Ja, dat was misschien maar goed ook, want hij was uit haar leven verdwenen enkele dagen nadat ze had besloten dat ze wilde dat hij de eerste zou zijn. Eindelijk was ze zo ver geweest dat ze hem durfde te vertellen wat ze voor hem voelde. Maar het was te laat geweest. Hun vriendschap was gesneuveld toen hij en Brandt ruzie kregen.
Hij legde zijn vinger onder haar kin om haar te dwingen haar aandacht weer op hem te richten. ‘Waarschijnlijk had ik het verschrikkelijk gevonden om nee te zeggen. Maar dat had ik toch gemoeten. Je was zestien.’
‘Jij was pas achttien.’
‘Ja, maar er is een groot verschil tussen die leeftijden. Bovendien ging ik studeren en ik was niet van plan ooit terug te komen.’
Vanwege mensen als haar broer en zijn vrienden. Nate wist even goed als zij hoe het was als er over je werd gekletst. Maar geen van hen beiden moest daar op dit moment aan worden herinnerd.
‘Nou, misschien moet ik zeggen dat je de moeite van het wachten waard bent geweest,’ zei ze.
Hij glimlachte spottend. ‘Fijn dat je je hebt vermaakt.’
‘Op dit punt in mijn leven had ik gewoon behoefte aan dit. Aan jou.’ Toen ze hem met die zachte bruine ogen aankeek, beroerde dat zijn hart, zoals altijd. ‘Het was echt erg leuk met je.’
Zijn lippen zochten de voor een lange, tedere laatste kus. Toen daar ten slotte een einde aan kwam, streek haar zucht warm langs zijn gezicht. Het was een tevreden geluid, en de combinatie met de lichte druk van haar borsten tegen zijn bovenlichaam en het wrijven van haar zachte dijbeen langs het zijne maakte dat hij de aandrang moest onderdrukken haar weer dicht tegen zich aan te trekken.
Hij verlangde opnieuw naar haar. Wilde haar meer geven van wat ze nooit eerder had ervaren. Maar tegelijkertijd wilde hij niet dat ze ijdele hoop op een relatie zou gaan koesteren. En iets in haar grote bruine ogen zei hem dat hij voorzichtig moest zijn. Paytons hart was een verantwoordelijkheid die hij niet op zich wilde nemen.
‘Ik heb het ook leuk gevonden met jou.’ Verleden tijd.
‘Dank je, Nate,’ zei ze met een brede glimlach. Het volgende moment schoof ze bij hem vandaan en stapte uit bed. Met een ondeugende knipoog over haar schouder haastte ze zich naar de badkamer.
Hij staarde naar de deur die achter haar dichtviel en deed zijn best zich te beheersen. Hij zou niet achter haar aan gaan.
Enkele ogenblikken later hoorde hij het geluid van stromend water en het dichtgaan van de glazen schuifdeur van de douche.
Hij zou haar niet nemen tegen de betegelde muur. Nee. Want als hij aan zijn verlangen toegaf, zou één keer niet genoeg zijn. Hij zou steeds nieuwe, creatieve manieren vinden om de liefde met haar te bedrijven. In zijn armen. In zijn bed. Maar meer dan dat had hij haar niet te bieden. Seks. En op dit moment was de vriendschap waaraan ze allebei behoefte hadden belangrijker.
Dus nee, hij zou beslist niet achter haar aan gaan.
Hoofdstuk 6
Payton stond onder de warme waterstraal. Haar lichaam was nog gevoelig van hun sensuele liefdesspel, en haar hersens draaiden op volle toeren om alles wat er was gebeurd een plekje te geven. Alles wat er zou gaan gebeuren. Ze moest zorgen dat hij begreep dat ze geen verwachtingen koesterde omtrent een toekomst samen. Althans, geen toekomst in romantisch opzicht. Want hoewel de afgelopen nacht ongelooflijk was geweest, opwindend op een manier die ze niet voor mogelijk had gehouden en waarvan ze nooit spijt zou krijgen, was hun vriendschap het allerbelangrijkste.
Ze hief haar gezicht naar het warme water en streek de natte krullen uit haar gezicht.
De afgelopen uren met Nate hadden haar laten ervaren wat ze al die jaren zo had gemist. Iemand die haar kon zien zoals ze werkelijk was. Die haar zonder meer accepteerde. Voor haar wens om één ongeremde nacht met hem door te brengen was hij niet teruggeschrokken. Hij had haar er juist in gestimuleerd.
Aan dat soort vrijheid en acceptatie had ze behoefte om uit het keurslijf te komen van de volmaakte dochter van een vader voor wie ze de schijn niet meer hoefde op te houden omdat hij er niet meer was.
Brandt zou niet blij zijn met dit gedoe met Nate, en haar moeder… Tja, haar moeder maakte zich al vreselijk veel zorgen over de veranderingen die Payton had doorgevoerd wat betreft haar werk, haar appartement en Clint. Met name Clint. Maar het werd tijd dat ze ophield met leven volgens de verwachtingen van iemand anders.
Nadat ze de kraan had dichtgedraaid, stapte ze uit de douche en wikkelde zich in een dik badlaken. Toen ze in de beslagen spiegel keek, zag ze het wazige beeld van een vrouw die niemand kende.
Ze was te lang alleen geweest. Hoewel ze altijd veel mensen om zich heen had gehad, de juiste maar uiterst oppervlakkige mensen, kende niemand van hen haar. Ze wisten niet wat ze werkelijk dacht. Wie ze was.