen te respecteren. Door voorlopig af te zien van fysiek contact, dat altijd zo ontspannen was geweest. Hij had afstand bewaard en afgewacht tot ze zou beseffen dat met hem trouwen haar beste keuzemogelijkheid was voordat hij het seksuele vuur weer zou aanwakkeren. Maar het enige wat dat had opgeleverd, was een maand van gefrustreerde nachten en een vrouw die de situatie te prettig begon te vinden.
Uit de begeerte die hij daarnet in haar ogen had zien smeulen, kon hij de conclusie trekken dat ruimte en begrip niet de oplossing waren. Hij moest haar verleiden en zorgen dat hij haar weer naakt in zijn armen kreeg.
De seks was altijd emotioneler geweest dan ze had willen toegeven. Dat had hij vanaf het begin geweten. Zelfs die eerste nacht had hij het in haar ogen gezien. Ze kon niets zonder haar hart doen, en al helemaal niet de liefde bedrijven.
Het was dus zaak dat hij haar weer in zijn bed kreeg. Hij moest zijn lichaam gebruiken om door haar verdediging te dringen en de emoties en verlangens los te maken die ze probeerde te verjagen. En als hij haar zover had dat ze kreunend naar hem opkeek met die ogen die te veel verrieden, zou hij doorpakken. Hij zou zorgen dat ze het zo fijn had dat ze zonder nadenken met hem op een vliegtuig naar Las Vegas stapte.
Zo moest het gaan. En het moest snel gaan. Ze mocht niet de tijd krijgen om terug te krabbelen. Maar hoe kreeg hij haar waar hij haar wilde hebben?
Als ze het zag aankomen, zou ze hem onmiddellijk de voet dwars zetten.
Het was dus de kunst gebruik te maken van haar zwakke punt zonder te laten merken wat hij aan het doen was. Na te hebben gezien welke uitwerking zijn nabijheid en zijn gedeeltelijke naaktheid op haar hadden gehad, dacht hij te weten waar hij moest beginnen.
Eerlijk spel was het niet, maar het eerlijk spelen had niet het gewenste resultaat opgeleverd. Hij wilde haar terug. Wilde deze zaak opgelost hebben. Haar in zijn bed. Zijn ring aan haar vinger. Hun baby tussen hen in.
En nu had hij een plan.
Hoofdstuk 23
Payton stond met haar hand boven de knop van de deur van haar appartement en ze zette zich geestelijk schrap. Nate was op weg naar boven. Iedere keer dat hij kwam, zag hij eruit als een mannelijke pin-up en vormde hij een bedreiging voor haar gemoedsrust. Hij had er altijd goed uitgezien. En doorgaans had ze dat aangekund. Tot die avond een week geleden toen haar haren hadden vastgezeten in zijn overhemd. Sindsdien was ze in een kansloze strijd tegen de verleiding gewikkeld.