‘Maar dat heb ik wel gedaan. En ik was niet dom. Mijn hond was gewond, en toen ik hulp nodig had, waren jullie geen van tweeën beschikbaar,’ snauwde Cassie. Ineens herinnerde ze zich waarom. ‘O, mijn hemel, Blondie! Ik was het vergeten. Ze is gewond. Ze zou dood kunnen zijn.’ Ze keek McCall aan. ‘Ze zóú in het huis kunnen zijn.’
Hij leunde voorover en gaf haar een kus op haar neus. ‘Het spijt me, Dave, maar zelfs nat is ze de mooiste vrouw ter wereld.’
Niet dat het Dave iets kon schelen. Hij voerde een gesprek via zijn mobieltje.
McCall tilde Cassies hoofd op zodat hij haar recht kon aankijken. ‘Zodra Dave zijn telefoontje beëindigd heeft, vraag ik hem om een zuurstofapparaat en ga ik haar binnen zoeken,’ beloofde hij.
Cassie voelde alle angst en spanning meteen wegebben. ‘Zou je dat doen?’ Ze wierp zich in zijn armen. ‘Zou je dat voor mij doen? Voor Blondie?’ Ineens kwam er een angstaanjagende gedachte bij haar op. ‘Maar je zou jezelf in gevaar kunnen brengen door naar binnen te gaan.’
‘Het is afgelopen met dat heldhaftige gedoe,’ zei Dave, terwijl hij zijn mobieltje opborg. ‘Blondie maakt het prima. De agent bij de dierenarts heeft haar opgesloten in een achterkamer in het huis aangetroffen. Ze was nijdig vanwege de beperkte ruimte, maar ze is gezond en wel. Kennelijk had Derek er geen enkele moeite mee mensen te doden, maar kon hij het niet over zijn hart verkrijgen dieren opzettelijk kwaad te doen.’
Een halfuur later zette Dave hen af bij het motel.
Cassie verwonderde zich over de zachtaardigheid van de man die haar had gered, terwijl hij haar haar natte kleren hielp uittrekken, de douche aanzette en bij haar bleef omdat hij zich zorgen maakte dat ze weer last van haar zenuwen zou krijgen.
‘En dat was het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan,’ verklaarde hij toen ze aangekleed was en voor de spiegel haar haren kamde. ‘Je bent een beeldschone vrouw, Cassie Carew, en naakt zou je zelfs een heilige in verzoeking kunnen brengen.’
Hij verdween naar de badkamer voordat Cassie kon reageren, maar zijn compliment gaf haar een warm gevoel. Bij de gedachte dat McCall haar op allerlei manieren een warm gevoel kon bezorgen, glimlachte ze tegen zichzelf in de spiegel.
Later in het ziekenhuis troffen ze een jonge politieman aan in gesprek met Lennie. Hij draaide zich naar hen om toen ze de kamer binnen kwamen en gebaarde hen buiten te blijven. Na zelf de kamer te hebben verlaten trok hij Cassie en McCall mee naar een nis waar hij kon uitleggen wat er aan de hand was.
‘Het enige wat Lennie zich kan herinneren, is dat hij De- rek vanochtend op het spreekuur heeft gezien. Maar we hebben in Dereks auto een lap gevonden die nog naar ether en chloroform ruikt, dus Dave veronderstelt dat hij dat heeft gebruikt om Derek bewusteloos te maken, waarna hij zijn polsen heeft doorgesneden. Kennelijk gaat June nooit de operatieruimte in, dus liet Derek hem daar doodbloeden, terwijl hij achter Cassie aan ging. Hij schijnt van plan te zijn geweest daarna terug te gaan, in de verwachting Lennie dood aan te treffen. Hij hoopte dat de politie zou denken dat Lennie de moordenaar was en eindelijk overmand was door wroeging.’
Ze lieten de politieman bij Lennie achter en liepen naar Cassies kantoor.
‘Nu we weten dat Lisa een poosje voor Derek werkte, is Mrs. Ambrose de enige die niet in het plaatje past,’ zei Cassie. Wat voor contact zou Derek met haar hebben gehad zodat hij wist dat ze zich zorgen maakte over zijn brieven?’
McCall dacht hierover na. ‘Je zei dat Mrs. Ambrose een steile oprit had. Zijn er buiten de stad andere heuvels of zou haar huis in de heuvels boven Dereks terrein hebben gelegen?’
Hij zag dat het Cassie begon te dagen. ‘Natuurlijk. Vanuit haar huis keek je recht op dat van Derek neer, dus vermoedelijk heeft hij haar in de gaten kunnen houden. De brieven baarden me het meest zorgen midden in de nacht. Ik werd wakker en dacht eraan en stond dan op om een glas melk te drinken. Hij zou via Lennie veel over haar te weten hebben kunnen komen, zodat hij de brieven als het werk van een inwoner kon laten lijken. En waarschijnlijk kende hij haar vaste gewoonten, bijvoorbeeld hoe laat ze het licht uit deed. Misschien vond hij het al opwindend om midden in de nacht licht in haar huis te zien branden.’
‘Volgens mij heb je gelijk,’ zei McCall. ‘Hij begon net, dat nemen we tenminste aan. Dave zal zijn andere woonplaatsen natrekken en controleren of daar ongelukken hebben plaatsgehad. Hij probeert ook Dereks ex-vrouw op te sporen. Er is een kans dat ze zijn eerste slachtoffer is geweest. Maar als Mrs. Ambrose de eerste was, zou een wijziging in haar routine hem misschien al een kick hebben gegeven.’
Cassie begon weer te rillen. McCall was gedwongen zijn armen om haar heen te slaan, maar tijdens de kus die daarop volgde, ebden de trillingen weg.