Ze wist dat hij het meende. Vergenoegd leunde ze weer achterover, genietend van zijn geur en het gevoel van zijn armen om haar heen.
Plagend vroeg ze: ‘Denk je dat ik op een dag zelf paard mag rijden?’
‘Ik heb liever niet dat je gevaar loopt.’
117
‘Hoezo gevaar? De paarden hier hebben net als alle menselijke en dierlijke bewoners veel begrip voor onbeholpen vreemdelingen.’
‘Ik hou je liever in mijn armen zolang het nog kan…’ Hij zweeg, kreunde, verbeterde zichzelf. ‘Dat ik je in mijn armen hou zo vaak ik kan.’
Ze wist dat hij zichzelf vervloekte omdat hij dat zo had gezegd, omdat hij zelfs maar had laten doorschemeren dat er een eind aan hun samenzijn zou komen.
Ze ontweek het onderwerp en drukte haar lippen op zijn hand. ‘Een nobel streven.’
Hij zuchtte beverig en drukte haar even tegen zich aan, alsof hij haar wilde bedanken dat ze deze emotionele landmijn uit de weg was gegaan. ‘Heel nobel. Ik ben eraan verslaafd geraakt je zo vast te houden sinds die dag dat ik met je naar de oase terugreed.’
‘Buttuli.’ Ze keek naar hem op om naar hem te glimlachen en zag de droefheid in zijn ogen, die echter meteen plaats maakte voor tederheid.
Even vroeg ze zich af of ze die blik wel echt had gezien. Dat had ze wel, maar ze zou er niets over zeggen.
Ze wreef haar haren, die hij gesponnen zonlicht had genoemd, tegen zijn borst. Nu hij alleen nog maar een verband op de wond zelf droeg, greep ze elke gelegenheid aan zijn prachtige lijf aan te raken.
‘Harres…’
‘Ja, Talia, zeg mijn naam zo, alsof je geen adem meer krijgt als je me niet in je voelt. Daar zal ik zijn, hier en nu.’
Een verlammende golf van begeerte overspoelde haar bij de gedachte dat hij zijn plan hier zou uitvoeren. Niet alleen omdat het een fantasie was waarvan ze had gedacht dat hij altijd onvervuld zou blijven. Ze reden op een open vlakte, in de verte zag ze mensen lopen.
Ze dacht dat hij haar alleen zou liefkozen, dat hij zou wachten tot ze bij de ain waren, waar ze meer dan eens haastig hadden gevrijd. Maar hij tilde haar op, trok haar wijde jurk onder haar vandaan en drapeerde hem over zijn schoot.
Toen, met een hand aan teugels, liet hij zijn andere hand in de halsopening glijden, tastend naar haar borsten. Hij kneep in haar tepels, waarop een hete felle gloed door haar onderbuik schoot. Ze hapte naar 118
adem toen hij zijn tanden in haar nek zette, als een leeuw die zijn wijfje besprong.
Ze viel krachteloos tegen hem aan, haar al geopende dijen spreidden zich nog wijder, haar slipje werd vochtig.
‘Weet je wat die geur van je opwinding met me doet?’ Hij gromde in haar oor, terwijl hij zijn hand in haar slipje stak en haar stevig omvatte.
‘Ik wil je weer proeven, maar ik zal genoegen moeten nemen met voelen hoe je smelt onder mijn handen. Laat me voelen hoe je verlangt naar mijn strelingen, ya talyeti.’
Dat ze gezien konden worden kon haar niets meer schelen. Ze viel achterover tegen hem aan, spreidde haar dijen nog verder, gaf hem alle ruimte. ‘Ik ben gek van verlangen naar je, de hele tijd. Raak me aan, voel zelf maar. Doe met me wat je wilt.’
Met een bezitterig gegrom streelde hij met zijn vinger over haar natte hete knopje, steeds weer opnieuw, en elke streling voerde haar verder mee in een spiraal van gekmakend genot. Ze hijgde, jammerde en hief haar gezicht naar hem op. Hij duwde zijn tong in haar mond en tegelijkertijd duwde hij zijn middelvinger bij haar naar binnen. Met zijn duim masseerde hij steeds sneller haar harde knopje. Ze verloor het laatste restje zelfbeheersing en drukte zich met een heftige beweging jammerend tegen hem aan. Zijn vinger en duim deden hun heerlijke werk tot ze klaarkwam.
‘Jou zo te zien, helemaal verloren in genot, is voor mij het mooiste wat er is,’ mompelde hij met zijn mond op de hare. Intussen bleef hij haar strelen met zijn vingers, haar gevoeligste plekje vermijdend, tot ze weer gekalmeerd was. Langzaam maar zeker verplaatste hij zijn vingers, totdat ze opnieuw hulpeloos opgewonden tegen hem aan lag.
Zodra ze begon te smeken, begon hij zijn kleding los te maken en ze voelde zijn harde lid tegen haar billen prikken. Hij gaf het paard de sporen en fluisterde in haar oor: ‘Kom omhoog met je billen, zoals ik je heb geleerd te doen als we in draf gaan.’
Hij was echt van plan het hier met haar te doen. Op deze manier. Van de gedachte alleen al kwam ze bijna klaar.
Ze kwam omhoog en hij nam de goede positie in.
Hij zei net: ‘Laat je op me zakken,’ toen ze op hem neerkwam.
119
Hij drong als een hete speer bij haar binnen. Ze dacht dat ze aan zijn lengte en omvang gewend was geraakt, maar elke keer voelde weer als de eerste keer, elke keer leek het alsof hij haar meer vulde.
De spanning bereikte een punt waar het bijna pijnlijk werd, een punt waar zijn dominantie haar idee van lichamelijke intimiteit en genot een nieuwe betekenis gaf. Ze raakte eraan verslaafd dat hij zo totaal bezit van haar nam, dat zij zo’n wezenlijk deel van hem in zich gevangen kon houden. Om steeds weer het genot op te wekken waarvan zij – en naar zijn zeggen ook hij – het bestaan zelfs niet had vermoed.