‘Ik zorg verder wel voor hem,’ zei Pam terwijl ze de rolstoel vastpakte om hem de kamer uit te rijden. Maar Shauna kon haar broer niet laten gaan.
Landon boog zich naar voren en greep Shauna’s pols. Hij kneep zo hard dat ze het uitschreeuwde van pijn en Rudy’s hand losliet. De ogen van haar vader waren grijs als die van Rudy, maar veel duidelijker in wat ze wilden zeggen.
‘Het spijt me.’
‘Met spijtbetuigingen maak je hem niet beter. Je windt hem alleen maar op.’
Rudy’s gekreun werd hoger toen Pam hem wegreed van het conflict, de gang door naar zijn slaapkamer. Landon liet Shauna’s pols los, draaide van haar weg en keek uit het raam.
‘Je moet nu gaan,’ zei Patrice, terwijl ze de lege borden op de tafel opstapelde, waarbij ze meer lawaai maakte dan nodig was. ‘Je maakt hem van streek.’
‘Ik denk dat hij op de ruzie reageert – hij voelt de spanning tussen ons kennelijk aan.’
‘Ja, ja, dat zal de reden zijn,’ mompelde Patrice.
‘Je hoeft niet zo sarcastisch te doen.’
‘Ik ben heel serieus.’
Shauna sloeg haar handen ineen om te voorkomen dat ze beefden. Ze voelde dat Wayne achter haar kwam staan. Hulpzoekend keek ze naar Landon, maar hij bemoeide zich niet met de woordenwisseling.
‘Ik neem de volle verantwoordelijkheid op me voor wat er met Rudy gebeurd is,’ zei ze. ‘En ik weet dat ik het op geen enkele manier goed kan maken, maar misschien kan ik helpen met…’
‘Shauna, je bent zoveel mensen iets verschuldigd dat je nooit in staat zal zijn om het ook maar met een van hen goed te maken.’
Nu gleden de eerste tranen over Shauna’s wangen en ze wist niet of ze huilde omdat haar onrecht werd aangedaan of dat het tranen waren van woede of verdriet over de waarheid van de woorden van haar stiefmoeder. Ze voelde al die emoties tegelijkertijd en ze stak hulpbehoevend haar hand naar Wayne uit. Hij pakte die vast.
Patrice liep om de tafel heen en kwam dichter naar Shauna toe.
‘Het spijt me dat ik mij niet meer herinner…’
‘Houd eens op met dat spelletje, Shauna. Ik ben het meer dan zat dat je dit smoesje gebruikt om hier onderuit te komen. Jij herinnert je alles heel goed en het is een schande dat je dit je vader aandoet.’
‘Ik begrijp echt niet…’
‘Natuurlijk doe je dat niet. Als het geen nachtmerrie voor Landons populariteit zou zijn, zou ik je eruit gooien en zou je hier nooit meer een voet over de drempel mogen zetten. Het is al erg genoeg dat je bent aangeklaagd voor een misdaad.’
Landon deed geen enkele poging om tussenbeiden te komen.
‘Patrice,’ smeekte Shauna, ‘het was een ongeluk.’ Ze vond het afschuwelijk dat ze tegenover deze wrede vrouw stond te trillen op haar benen, terwijl haar vader net deed alsof er niets aan de hand was. Maar wat zou ze anders van hem kunnen verwachten. Landon was Landon. Ten koste van haar.
‘Ik heb het niet over het ongeluk!’ Patrice schreeuwde nu en er knapte iets in Shauna. ‘Ik heb het over je minachting voor al de offers die je vader voor jou gebracht heeft! Ik heb het over je minachting voor zijn carrière en je schaamteloze pogingen om alles wat hij bereikt heeft te ondermijnen! Je bent het sluwste en eigenzinnigste type dat ik ooit ontmoet heb! Hoe waag je het om hier te komen en dit spelletje met mij te spelen!’
De beschuldigingen troffen Shauna als de bliksem, schokkend en dodelijk. Ze stond op en veegde haar handen aan haar broek af. ‘Landon, dat is niet waar. Help me. Zeg het haar. Jij en ik zijn het wel niet altijd met elkaar eens, maar ik heb je werk altijd gerespecteerd.’
Zonder ook maar even naar zijn dochter te kijken, draaide de senator zich om en verliet de kamer.
Zijn gedrag schokte Shauna hevig. Ze hapte naar adem.
Patrice boog zich zo dicht naar Shauna toe dat ze haar naar koffie geurende adem kon ruiken. ‘Als je hiermee doorgaat, grijp ik in en het kan mij niet schelen wat het jou zal kosten.’
Ingrijpen? ‘Waarmee doorgaan?’ vroeg Shauna.
‘Je drijft de spot met hem zodat hij niet meer kan functioneren. Je strooit allerlei leugens over hem rond aan iedereen die het maar wil publiceren. Je roekeloze rijgedrag heeft ons duizenden dollars aan proceskosten gekost. Je handelt in verdovende middelen…’
‘Dat doe ik niet. Dit is gewoon belachelijk.’
‘Ik heb geen enkele reden om je te geloven en als het eenmaal zo ver is, zal ik heel graag tegen je willen getuigen.’
Het duizelde Shauna. ‘Wat ze ontdekt hebben… moet van iemand anders komen.’
‘Van iemand anders? In jouw auto? In jouw appartement? Dat maak je mij niet wijs. Je bent niet goed bij je hoofd.’
‘Ik heb geen idee…’