'Heb je wel eens in de oven gebakken tonijn met Béarnaisesaus geprobeerd?' valt Gregor hem in de rede. 'Het is eenvoudig hemels. De generaal en ik vonden het verrukkelijk. Het was ons lievelingskostje na een bijzonder bloederig gevecht.'
'Ik hoop maar dat we in de buurt van dit meer zitten als het vis- en jachtseizoen begint,' zegt Porta op verwachtingsvolle toon.
'Als we thuis komen (met "thuis" bedoelt hij de Duitse linies) zal ik een gans organiseren, die opvullen met pruimen en appelen en helemaal alleen opsmikkelen.'
'Geef mij maar een kalkoen,' zegt Barcelona, 'die is groter!'
'Ik hou het verdomme niet langer uit,' schreeuwt Porta ineens wanhopig, opspringend. 'Kom op, Tiny, pak je spuit en prop je zakken vol met granaten.'
'Waar gaan we heen?' informeert Tiny, lawaaierig zijn Mp gereed makend.
'We gaan het menu van buurman eens bekijken,' antwoordt Porta, terwijl hij zijn Kalasjnikov over zijn schouder hangt.
'Moet ik soms een zak meenemen?' vraagt Tiny optimistisch.
'Nee, Iwan heeft wel zakken,' zegt Porta peinzend.
'Iedereen die er niets voor voelt wat risico te lopen voor een lekker maaltje is een stomme idioot,' grinnikt Tiny.
'Ze schieten je neer,' waarschuwt de Ouwe.
'Jij bent gek,' antwoordt Tiny onbezorgd. 'Wij schieten!'
'We verheugen ons nu al op een beetje van die gastvrijheid waarom die Russen zo beroemd zijn,' voegt Porta eraan toe, als hij met een kort lachje in de sneeuw verdwijnt.
'Vandaag of morgen komen ze niet meer terug,' mompelt de Ouwe pessimistisch.
Er verstrijken verscheidene uren zonder enig ander geluid dan het gehuil van de poolstorm. Dan verbreekt een lang en kwaadaardig Mp-salvo de stilte.
'Een Schmeisser,' zegt de Ouwe, opkijkend.
Even later horen we het geluid van drie exploderende handgranaten en verspreidt een reeks steekvlammen een verblindend wit licht over het terrein.
'Ze hebben buurman ontmoet,' fluistert Gregor doodsbang.
'Als ze daar heelhuids doorheen komen,' zegt de Ouwe bezorgd, 'moge de duivel die twee maniakken halen!'
'Je moet ze op rapport slingeren,' zegt Heide fanatiek. 'Dit is een ernstige inbreuk op de discipline. De vijand zal het voor z'n propaganda kunnen gebruiken. Ik kan de koppen in de Pravda al voor me zien:
DUITSE LEGERS VERHONGEREN
Zelfmoordcommando's uit-
gezonden om brood van
het Rode Leger te stelen!'
We voelen, meer dan iets anders, het mondingsvuur van een horizontaal afgevuurd zwaar kanon, gevolgd door een lange reeks explosies en luide kreten. Een paar machinegeweren blaffen nijdig. Er valt een langdurige stilte over de sneeuwwoestenij. Zelfs de ijzige storm gaat liggen. Het lijkt alsof de hele noordpool diep ademhaalt en zich op iets heel bijzonders voorbereidt.
Een kolossale explosie waaraan nooit meer een eind lijkt te komen verscheurt de nachtelijke stilte.
'God-beware-ons,' hijgt Barcelona geschrokken. 'Ze moeten de munitieopslag voor de keuken hebben aangezien!'
'Alarm! Alarm!' schreeuwt onze schildwacht hysterisch, er zeker van dat er een aanval op komst is.
Ten noordoosten van ons schiet een gigantische vuurzuil omhoog en de aarde beeft van een lange, rollende explosie.
Een groepje officieren onder aanvoering van de overste komt een iglo uitrennen.
'Wat spoken de Russen in hemelsnaam uit?' vraagt de overste nerveus. 'Zijn ze soms onder elkaar aan het vechten geslagen?' Hij wendt zich tot een majoor van de infanterie: 'Hebben wij er mensen op uitgestuurd?'
'Nein, Herr Oberst, deze gevechtsgroep heeft absoluut geen contact met de vijand.'
Overste Frick klemt zijn monocle nog wat vaster in zijn oog en kijkt de majoor streng aan.
'U weet dat dat zo is, óf denkt u het alleen maar?'
De majoor voelt zich duidelijk niet op zijn gemak en moet toegeven dat hij in feite maar heel weinig afweet van wat er in de groep voorvalt. Hij is verbindingsofficier en heeft nog nooit dienst gedaan in een gevechtseenheid.
Als hij een lange reeks explosies en een ratelend MG-salvo hoort richt hij zijn blik naar het noordoosten, waar spitse vuurtongen zich aftekenen tegen roodgekleurde wolken.
'Ze proberen een of andere duivelse streek uit te halen,' mompelt de overste. 'Zoek eens uit wat het is.'
'Jawohl, Herr Oberst,' antwoordt de majoor ongelukkig, zonder ook maar een flauw benul van wat hij moet uitzoeken.
Een paar minuten later geeft hij de zwarte Piet door aan een Hauptmann.
'Ik wens een duidelijk rapport over wat er aan de hand is. Is dat goed begrepen, Herr Hauptmann? Ze proberen een of andere duivelse streek uit te halen. Een of andere verdomd duivelse streek!' De Hauptmann verdwijnt achter een groepje bomen, waar hij een Leutnant tegen het lijf loopt.
'Er is een of andere duivelse streek aan de gang, begrepen?' brult hij tegen de luitenant. Ik wens over tien minuten uw rapport te hebben. Iemand is bezig de vijand te prikkelen.'
De luitenant van het Jägerkorps loopt op een sukkeldrafje het smalle pad in de sneeuw af, totdat hij toevallig op Sectie 2 stuit. Hij wijst met de loop van zijn Mp naar de Ouwe.