Wachtmeester Sally moet lang en hartelijk lachen. 'Zeg eens even Porta, denk jij soms dat ik in een gasfabriek geboren ben en op een rijnaak te drogen werd gelegd? Die wilde kat sturen als monster zonder waarde?' Opnieuw barst hij in lachen uit. 'Nee mannetje, zodra ik duizend mark in contanten heb ontvangen komt-ie per luchtpost naar je toe!'
'Ik kan toch niet naar Paderborn komen, alleen om jou een wilde kat te betalen!' protesteert Porta verontwaardigd. 'Weet jij soms niet dat ik een van de allerbelangrijkste deelnemers aan deze verdomde wereldoorlog ben?'
'Draaf toch niet zo door! Ik weet alles van jouw verbindingen met het Panzer-ersatzbataillon! Voor jou is het een fluitje van een cent om duizend pietermannen naar mij, hier op het hoofdkwartier, over te maken.'
Porta neemt een lange teug koffie om beter te kunnen nadenken. 'Zei jij duizend ballen voor één luizige dakgootacrobaat? Denk je misschien dat die Lapse vrouwen m'n hersens hebben leeggezogen?'
'Dakgootacrobaat?' zegt Sally geschokt. 'Wacht maar tot je hem ziet! Als dat beest losbreekt is dat zo ongeveer hetzelfde als een miljoen gewone katten in één beest!'
'Vijfhonderd,' zegt Porta kortaf.
'Acht!' eist Sally.
Ze maken het af op zevenhonderdvijftig, franco thuis.
'Probeer me er niet in te luizen,' waarschuwt Porta. 'Op dit moment ben ik dan misschien een diepgevroren Obergefreiter en mogelijk zullen er uiteindelijk nog maar weinig van de Wehrmacht overblijven, maar een van ons zal het overleven. En bij God, ik zweer je dat diegene Porta zal zijn! Als ik die verrekte kat niet morgenochtend per eersteklas luchtpost hier heb, kun je naar de mis gaan en jezelf op een razendsnelle dood gaan voorbereiden!'
'Ik heb nog nooit iemand met een handeltje belazerd,' liegt Sally schaamteloos. Jij hebt dat gemene monster morgenavond met het laatste postvliegtuig in huis – en het wordt eerste klasse verstuurd. Vraag naar de eerste piloot. Maar zorg dat je die kooi niet openmaakt, want hij springt je meteen recht in je gezicht en in dat van iedereen die in de buurt is. Het kan hem geen donder schelen of het een koelie of een generaal is. Ik stuur een klein apparaatje mee. Dat zendt geluiden uit die hem helemaal stapelgek maken. Als je de een of andere lamlendeling aan stukken wilt laten scheuren zet je dat apparaatje dicht bij het slachtoffer – en die duivelse kat doet de rest. Ik heb hem al eens op die manier gebruikt bij een knaap, en binnen twintig seconden verkeerde hij in shock-toestand.'
'Jezus!' roept Porta verrast. 'Dat is precies wat we nodig hebben! Wat geef je hem te vreten?'
'Meestal gewoon wat de pot schaft, en hij zuigt het op als een stofzuiger.'
'Drinkt-ie ook koffie?' vraagt Porta nieuwsgierig.
'Ja – én ook bier,' antwoordt Sally.
'Hoe heet-ie?'
'Dynamiet!'
'Dat klinkt veelbelovend,' grinnikt Porta diep in zijn maag. 'Zeg hem maar dat we een heel interessant klusje voor hem hebben!' Samen met Tiny gaat Porta naar de landingsbaan om Dynamiet op te halen, die, kwaadaardig en gemeen, aan boord van een JU-52 postvliegtuig arriveert.
'Als ik jullie was zou ik maar heel voorzichtig zijn met dat gemene kreng,' zegt de piloot, die zenuwachtige blikken naar de kooi van de wilde kat werpt.
'Dag poes!' zegt Porta, zich over de kooi buigend.
De wilde kat beantwoordt zijn groet met een woeste uitbarsting van geblaas en gegrom en bijt in razernij op de tralies van de kooi.
'Jezus, Jezus, dat is werkelijk een waanzinnige Hun, niet?' zegt Tiny vol bewondering. 'Laten we hem thuisbrengen en ons plan trekken!'
Iedereen blijft op eerbiedige afstand als ze de kooi met de wilde kat uit het vliegtuig hijsen en op de landingsbaan zetten. Een oudere luitenant met een voorliefde voor katten komt naar hen toe. Voordat Porta kans ziet hem te waarschuwen steekt hij zijn hand door de tralies om de nek van de kat te strelen. Met een schreeuw trekt hij zijn hand terug, waar het bloed uitgutst.
'Dynamiet, jij duivel! Dat mag je niet doen!' vermaant Porta de kat. 'Vraag de luitenant excuus, meteen!'
Er ontstaat een geweldige opschudding als ze terugkeren in de compagnie. Een van de wolfshonden van Wolf laat zijn neus aan stukken scheuren, als hij de nieuwkomer bij de vijfde compagnie snuffelend wil begroeten.
'Tussen elf en een uur 's middags houdt het hospitaal bezoekuur,' meldt Hofmann. 'Niet meer dan twee bezoekers bij een patiënt.'
'Dat is meer dan genoeg,' antwoordt Porta. 'Tiny en Dynamiet!' Hij haalt het signaalapparaat uit zijn zak om het uit te proberen. Het resultaat overtreft ieders verwachtingen. Als een razende draait de wilde kat rond in zijn kooi, krabbend en bijtend als een dolle krokodil. Er valt niet aan te twijfelen dat het dier maar één verlangen koestert: Porta aanvallen, die het apparaat in zijn handen houdt.
'Dit is het helemaal!' zegt Porta verheugd. Hij gooit een brok vlees de kooi in. 'Zodra het hospitaal morgenochtend is opengesteld voor bezoekers gaan Tiny en Dynamiet naar binnen. Dan schuift Tiny het signaalapparaat vlug onder Siegs reet en laat hij Dynamiet los. Ik moet me dan al heel erg vergissen als er dan niet een heleboel leven in de brouwerij komt en we voor eens en voor altijd van die teringlijder van een hoerezoon afkomen!'