Mijn hart stond even stil, en ik vroeg me af of het weer op gang zou komen als ze haar zapper gebruikte.
‘Een storing in de sensoren, hoofdcommandant,’ zei Riley.
‘Maar het alarm –’
‘Mijn fout. Ik heb het per ongeluk laten afgaan terwijl ik een reparatie uitvoerde. Mijn excuses voor het ongemak, sir.’
‘Ongemak! Jouw foutje heeft onze bespreking verstoord en elke slapende officier wakker gemaakt op niveau vier. Ik moet hier melding van maken. Naam?’
‘Riley Narelle Ashon.’ Zijn stem bleef kalm. Indrukwekkend, als je wist hoe angstaanjagend Karla kon zijn.
‘Narelle? Waarom houd jij je bezig met de beveiligingssystemen?’
Goede vraag. Alleen de familie Trava had toegang tot het beveiligingsnetwerk.
‘Ik beheer de elektriciteit, sir. Toen de sensor haperde, zag ik een stroompiek op mijn monitor, en daarom kwam ik kijken. Ik dacht dat ik de sensor kon repareren, sir.’
‘Dat had je dan verkeerd gedacht. Wat is je geboorteweek?’
‘Dat is 145.414.’
Ha. Hij was maar drieënzeventig weken ouder dan ik.
‘Dus je hebt net je training achter de rug. Hoe kan het dat je dit werk doet?’
‘Dat was mijn keuze, sir.’
‘Jouw keuze? O, ik begrijp het al. De beste van de klas. Nou, je kunt duidelijk nog wel wat training gebruiken. Meld je bij commandant Vinco Trava voor een extra dienst.’
Extra dienst, dat betekende op de onderste niveaus de gevreesde rode polsband en zware fysieke arbeid. De oppers kregen in zo’n geval vast een of andere saaie taak die niemand anders wilde uitvoeren.
‘Ja, sir,’ zei Riley.
Na een paar seconden stilte drong het tot me door. Riley had me alweer niet verraden. Zelfs nu hij zelf straf kreeg, had hij gezwegen. Een vreemde sensatie golfde door me heen – opluchting, vermengd met… Ik had er geen naam voor. Merkwaardig.
‘Je kunt gaan, Ashon. Luitenant Arno, je mannen kunnen terug naar hun post, maar ik wil dat jij hier blijft,’ beval ze.
Het geschuifel van voeten stierf weg en de deur klikte dicht. Ik besloot te wachten. Niet handig om Karla nu op mijn aanwezigheid te attenderen. Ik vroeg me af hoelang ik daar nog moest blijven zitten.
‘Waar waren we, Arno?’ vroeg Karla.
‘We hadden het over de situatie beneden,’ zei Arno.
‘Nog nieuws?’
‘Nee. Niemand wil zeggen waar hij is. De sloven zijn wel doodsbang. Ze verlinken bij bosjes hun vrienden. We hebben in deze week meer illegale activiteiten ontdekt dan in de afgelopen dertig weken. We hebben een vrouw opgepakt die haar eigen kinderen grootbracht. Een hele gezinseenheid.’
‘Weer wat nieuws. En wat heeft Vinco gedaan?’
‘De kinderen waren te oud voor de zorgeenheid. Ze zouden zich hun moeder herinneren en te veel naar elkaar toe trekken. Dus heeft hij ze naar de Hakmolen gestuurd. Die vrouw werkt nu bij de schapen.’
Hij rapporteerde de dood van drie kinderen op verveelde toon. Ik was zo kwaad dat ik hem wel kon wurgen.
‘Hardvochtig.’ Even stokte Karla’s stem, maar toen sprak ze weer verder zonder enige emotie. ‘Maar wel gepast. Het zou gevaarlijk zijn als de sloven zich aan elkaar gingen hechten.’ Ze zweeg even. ‘Dus je hebt de druk om Domotor te vinden opgevoerd, maar nog steeds zonder resultaat?’
‘Ja, sir.’
Domotor? Daar had Riley het ook al over gehad.
‘Cogon blijft onze hoofdverdachte,’ zei Karla. ‘Maar er zijn tientallen sloven die voor hem instaan.’
Tientallen? Wow. Ik wist dat hij populair was, maar ik had niet gedacht dat zoveel sloven hun leven voor hem zouden riskeren.
‘Hij weet iets, dat voel ik gewoon,’ ging Karla verder. ‘En hoe zit het met onze informanten? Hebben zij nog geruchten gehoord?’
‘Nee. Iedereen houdt zich stil. Er wordt niet over gepraat. Niet over geroddeld. Het is alsof Domotor nooit heeft bestaan. Meestal ontstaat er onrust en wordt er over martelaren gesproken als er een profeet verdwijnt. Maar deze keer niets.’
Domotor was kennelijk de echte naam van Gebroken Man.
‘En dat jonge meisje… Trella?’
Plotseling voelde het alsof de buis zich strak om mijn lichaam sloot. Ik had moeite om adem te halen.
‘Ik heb een paar van mijn mannen naar haar laten vragen,’ zei Arno. ‘Ze is nogal op zichzelf. Geen absenties. Geen berispingen in haar dossier. Geen vrienden, behalve Cogon.’
‘Dat is wel een interessante connectie. Arresteer ze allebei. Misschien werkt Cogon wat beter mee als we dreigen Trella te doden, en vice versa. Zet ze allebei in een verhoorkamer. Laat het commandant Vinco weten als ze er zijn.’
‘Ja, sir.’
Ik moest Cog waarschuwen. Hij moest verdwijnen. Maar waar kon ik die grote man verbergen? Bij Gebroken Man? Nee. Cog had de deur afgesloten met platen.