Houdt u van de manier waarop de personages in uw boeken leven of veroordeelt u ze?
“Allebei. Je kunt het op twee manieren lezen. Ik ben niet religieus en geen moralist. Iemand moet het beschrijven en dat ben ik dan maar. Ik ben geïnteresseerd in die life-style, ik sta niet op een ladder boven de andere mensen. Ik ben net zo schuldig als de rest.”
Een mevrouw begint te gebaren dat Bret weg moet. Hij zet zijn zonnebril op, verlaat de trouwzaal en vraagt: “How was it for you?”
18
Curasoa
Het was tijdens de sneeuwstorm aan het einde van 2009. In de dagen dat je, ook met de auto, nauwelijks over straat kon. Een mooi moment voor je verkering om te zeggen: “Mijn vliezen zijn gebroken, we moeten naar het ziekenhuis.”
Het was pas over twee weken uitgerekend. Je wilde nog dat ene boek uitlezen, je wilde die dvd bekijken. Je had een heel schema in je hoofd van dingen waar je eindelijk de tijd voor had. Er waren vrije dagen tot het kind geboren zou worden. Daarna zou er niets meer van terechtkomen.
Het liep anders. Het werd een nachtelijke tocht naar het ziekenhuis. Niemand was op straat. Alleen een paar andere auto’s met mensen die zulke dringende bezigheden hadden dat ze om vier uur ‘s nachts stapvoets door de sneeuw wilden rijden.
In het ziekenhuis wilden je verkering en jij direct tot actie overgaan. Daar dachten ze in het ziekenhuis anders over. De vliezen waren gebroken, maar de weeën nog niet begonnen. Je verkering mocht wat slapen. In een ziekenhuisbed. Voor jou was er geen bed. Je kon kiezen: stapvoets door de sneeuw terug naar huis rijden of wachten.
De geboorte vond plaats in het AMC. In een ziekenhuis komen patiënten van overal, maar vooral ook patiënten die uit de buurt komen. In de verlaten wachtkamer van het AMC werd gediscussieerd. Het ging over Curasoa’s. Dat zijn mensen die op Curaçao soa’s verspreiden. Uiteraard zijn dat niet de oorspronkelijke bewoners van het mooie eiland, van wie er een paar hier in discussie gingen, het waren die Hollandse stagiairs.
Ze wilden hun stage doorbrengen op een tropisch eiland, maar studeren, ho maar. De Curasoa’s wilden alleen maar feestvieren met de plaatselijke dames van plezier. Het spreekt voor zich dat dit geen autochtone dames waren, maar Dominicaanse, Venezolaanse, Colombiaanse en andere dames uit de nabije omgeving. Ze verpestten het voor de rest van het eiland met al die soa’s die ze kwamen brengen.
Ook werd er gediscussieerd over Michael Jackson. Hoe was het toch mogelijk dat uitgerekend de man die ervoor had gezorgd dat de zwarte muziek voor het eerst aansloeg bij witte luisteraars van over de hele wereld, dat juist die trotse zwarte man zijn huid wit wilde verven? Ze kwamen er niet uit in de verlaten wachtkamer van het AMC.
Jij moest denken aan Simon ev Garfunkel. Wat voor de mensen in de wachtkamer Michael fackson was, dat was voor jou Simon & Garfunkel. De muziek van jouw mensen. Je herkende je erin, het voelde als thuis. Het ontroerde je. Hoewel je zelf vrijwel uitsluitend luisterde naar de muziek die ze R&B noemen, en hiphop – wanneer je weer een keer Simon & Garfunkel hoorde, wist je: dit voelt als thuis. Je moeder komt bijna uit hetzelfde deel van New York. Zoals Simon & Garfunkel zijn, zo ben jij ook.
Je vroeg je af: mijn zoon die zo geboren gaat worden, zal die zich op dezelfde manier thuisvoelen bij Simon & Garfunkel? Zijn moeder komt niet uit New York en ook niet uit Curaçao, maar uit dat andere voormalige overzeese gebied van Nederland, die op het vasteland van Zuid-Amerika. Zal hij zich meer thuis voelen bij haar mensen of bij die van jou? En is dat belangrijk? Toen was het ochtend. De weeën waren begonnen.
19
Wenen
In de maanden voordat het gebeurt denk je weleens: wat zul je doen wanneer het kind wordt geboren? Zul je wenen van ontroering? Maar wanneer het gebeurt, ben je te drukbezet om te wenen van ontroering. Er wordt namelijk een kind geboren.
Het was een zoon, uiteraard. Mannen die zonen krijgen, vinden dat stoere kerels uitsluitend zonen krijgen. Hij had het koud, zijn temperatuur was te laag en hij was een beetje ziek. Ze zeiden dat hij een week moest blijven. In het AMC hadden ze alleen geen plaats, hij moest door de sneeuwstorm in een ambulance naar het Slotervaartziekenhuis worden getransporteerd. Volgens de mensen in het AMC had je nog geluk gehad. Vaak genoeg worden pasgeboren baby’s wegens plaatsgebrek naar ziekenhuizen in Duitsland gebracht.
In het AMC werd de wachtkamer bevolkt door mensen die oorspronkelijk uit Curaçao komen, in het Slotervaartziekenhuis zaten groepen zwijgende mannen van Noord-Afrikaanse afkomst. Ook heeft het Slotervaartziekenhuis de uitstraling van een hospitaal in, laten we zeggen, het Oostblok van de jaren zeventig.
Goed. Je zag dus voor het eerst je kind. Het eerste waar je naar kijkt, het is niet onbelangrijk: lijkt hij op mij? Ja, hij leek op jou. De ouders van zijn moeder komen uit Suriname. Je was al bang dat zij, met die sterke donkere genen, jouw inbreng bij het bepalen van het uiterlijk geheel zou elimineren. Zoals je weleens ziet bij deze combinatie: het is duidelijk dat één van de ouders blank is, dat heeft ervoor gezorgd dat het kind een lichtere kopie is van de donkere ouder. Niet dat er iets mis is met haar genen. Maar je wilt toch dat je kind ook op jou lijkt.