Oorlog? Football? Ze was van mening dat ze niet voldoende over deze onderwerpen wist om in haar verbeelding zulke uitgebreide verhalen te kunnen verzinnen. Waren dit de ervaringen van Wayne? Het scheen op een eigenaardige manier te kloppen – hij had haar verteld dat hij football had gespeeld en dat hij in Irak in het leger had gezeten. De visioenen hadden zo echt geleken alsof ze die samen met Wayne had beleefd.
Hoe was het in vredesnaam mogelijk dat haar geest zulke sprongen kon maken?
Ze had besloten om niets tegen Wayne te zeggen tot ze een duidelijker beeld had van wat er gaande was. Ze was er niet helemaal zeker van hoeveel ze aan dokter Harding zou vertellen.
Dus toen de therapeut met haar rauwe stem die op de een of andere manier ook een beetje moederlijk klonk, zei: ‘Vertel mij eens hoe je slaapt,’ was Shauna enigszins verbaasd dat het haar geen enkele moeite kostte om over de verontrustende aard van haar dromen over Wayne te praten.
‘En wat gebeurde er net voordat je deze dromen had?’ vroeg dokter Harding.
‘Eh… de dag voor die eerste droom was verschrikkelijk. De verschrikkelijkste vierentwintig uur van mijn leven.’ Ze vertelde wat er gebeurd was.
‘En kreeg je toen ’s nachts die droom?”
‘Ja.’
‘En wat gebeurde er voor die tweede droom?’
‘Dat was eigenlijk meer een visioen. Ik denk niet dat ik geslapen heb – het was meer alsof ik even buiten kennis raakte. Wayne kuste me. Dat kan toch moeilijk de oorzaak zijn. Ik was niet gespannen of gestrest.’
Dokter Harding sloeg haar benen over elkaar. ‘Laten we het even op een rijtje zetten, we hebben hier met diverse dingen te maken die elk op zich een episode van dromen kan oproepen. Gespannen episodes om maar wat te noemen, zetten het brein ertoe aan om het probleem op te lossen, en soms gebeurt dat in de vorm van dromen, zelfs als ze niets te maken lijken te hebben met de gebeurtenis waardoor ze ontstonden.’
Shauna haalde haar blik van de archiefkast en probeerde zich te concentreren op de therapeut. Haar haren piekten alle kanten op in een koperkleurige bos kroeshaar dat haar afleidde.
‘Een andere factor die van belang zou kunnen zijn, is dat je brein weet dat het een aantal herinneringen mist. En dan duikt Wayne op die in verband staat met dit blanco hoofdstuk in je geheugen. Onbewust denk je dan dat hij je kan helpen die leegte in te vullen. Je brein zou die mogelijkheid kunnen verwerken door plaatsvervangende scenario’s te genereren waarbij hij betrokken is. Dromen is eigenlijk een zeer persoonlijke poging om belangrijke herinneringen te construeren en te herconstrueren, maar ze hoeven niet altijd rationeel te zijn.’
‘Jammer dat dromen geen onderscheid maken tussen wat wel en niet echt is.’
‘Niettemin kunnen dromen waardevol zijn.’
‘Hoe staat het met die experimentele medicijnen? Kunnen die pillen… visioenen veroorzaken?’
‘We zullen zeker nagaan of dit misschien een bijverschijnsel is. Maar deze medicijnen richten zich op de delen van je hersenen waar herinneringen worden opgeslagen.’ Ze klopte met een roze vingernagel op haar slaap. ‘En omdat dromen te maken heeft met het proces van toegankelijkheid tot en het ontleden van herinneringen, is het zeer wel mogelijk dat je dromen gedeeltelijk door die medicijnen worden opgewekt.’
‘Kan ik die medicijnen dan niet beter laten staan?’
Het lachen van dokter Harding leek meer op hoesten. ‘Dat denk ik niet. Als we hier de hele dag blijven theoretiseren, zullen we niet om de mogelijkheid heen kunnen dat dromen niets anders zijn dan bedrieglijke confabulaties.’
Bedrieglijke wat?
‘Je zou ze zelfs kunnen zien als een vorm van persoonlijk vermaak. Voorlopig.’
Door haar suggestie voelde Shauna zich zowel opgelucht als onvoldaan. Vermaak?
‘Je zou een dagboek kunnen bijhouden. En laat mij weten als de dromen vaker terugkomen of…’ ze zocht naar de juiste woorden, ‘van stemming veranderen.’
‘Van stemming veranderen?’
‘Maken de dromen je bang?’
Shauna dacht erover na. Het reële gevoel van pijn had haar bang gemaakt, evenals de verwarring, het gevoel dat ze iemand anders was.
‘In zekere zin.’
‘Als het erger wordt, moet je mij dat laten weten. Kom dinsdag weer naar me toe. Laten we eerst eens kijken hoe het dit weekend zal gaan.’
De experimentele film, een somber, Scandinavisch project dat het op het filmfestival goed had gedaan, draaide om tien uur in het Dobie Theater. Wayne en Shauna arriveerden vroeg genoeg om wat verder weg te parkeren en door de Guadalupe Street Drag te wandelen, een straat die bekend stond om zijn ondergrondse boek- en tatoeagewinkeltjes. Op deze vrijdagavond liepen er allerlei studenten in de Drag rond die wat afleiding zochten.