Jena bleef achter met een vaag gevoel van onrust. Een moordenaar geeft je niet het advies om je te melden bij de plaatselijke politie, hield ze zichzelf voor, terwijl ze haar voet op het gaspedaal zette.
Maar het gevoel van onrust bleef. Zou het soms meer met die man te maken hebben dan met de angst om vermoord te worden?
Toegegeven, hij zag er lang niet slecht uit met dat donkere haar en die doordringende, lichtgrijze ogen. Maar ze was er zo aan gewend om te worden omringd door goed uitziende mannen, dat een knap uiterlijk op zichzelf niet veel indruk meer op haar maakte. Het ging om de binnenkant, en voor zover ze het kon beoordelen was de binnenkant van die man nogal een donker en dreigend gebied.
Allesbehalve aantrekkelijk.
Noah prentte zich het kenteken van Jena’s jeep in het geheugen, terwijl hij achter haar aanreed. Hoe haalde Matt het in zijn hoofd om een vrouw zoals zij - of om het even welke vrouw - in haar eentje in zijn hut te laten logeren? Er was geen elektriciteit, geen telefoon en waarschijnlijk ook geen water. De laatste keer dat hij erlangs was gelopen, was het hem opgevallen dat de watertank vol gaten zat.
Maar dat was allemaal niet zijn probleem, hield hij zichzelf voor. Hij zou zich gewoon houden aan de gedragslijn die hij al van jongs af aan volgde, en zo ver mogelijk bij Matt uit de buurt blijven. Het was al erg genoeg dat zijn moeder hem gedurende zijn hele kindertijd had vermaand om een voorbeeld te nemen aan Matt Ryan. Die was in haar ogen toen al een toonbeeld van volmaaktheid. En tegenwoordig was het nog erger. Het was duidelijk dat zijn moeder meer bewondering had voor televisiesterren dan voor artsen.
Hij moest er goed aan denken dat hij had besloten om zich voorlopig ver verwijderd te houden van alle vrouwen. Vooral van blonde vrouwen, en dan met name van blonde vrouwen die iets met Matt Ryan te maken hadden!
Hoewel hij Matt al jarenlang uit de weg ging, had hij niet kunnen voorkomen dat hij zo nu en dan iets opving over diens escapades met vrouwen. Die kerel kwam vaker in het nieuws dan de hele regering bij elkaar! En het gebeurde maar zelden dat zijn beeltenis op de televisie of in de krant verscheen zonder dat er de een of andere blonde schoonheid om zijn nek hing. Volgens de roddelbladen waren dat overigens allemaal lellebellen, stuk voor stuk. Blonde leeghoofdjes.
Als je er goed over nadacht, had moedertje natuur dat nog helemaal niet zo slecht uitgekiend; het zou toch overdreven zijn om een vrouw die toch al rijkelijk was bedeeld met fysieke kwaliteiten-zoals die dame die daar voor hem uit reed - ook nog eens een goed stel hersens mee te geven.
Seksist, zei een verwijtend stemmetje binnen in hem. Maar ondertussen dacht zijn lagere ik weemoedig terug aan de lange, slanke dij die Blondie hem bij het instappen had laten zien.
Hij herinnerde zich ook de woedende blik in haar ogen toen hij haar ‘Blondie’ had genoemd.
Mmm, fluisterde datzelfde lagere ik hem in, het zou misschien best leuk zijn om een tijdje een van Matts blondines als buurvrouw te hebben. Matt had indertijd toch ook Bridget Somerton van hem afgepikt? Toen ze nog op de middelbare school zaten en met een heel stel aan het kamperen waren bij het meer?
Geen sprake van, zei hij streng tegen zichzelf. Geen gedoe met vrouwen!
Zeker niet met blonde vrouwen.
Als hij en Lucy definitief uit elkaar zouden gaan, dan zou hij voor zijn volgende vaste relatie - als het ooit weer zover mocht komen - een koele brunette uitkiezen. Een vrouw die veel waarde hechtte aan haar carrière. Een advocate misschien, of een manager.
Waarom geen atoomgeleerde, zei zijn lagere ik spottend. Maar ondertussen zag hij in gedachten nog steeds de langbenige blonde schoonheid voor zich, met wie hij daarnet had kennisgemaakt.
Jena reed langzaam langs het gehucht dat het dichtst in de buurt van Matts oude hut lag. Toen ze de snelweg bereikte, duwde ze het gaspedaal in. Het was nog een kwartier rijden naar Kareela, een levendige provinciestad die het centrum vormde van de toeristische gebieden langs de kust.
Jena haalde één hand van het stuur en drukte hem tegen haar maag, die een beetje verkrampt aanvoelde. Idioot, dat ze zo zenuwachtig was. Het was toch niet de eerste keer dat ze meewerkte aan een dergelijke productie. Tot nog toe had ze daarbij gefungeerd als een soort manusje-van-alles. Ze had de schuld gekregen van alles wat er mis ging, variërend van een onverwachte regenbui tot een verkoudheid van de hoofdrolspeelster. Daarbij vergeleken moest de functie van contactpersoon toch kinderspel zijn.
Misschien was haar nerveusheid wel een reactie op de confrontatie met die boze man. Ze grinnikte even. Lang, donker en woedend, dat was de perfecte omschrijving voor hem. Hoewel het niet te ontkennen viel dat het predicaat ‘knap’ ook heel geschikt zou zijn - tenminste, als je er niet al te conventionele normen op na hield op het punt van mannelijke schoonheid.