Ten eerste moest het gedaan worden en ten tweede zou ze Sam niet tegenkomen in haar kantoor.
En als ze maar druk bezig bleef, kon ze niet piekeren over de liefde.
Maar ze had geen rekening gehouden met Bill.
‘Mag ik even storen?’ vroeg hij, een dienblad in zijn handen en een hoopvolle grijns op zijn gezicht.
‘Natuurlijk,’ zei ze, denkend aan de ligstoelen voor de andere afdelingen.
‘Het gaat om Janelle,’ zei hij.
Met moeite zette Meg de stoelen uit haar hoofd en richtte haar aandacht op de jonge vrouw uit de ziekenhuisapotheek die Bill het hof maakte. ‘Ja?’ zei ze afwachtend, maar toen ze zag hoe nerveus hij was, lachte ze hem stralend toe. ‘Heb je haar eindelijk gevraagd?’
Hij werd bloedrood. ‘Ja, maar het is niet alleen goed nieuws,’ bekende hij, terwijl hij ging zitten. ‘Ze mag me heel erg graag, ze houdt zelfs van me, maar ze weet niet zeker of ze wel “verliefd” is.’ Met zijn vingers maakte hij aanhalingstekens en keek angstig naar Meg. ‘Denk je dat het verschil maakt? En zo ja, heeft een huwelijk zonder dat je verliefd bent kans van slagen?’
‘Dat weet ik niet, Bill,’ verklaarde ze. ‘Wat mijn huwelijk met Charles betreft, we verbeeldden ons dat we verliefd waren. We waren goede maatjes, dus we dachten dat het wel zou werken, maar zodra er moeilijkheden opdoken, strandde ons huwelijk.’
‘Maar we voelen ons heel sterk tot elkaar aangetrokken en we respecteren elkaar en hebben gezamenlijke interesses, is dat dan niet genoeg als basis voor een huwelijk in plaats van verliefdheid?’
‘Ik zou zeggen van wel,’ zei een diepe stem.
Ze schrok zo dat ze bijna haar kopje liet vallen. Met een klap zette ze het neer en de koffie gulpte op het schoteltje.
Sam glimlachte toen hij haar reactie zag. Ze kon wel raden wat hij dacht. Het was maar een kus?
Boos keek ze hem aan.
‘Wat die hype over liefde betreft, heeft ooit iemand dat tot tevredenheid kunnen meten? Is ooit bewezen dat het bestaat? Vandaag de dag kunnen wetenschappers bijna alles meten, maar liefde? Er is nog geen methode gevonden om te bewijzen dat het bestaat!’
‘Kun je niet kloppen?’ vroeg ze nu.
Waarom morste ze koffie als hij binnenkwam? Waarom sloeg haar hart op hol als hij glimlachte?
Erger nog, hoe kon ze zulke gevoelens koesteren voor een man die niet in liefde geloofde?
‘Dat heb ik gedaan, maar jullie waren zo diep in gesprek dat jullie me niet hoorden. Waar gaat het eigenlijk over? Over liefde in het ziekenhuis? Werkt het roddelcircuit van de Bay niet meer? Ik ben hier al een etmaal en ik heb nog niets over deze romance gehoord.’
Hij keek haar doordringend aan. En jij hebt mijn kus beantwoord!
‘Het is niet wat je denkt!’
‘Het is nauwelijks nieuws!’ Bills protest kwam tegelijk met Megs ontkenning.
‘Nou, het klinkt anders erg verstandig,’ herhaalde Sam koeltjes, ‘maar ik kwam eigenlijk voor wat hulp op het medische vlak. Ik heb wel een rooster waarop staat welke specialist op welke dag in het ziekenhuis is, maar geen verdere informatie. Zijn er ook specialisten die een praktijk in de stad hebben, en wanneer ontvangen ze daar patiënten?’
‘Dat staat allemaal in de dossiers. Ik zal ze wel even voor je halen,’ bood Bill aan.
Nadat hij weg was, keek Sam haar uitdrukkingsloos aan. ‘Ik heb geklopt,’ zei hij opnieuw. Wie is Charles?’
Ze haalde haar schouders op. ‘Dat gaat je niets aan, maar hij is mijn ex-man.’
‘Hadden jullie problemen? In welk opzicht?’
‘Dat gaat je geen snars aan. Waarom vraag je het trouwens? Je wilde je emoties nooit delen en aan je cynische opmerkingen over liefde te horen, ben je niet veranderd. Toch vraag je naar mijn privéleven? Waarom ga je niet naar Bill voor die informatie over het ziekenhuis in plaats van je neus te steken in zaken die je niet aangaan?’
‘Dan vraag ik het wel aan Bill. Hij kent je verhaal van begin tot eind,’ antwoordde hij.
Ze had gedacht dat ze haar woede had leren beheersen, maar nu ging hij te ver. ‘Dat doe je niet,’ snauwde ze dreigend. ‘Mijn huwelijk, mijn hele leven, gaat je geen snars aan, Sam. Verdwijn en kom me niet meer onder ogen.’ Ze aarzelde. Zou ze hem haar koud geworden kopje koffie in het gezicht gooien? Maar voor ze het kon doen, liep hij haar kantoor al uit.
Ze was blij dat ze het niet had gedaan, dat ze hem niet had laten zien hoe erg ze van streek was. Ineens beefde ze zo sterk dat ze koffie morste. - Wat pathetisch!
‘Ken je haar al lang?’ vroeg Sam aan Bill. Nadat Meg hem had weggejaagd, was hij naar Bills kantoor gelopen.
Bills gezicht was een open boek. Hij bloosde verlegen, maar zijn glimlach was vol liefde.
‘Je hebt vast meer gehoord dan dat over Megs huwelijk,’ zei hij. ‘Ik ken haar nu een paar jaar, sinds ze in het ziekenhuis werkt. Ik wist vanaf het begin dat zij de ware voor me was, maar ze merkte niet eens dat ik bestond. Op een dag moest ik naar de apotheek om de voorraad te checken want er waren geneesmiddelen die niet op de lijst stonden en toen vroeg ze mij mee uit.’