Opeens begon Amjad te praten. ‘Afgelopen nu met de reünie. Jullie kunnen met elkaar straks alles debriefen, of wat jullie ook doen in dit geheimedienstspelletje.’ Hij richtte het woord tot Harres. ‘Nadat Shaheen de afgelopen drie weken met mij samen het koninkrijk 122
overhoop heeft gehaald om jou te zoeken, kon hij geen moment langer uit de armen van zijn bruid wegblijven. Ook niet om jou te komen halen. Hij laat je groeten.’
Harres glimlachte. ‘Hebben jullie het koninkrijk overhoop gehaald om mij te zoeken? Ik ben ontroerd. Moeten we nu de rommel gaan opruimen?’
Amjad wierp hem een vernietigende blik toe. ‘De oudste broer en zijn vervelende verplichtingen, en zo. Bovendien kon ik je toch moeilijk in de woestijn laten verdwalen met mijn info? Maar jij mag gaan opruimen. Waar heeft een man anders jongere broers voor?’
Talia’s mond viel open.
Harres trok haar grinnikend tegen zich aan. ‘Aih, ik hou ook van jou, Amjad.’
Amjads blik nam het stel dat voor hem stond in zich op, rolde toen met zijn ogen en zei vol afkeer: ‘Nee toch, jij ook al?’
Harres lachte alleen. ‘O, beslist, ik ook. En ik sluit me aan bij Shaheens woorden. Ik kan niet wachten tot jij ons voorbeeld opvolgt.’
Amjad nam verder geen notitie van hem en wendde zich tot Talia.
Terwijl hij haar recht in de ogen keek, begon hij te praten alsof ze lucht was. ‘Wat heeft zij dat de rest van de vrouwen op het noordelijk halfrond niet hebben? Omdat je die allemaal gehad hebt, ben ik daar wel benieuwd naar.’
Harres duwde tegen Amjads schouder en wees met twee vingers naar zijn eigen ogen. ‘Kijk hier eens, Amjad.’
Amjad negeerde hem. Hij bleef haar aankijken, over haar praten, niet tegen haar. ‘Kijk haar eens boos kijken. Fascinerend. Ze is onverschrokken, hè? Of had ze je gewoon door, wist ze dat ze van jou niets te vrezen had, en dat jij haar onverschrokkenheid juist aantrekkelijk zou vinden?’
Nu gaf Harres hem een harde por. ‘Hou op de nare schoonmoeder uit te hangen, Amjad, anders zal ik je in het zand laten bijten.’
Amjad grijnsde en zijn blik tartte haar nog meer. ‘Eerst laat je Shaheen het slaafje worden van Johara zonder een poot uit te steken, en nu wil je jezelf ook aansluiten bij het leger gebonden mannen? Is ze soms ook zwanger? Was ze op z’n minst goed…’ Amjad wachtte net lang genoeg 123
om haar de tijd te geven woest te worden en voor Harres om zich echt beledigd te voelen. ‘…voor wat bruikbare informatie?’
Oké. Nu wist ze het zeker. Deze kerel kon zelfs de duivel nog het bloed onder zijn nagels vandaan halen. De andere mannen waren weggeglipt om de helikopter klaar te maken voor de terugvlucht. En ongetwijfeld om de beide broers een kans te geven elkaar in de haren te vliegen.
Hoewel Amjad er indrukwekkend uitzag, was Harres duidelijk sterker.
Ze twijfelde er niet aan wie in een eerlijk gevecht zou winnen. Dat Amjad niet eerlijk zou vechten betwijfelde ze evenmin.
Met haar hand in de zijne zei Harres dodelijk kalm: ‘Ik zeg dit maar één keer, Amjad. Talia is mijn vrouw, mijn prinses. Ze heeft mijn leven gered en zonder haar is mijn leven niets waard. Wen er maar aan.
Accepteer het. En aardig zijn, anders zwaait er wat.’
Talia ging bijna van haar stokje. Harres had zijn wensen uitgesproken, zonder aan de consequenties te denken. Het was onwaarschijnlijk dat het zo zou gaan. Maar het klonk geweldig. En doodeng.
Opeens richtte Amjad het woord tot haar. ‘Zie je dat? Je man, je prins, krijgt even tegengas en dreigt meteen met geweld, en ik moet zeggen dat het geen loos dreigement is. Kom, kom, niet bepaald een goed voorteken voor een toekomst met hem, vind je wel?’ Toen keek hij Harres aan. ‘En ik had nog wel zulke hoge verwachtingen van jou. Veel plezier met je saaie, afgestompte leven.’
Voor ze iets terug konden zeggen, draaide Amjad zich om. Hij wuifde even naar de oasebewoners die afscheid waren komen nemen en beende terug naar de helikopter.
Terwijl Talia met tranen in de ogen afscheid nam en Harres hen beloofde dat ze terug zouden komen, had die irritante man nog de brutaliteit om te gaan toeteren.
Talia’s terugkeer naar de hoofdstad was totaal anders dan haar vertrek was geweest. Dat ze omringd door prinsen zou terugkeren in de helikopter van het koningshuis, had ze nooit kunnen denken toen ze twintig dagen eerder was ontvoerd.
124
Nadat ze op het privévliegveld van de prins waren geland, trok Talia de kleren aan die Harres voor haar had laten brengen. Zelf kleedde hij zich ook om voor ze in aparte limousines naar het paleis reden.
Hij had haar gezegd dat ze nog niet met hem in verband mocht worden gebracht. Bijna iedereen dacht dat hij zoals gewoonlijk vanwege een missie uit het zicht was verdwenen. Alleen de verraders in het paleis wisten wat die missie inhield. Als ze met hem gezien werd, zouden ze doorzien wie ze echt was. Nu zou ze in het paleis verschijnen als een vriendin van Laylah, zijn nicht. Zodra dat eenmaal algemeen bekend was, zou het niemand verbazen als hij belangstelling toonde voor een mooie blondine.