Ted kon het nu niet langer voor haar verborgen houden. Hij moest haar de waarheid vertellen. 'Ze is zwanger. Ze wil dat ik met haar trouw. Ik heb gezegd dat ik dat in augustus ga doen. Ze wil het nu, maar dat wil ik niet. De baby komt pas in september.' Annie luisterde met een ernstig gezicht. Dit was geen goede manier om een huwelijk te beginnen, met een baby op komst en een vrouw die bereid was hem met een mes te steken als hij niet deed wat ze wilde. 'We hadden er vanavond onder het eten ruzie over, en toen ging ze door het lint.'
'Met zo iemand kun je niet trouwen,' zei Annie. Ze wierp een sombere blik naar Tom, en hij knikte. Hij was het helemaal met haar eens en ook hij maakte zich grote zorgen over Ted. Hij zag eruit alsof hij emotioneel werd mishandeld, en dat was ook zo. En nu had ze hem ook lichamelijk verwond. Het was beangstigend.
'Ze zegt dat ze zelfmoord pleegt als ik niet met haar trouw,' zei Ted somber.
'Laat ze dat dan maar doen,' zei Annie hardvochtig. Tom betaalde voor de taxi en ze namen Ted mee naar boven. Hij zag eruit alsof hij in shock was. Annie sloeg een deken om hem heen en hij ging op zijn oude bed in zijn kamer liggen. De kamer was helemaal intact en klaar voor gebruik, hoewel hij er nog maar zelden sliep. Maar dit was nog steeds hun thuis. 'Ze gaat echt geen zelfmoord plegen, Ted,' stelde Annie hem gerust. 'Ze probeert je alleen maar in haar macht te krijgen.' Maar daar was ze al in geslaagd.
'Ik weet niet wat ik moet doen,' zei Ted, en er liepen tranen over zijn wangen. 'Ik wil doen wat goed is. Maar ik wilde helemaal geen kind. Nu nog niet. En ik wil niet met haar trouwen. Maar ik heb geen andere keus.' Tom stond in de deuropening en keek geschrokken naar de blik op Annies gezicht. Hij had verschrikkelijk met de jongen te doen.
'Je hoeft alleen maar de baby te onderhouden,' zei Annie rustig, en ze ging bij hem op het bed zitten. 'Je hoeft niet met Pattie te trouwen als je dat niet wilt.'
'Dat wil ik zeker niet. Ik ben als de dood voor haar.' En terecht, zoals het incident van die avond had aangetoond.
'Ik zal je iets vertellen, Ted. Die vrouw is psychotisch,' zei Annie, terwijl ze hem recht in de ogen keek. 'Ze heeft je mishandeld, maar ze gaat jou de schuld geven van wat er vanavond is gebeurd. Dat doen zulke mensen. Ze gaat zeggen dat jij haar kwaad hebt gemaakt, en dat je haar verschrikkelijk hebt gekwetst met wat je tegen haar hebt gezegd. Daarmee zal ze rechtvaardigen dat ze je heeft gestoken. Morgen schildert ze zichzelf af als het slachtoffer, en ben jij de bullebak. Let op mijn woorden, ze gaat niet eens haar excuses aanbieden voor wat ze je vanavond heeft aangedaan. Ze gaat jou de schuld geven. Maar niets van dit alles is jouw schuld. Je hebt haar zwanger gemaakt, en dat was stom en onnadenkend van je, maar je hebt haar niet mishandeld. Ze zal alles in het werk stellen om je ervan te overtuigen dat het jouw schuld is. Ik vind dat je bij haar uit de buurt moet blijven. Die vrouw is gevaarlijk voor je.'
Het enorme verband om zijn hand onderstreepte haar woorden. Ted bedankte haar voor haar steun en keek met een gegeneerde blik naar Tom. Annie dimde het licht en legde een extra deken over hem heen. Daarna lieten ze hem een poosje alleen om uit te rusten, terwijl zij naar de keuken liepen. Ze hadden nog bijna niets gegeten en rammelden van de honger. Annie bood Tom aan om een omelet of een sandwich voor hem te maken, maar hij zei dat hij te gespannen was om te eten. Uiteindelijk namen ze een ijsje, en bespraken ondertussen wat er was gebeurd. Dit waren precies de dingen die Annie zo bang maakten. De stommiteiten die ze begingen, in de overtuiging dat ze volwassen waren. Kates reis naar Teheran met Paul en Teds relatie met die gekkin die hem had gestoken. Het kon nauwelijks erger of gevaarlijker worden dan dit.
'Toch kun je ze niet eeuwig blijven beschermen,' bracht Tom haar in herinnering, maar zij schudde haar hoofd.
'Misschien niet. Maar ik moet het op zijn minst proberen.'
'Je kunt ze niet tegenhouden. Ze doen gewoon wat ze willen. Kijk maar naar Kate, en naar Ted. Ik weet bijna zeker dat hij uit schuldgevoel toch weer teruggaat naar die vrouw.' Annie was bang dat hij gelijk had. Zij zag dat ook aankomen.
Toen ze hun ijsje ophadden bleven ze nog een hele poos zitten praten, en uiteindelijk stond Tom op om naar huis te gaan. Hij kuste haar en zei dat ze hem moest bellen als ze iets nodig had. Ze beloofde dat ze dat zou doen en bedankte hem voor zijn hulp. Hij zag er aangeslagen uit, en zij ook.
Kort na middernacht hoorde Annie Teds mobiele telefoon afgaan en ze liep op haar tenen naar zijn kamer om hem uit te zetten. Hij was er al wakker van geworden, en toen ze de kamer uit liep, hoorde ze dat hij Pattie aan de telefoon had. Ze wilde hem niet afluisteren, maar zo te horen verliep het begin van het gesprek precies zoals ze had verwacht. Pattie beschuldigde Ted ervan dat hij haar tot het uiterste had gedreven. Ze zei dat de steekwond in zijn hand zijn eigen schuld was. Annie hoorde hem zijn excuses aanbieden. Pattie had de zaak volledig omgedraaid. En Annie vermoedde dat ze woedend was dat hij zijn tante had gebeld. Ook daar zou ze hem verwijten over maken. Toen Annie hem welterusten kwam zeggen, zag hij er doodmoe uit.