Hij sloot zijn ogen weer. ‘Bedankt, maar ik blijf hier.’
‘Als ik je kan vinden, is het slechts een kwestie van tijd voor ook de Triade je vindt.’
Hij gaf geen antwoord. Ze wachtte terwijl ze luisterde naar zijn ademhaling en het water dat druppelde en zuchtte. Toen deed hij zijn ogen weer open, wreef onder zijn rechteroor en hees zich op zijn ellebogen.
‘Heb je een sigaret voor me?’
Ze schudde haar hoofd. Hij gooide het laken van zich af, stond op en liep naar de klerenkast. Hij was verbazingwekkend bleek voor iemand die al een halfjaar in een subtropisch klimaat leefde en was zo mager dat zijn ribben op zijn rug naar buiten staken. Zijn bouw wees erop dat hij ooit atletisch was geweest, maar nu lieten de restanten van zijn spieren zich slechts zien als scherpe schaduwen onder de witte huid. Hij deed de kast open. Tot haar verrassing zag ze dat de kleren op keurige stapels lagen. Hij trok een T-shirt en een spijkerbroek aan, dezelfde die hij de dag daarvoor aan had gehad, en trok met moeite een verfrommeld pakje sigaretten uit een van de zakken.
Hij schoof een paar slippers aan zijn voeten en liep langs haar terwijl ze een aansteker hoorde knippen.
‘Kom,’ zei hij zacht. ‘Etenstijd.’
Het was halfdrie ’s nachts. Voor de winkels en de eethuisjes in Chungking waren grijze ijzeren gordijnen getrokken. Alleen bij Li Yuan niet.
‘Hoe ben je in Hongkong terechtgekomen?’ vroeg Kaja en ze keek naar Harry, die op een onelegante maar effectieve wijze glanzende glasnoedels uit een witte soepkom naar binnen schoof.
‘Met het vliegtuig. Heb je het koud?’
Kaja trok automatisch haar handen weg onder haar dijen. ‘Maar waarom hierheen?’
‘Ik was onderweg naar Manilla. In Hongkong zou er alleen een tussenlanding zijn.’
‘De Filippijnen. Wat wilde je daar doen?’
‘Me in een vulkaan laten vallen.’
‘Welke?’
‘Nou, van welke ken je de naam?’
‘Van geen enkele. Ik heb alleen gelezen dat er veel zijn. Liggen er niet een paar op… eh, Luzon?’
‘Niet slecht. In totaal zijn er achttien vulkanen en drie ervan liggen op Luzon. Ik wilde Mount Mayon op. Vijfentwintighonderd meter. Een stratovulkaan.’
‘Een vulkaan met steile hellingen die opgebouwd is uit lagen lava na de uitbarstingen.’
Harry stopte met eten en keek haar aan. ‘Uitbarsting van de laatste tijd?’
‘Vele. Dertig?’
‘Zijn strafblad zegt zesenveertig sinds 1616. De laatste was in 2002. Hij wordt verdacht van minstens drieduizend moorden.’
‘Wat gebeurde er?’
‘De druk bouwde zich op.’
‘Ik bedoel met jou.’
‘Ik heb het over mezelf.’ Ze dacht een begin van een lach te zien. ‘Ik stortte in en begon in het vliegtuig alcohol te drinken. Ik kreeg opdracht in Hongkong van boord te gaan.’