Ze glimlachte en voor het eerst had hij de indruk dat haar glimlach echt was.
‘Alles is natuurlijk verzekerd,’ zei ze, ‘maar dit servies is een klassieke uitgave van Rörstrand.’
Wallander zette zijn kopje voorzichtig naast de uitdraai op het eiken parket en begon opnieuw.
‘Ik zal heel duidelijk zijn’, herhaalde hij. ‘Op diezelfde avond, 11 oktober, nauwelijks een uur nadat meester Torstensson hier was, is hij omgekomen bij een auto-ongeluk.’
‘We hebben bloemen gestuurd voor zijn begrafenis’, zei ze. ‘Een van mijn collega’s was ook bij de teraardebestelling aanwezig.’
‘Maar Alfred Harderberg natuurlijk niet?’
‘Mijn werkgever vermijdt het zo veel mogelijk in het publiek op te treden.’
‘Dat heb ik begrepen’, zei Wallander. ‘Nu is het echter zo, dat we redenen hebben om aan te nemen dat het geen auto-ongeluk is geweest. Veel wijst erop dat meester Torstensson vermoord werd. En de zaak wordt er niet beter van dat zijn zoon een paar weken later op zijn kantoor is doodgeschoten. U hebt misschien ook bloemen naar zijn begrafenis gestuurd?’
Ze keek hem niet-begrijpend aan.
‘Wij hadden alleen met Gustaf Torstensson te maken’, zei ze.
Wallander knikte en ging verder.
‘Nu begrijpt u waarom ik hier ben. En u hebt mij nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag hoeveel secretaresses hier werken.’
‘En u hebt ook niet begrepen dat het ervan afhangt hoe je rekent, hoofdinspecteur Wallander’, zei ze.
‘Vertel het me eens’, antwoordde Wallander.
‘Hier op kasteel Farnholm zijn drie secretaresses’, zei ze. ‘Verder zijn er twee secretaresses die met hem meegaan op reis. Verder heeft doctor Harderberg secretaresses op verschillende plaatsen overal in de wereld. Dat aantal kan variëren, maar het zijn er zelden minder dan zes.’
‘Ik tel er bij elkaar elf’, zei Wallander.
Anita Karlén knikte.
‘U noemde uw werkgever doctor Harderberg’, vervolgde Wallander.
‘Hij heeft verschillende eredoctoraten’, antwoordde ze. ‘Als u wilt kunt u daar een lijst van krijgen.’
‘Graag’, zei Wallander. ‘Ik wil bovendien een overzicht van doctor Harderbergs zakenimperium, maar dat kunt u me later wel geven. Ik wil weten wat er gebeurd is op die avond dat Gustaf Torstensson hier voor het laatst was. Wie van alle secretaresses kan daar een antwoord op geven?’
‘Ik had die avond dienst’, antwoordde ze.
Wallander dacht een ogenblik na.
‘Daarom bent u hier’, zei hij. ‘Daarom bent u degene die mij ontvangt. Maar wat was er gebeurd als u vandaag vrij was geweest? U kon niet verwachten dat de politie nou net vandaag zou komen.’
‘Natuurlijk niet.’
Op hetzelfde moment realiseerde Wallander zich dat hij het bij het verkeerde eind had. En hij realiseerde zich ook hoe het kon dat de mensen op kasteel Farnholm het wisten. Hij was geschokt door die gedachte.
Hij dwong zichzelf tot concentratie om verder te kunnen gaan.
‘Wat gebeurde er die avond?’ vroeg hij.
‘Meester Torstensson arriveerde die avond even over zevenen. Hij sprak een uur lang afzonderlijk met doctor Harderberg en enkele van diens naaste medewerkers. Daarna dronk hij een kopje thee. Precies veertien minuten over acht verliet hij Farnholm.’
‘Waar hebben ze het die avond over gehad?’
‘Daar kan ik u geen antwoord op geven.’
‘Maar u zei dat u dienst had?’
‘Het was een gesprek waarbij geen secretaresse aanwezig was. Er werden geen notulen gemaakt.’
‘Welke medewerkers waren erbij?’
‘Sorry?’
‘U zei dat meester Torstensson afzonderlijk met doctor Harderberg en enkele van diens naaste medewerkers sprak?’
‘Daar kan ik u geen antwoord op geven.’
‘Omdat u dat niet mag?’
‘Omdat ik het niet weet.’
‘Wat niet weet?’
‘Wie de medewerkers waren. Ik had ze nog nooit eerder gezien. Ze waren diezelfde dag gekomen en vertrokken de volgende ochtend vroeg.’
Wallander wist opeens niet meer wat hij moest vragen. Het was de hele tijd alsof de antwoorden die hij kreeg er net naast zaten. Hij besloot de zaak van een andere kant te benaderen.
‘U hebt zojuist gezegd dat doctor Harderberg elf secretaresses heeft. Mag ik vragen hoeveel advocaten hij heeft?’
‘Waarschijnlijk minstens net zoveel.’
‘Maar u mag geen antwoord geven op de vraag hoeveel het er exact zijn?’
‘Ik weet het niet.’
Wallander knikte. Hij besefte dat hij weer een doodlopende straat was ingeslagen.
‘Hoelang werkte meester Torstensson al voor doctor Harderberg?’
‘Sinds doctor Harderberg kasteel Farnholm kocht en er zijn hoofdkwartier in vestigde. Ongeveer vijf jaar geleden.’