Voorzichtig gluurt de Ouwe uit het raam, zet zijn handen aan zijn mond en brult: 'Laat je schietijzer vallen, towaritsj, en kom naar ons toe. We zullen je niets doen!'
Het enige antwoord is een nieuw salvo. De kogels ratelen tegen de muur.
'De duivel hale jullie, verraderlijke Schweinhunde! Mij hou je niet voor de gek!' Opnieuw begint de kalasjnikov te keffen.
'Gregori, Gregori,' probeert Dimitri hem tot bedaren te brengen, 'schei uit met die kolder en kom kennismaken met de Duitsers. Het zijn aardige mensen!'
'Hou jij toch je bek, smerige izmijik, verrader die je bent! Mij neem je niet op de arm! Germanski, ik ben een belangrijk man en laat me niet gemakkelijk krijgsgevangen maken,' brult Gregori vanuit zijn aardappelkuil.
'Towaritsj,' pleit Michail, 'wees toch verstandig! Kom hier, dan zullen we samen onze bevrijding vieren. De Germanski's weten dat jij een belangrijk man bent en zullen je dienovereenkomstig behandelen!'
'Jullie komen er gauw genoeg achter dat ik me niet zo gemakkelijk laat pakken,' klinkt het uit de aardappelkuil. Een nieuwe kogelregen teistert de muur.
'Je bent alleen maar een verdomde amokmaker!' brult Fjedor nijdig. 'Wij hebben met deze Germanski's vrede gesloten – en als je er niet vlug uitkomt komen ze je halen en schieten je neer als een dolle hond!'
'Als we jou daar in de kuil konden krijgen, zou je met één klap van je tieten zijn hersens in kunnen slaan!' zegt Porta tegen de dikke slons.
'Ik zal dat kreng wurgen als ik hem bij de kladden krijg,' zegt ze gemeen.
'Hij is gevaarlijk,' waarschuwt Yorgi. 'Hij heeft een cursus voor scherpschutter gevolgd in Moskou – en hij raakt bijna alles waar hij op mikt.'
'Dan moet-ie vandaag wel uit vorm zijn,' zegt Porta. 'Tot nu toe heeft hij alleen maar munitie verspild.'
'Gewoonlijk heeft hij een paar handgranaten in zijn zakken,' zegt Michail somber.
'Van daaruit kun je geen handgranaat hier naar binnen gooien,' zegt Barcelona, met kennersblik de afstand tussen de aardappelkuil en de kroeg schattend.
'Tenzij hij naar voren kruipt om binnen worpafstand te komen,' zegt de Ouwe zorgelijk.
'Il est con,' zegt de Legionair. 'Zodra hij uit de kuil komt hebben we hem! Zo krankzinnig kan hij niet zijn – nog niet!'
'Als we hem nu eens zo ergerden dat hij al zijn kruit verschiet?' oppert Gregor. 'Zoveel munitie kan hij niet bij zich hebben.'
'Dan zal ik hem even gaan oppakken, net zo gemakkelijk als de duivel een ouwe pastoor op paaszondag van de w.c. plukt,' lacht Tiny bulderend.
'Misschien is dat geen slecht idee,' zegt de Ouwe peinzend.
Met een scherpe knal explodeert er een granaat op korte afstand van de muur, waardoor er sneeuw door de gebroken ruiten naar binnen wordt geblazen.
Een voor een rennen we de deur uit en verplaatsen ons van de ene sneeuwhoop naar de andere om hem zijn kogels te laten verschieten. Zodra een van ons in dekking gaat begint de volgende te rennen en de polittroek blijft als een waanzinnige in het rond schieten.
'Laten we nu maar ophouden met deze onzin,' zegt hospik-onderofficier Leth, als we een poosje tussen de sneeuwhopen heen en weer hebben gerend. 'Ik ben verpleger in een asiel geweest en weet hoe je met krankzinnigen moet omgaan. Hebben jullie hier een bezem?' vraagt hij, als we allemaal veilig en wel terug zijn in de kroeg.
Gedienstig komt Sofija met een bezem aansnellen.
'Die is er geknipt voor,' glimlacht Leth tevreden. 'We gebruikten die in het asiel om ze wat gezond verstand in te ranselen. Ik heb nog nooit een gek gezien die voor zo'n ding niet bang was. Geef mij maar een van die Russische mutsen, dan zal ik jullie eens laten zien hoe je omspringt met iemand bij wie ze alle zeven op de loop zijn gegaan.'
Yorgi overhandigt hem een bruine bontmuts met een hoge kruin. 'Hé, jij daar,' brult Leth als hij buiten staat. 'Laat dat wapen vallen en kom hier! Als je het niet ogenblikkelijk doet zal ik naar je toekomen om je eens een flinke aframmeling met deze bezem hier te geven! Na doma – thuiskomen!'
Een ogenblik lang hangt er een drukkende stilte en lijkt het alsof de waanzinnige polittroek werkelijk niet meer weet wat hij moet geloven.
Langzaam loopt Leth het dorpspleintje over en bedreigt hem met de bezem.
'Kom onmiddellijk hier, krankzinnige duivel,' brult hij. Zijn stem wordt aan alle kanten door de muren weerkaatst. 'Anders kom ik naar je toe en zal ik je kont eens verwarmen met deze bezem!'
'Allemaal leugens en propaganda, lelijke Germaan!' antwoordt Gregori vanuit de aardappelkuil. 'Jij bent zélf een duivel met wie de hemel noch de hel iets te maken wil hebben!'
'Kom je nou hier of niet!' brult Gregor nerveus. 'Die vent is zo gek als morgen de hele dag!'
'Probeer nou niet je grootje te leren hoe ze eieren moet leegslobberen,' roept Leth over zijn schouder. 'Ik ben er speciaal op getraind om met Duitse gekken om te springen en weet wat ik doe!'
Stap voor stap nadert hij de aardappelkuil, dreigend zwaaiend met de bezemsteel.