Vicky heeft haar hoofd gebogen en tranen druppelen op haar schoot.
De officier van justitie beschrijft de tweede moord, de vlucht door het bos, de diefstal van de auto, de impulsieve ontvoering en vervolgens de arrestatie van de verdachte in Stockholm, haar gewelddadigheid tijdens het verhoor en het fixeren van de verdachte met banden.
Op ontvoering staat een gevangenisstraf tussen de vier jaar en levenslang en voor moord minstens tien jaar.
Susanne Öst staat op terwijl ze Vicky Bennet afschildert als gevaarlijk en met een sterke neiging tot geweld, maar niet als een monster. Om de verdediging vóór te zijn noemt ze meerdere malen haar positieve kanten. De toelichting van de officier van justitie is professioneel en ze eindigt met een citaat uit het proces-verbaal van het verhoor.
‘Tijdens het derde verhoor heeft de verdachte beide moorden bekend,’ zegt de officier van justitie talmend terwijl ze in het proces-verbaal bladert. ‘Ik citeer: “Ik heb Miranda gedood” en later, op mijn vraag of... of Elisabet Grim haar sleutels aan haar wilde uitlenen, antwoordde de verdachte: “Ik heb haar kop ingeslagen.”’
149
Met een vermoeid gezicht wendt de rechter zich tot Vicky Bennet en Johannes Grünewald en vraagt formeel of ze iets in te brengen hebben tegen de toelichting van de officier van justitie. Vicky staart hem met ontstelde blik aan. Ze schudt haar hoofd, maar Johannes moet een glimlach onderdrukken als hij zegt dat hij het geheel een laatste keer wil doornemen om zeker te zijn dat de rechtbank niets is ontgaan.
‘Ik was er al van uitgegaan dat we er niet zo makkelijk van af zouden komen met jou in de zaal,’ antwoordt de rechter rustig.
In zijn bezwaar kiest Johannes ervoor de technische bewijzen noch Vicky’s schuld aan te roeren. Hij herhaalt echter Vicky’s positieve kanten die Susanne Öst al heeft genoemd en wijst meerdere malen op Vicky’s jonge leeftijd.
‘Ook al hebben Vicky Bennet en haar vorige advocaat ingestemd met het verhoor, de officier van justitie had ervan af moeten zien,’ zegt Johannes.
‘De officier van justitie?’
De rechter kijkt erg bevreemd, waarna Johannes naar hem toe loopt en het antwoord van Vicky Bennet op de transcriptie van de geluidsopname aanwijst. De officier van justitie heeft de woorden ‘Ik heb Miranda gedood’ geel gemarkeerd.
‘Lees haar antwoord op,’ verzoekt Johannes.
‘Ik heb Miranda gedood,’ leest de rechter hardop.
‘Niet alleen het geel gemarkeerde.’
De rechter zet zijn leesbril op en leest: ‘Ik heb Miranda gedood. Toch?’
‘Beschouwt u dat als een bekentenis?’ vraagt Johannes.
‘Nee,’ antwoordt de rechter.
Susanne Öst staat op.
‘Maar het volgende antwoord,’ probeert ze te zeggen. ‘De volgende bekentenis is...’
‘Stilte,’ onderbreekt de rechter haar.
‘Laat de officier van justitie het zelf voorlezen,’ stelt Johannes voor.
De rechter knikt en glanzende strepen transpiratie lopen over de wangen van Susanne Öst als ze met trillende stem leest: ‘Ik heb haar kop ingeslagen.’
‘Dat klinkt als een bekentenis,’ zegt de rechter en hij richt zich tot Johannes.
‘Kijk een stukje eerder in de transcriptie,’ zegt Johannes en hij wijst op de kopie.
‘Het verhoor is beëindigd,’ leest de rechter.
‘Wie zegt er dat het verhoor is afgelopen?’ vraagt Johannes.
De rechter strijkt met zijn hand over het papier en kijkt de officier van justitie aan.
‘Ik,’ zegt de officier van justitie zacht.
‘En wat betekent dat?’ vraagt de rechter.
‘Dat het verhoor is beëindigd,’ antwoordt Susanne Öst. ‘Maar ik wilde alleen...’
‘Schaam je,’ onderbreekt de rechter haar scherp.
‘Zich hiervan bedienen bij een inbewaringstelling is in strijd met de Zweedse wet, met artikel 40 van het kinderrechtenverdrag van de vn en met het Europese mensenrechtenverdrag,’ zegt Johannes.
150
Susanne Öst gaat zwaar zitten, schenkt water in haar glas, knoeit op tafel, veegt de druppels weg met haar mouw en drinkt met trillende hand. Pas als ze Johannes Daniel Grim hoort binnenroepen, beseft ze ten volle dat ze de graad van verdenking zal moeten laten zakken om Vicky überhaupt in bewaring te laten stellen voor de moorden.
Elin probeert Vicky’s blik te vangen, maar het meisje zit met gebogen hoofd.
Johannes introduceert Daniel Grim met hartelijke stem en vermeldt zijn vele jaren als maatschappelijk werker op de Birgittagården en andere instellingen. Voor het eerst kijkt Vicky op, ze probeert oogcontact met Daniel te krijgen, maar hij staart met opeengeperste lippen voor zich uit.
‘Daniel,’ zegt Johannes. ‘Ik zou je willen vragen hoe goed je Vicky Bennet meent te kennen.’