'Je hoort hier te zijn, bij mij en de kinderen,' zei ze triest, en meteen was ze weer in tranen.
'Ik moet vandaag bij mijn familie zijn,' legde hij weer uit. Ze leek het maar niet te kunnen of willen begrijpen. Hij kon vandaag onmogelijk ergens anders zijn dan hier. En na slechts vier weken kon Pattie niet van hem verlangen dat hij voor haar zijn familie in de steek zou laten. Dat was niet eerlijk. Hij vond het vervelend dat ze er zo'n drama van maakte, maar hij bood aan om aan het eind van de middag naar haar toe te komen. Hij had cadeautjes die hij aan hen wilde geven. Hij beloofde dat hij haar zou bellen zodra hij dacht dat hij even weg kon.
'Een fijne dag nog,' zei ze, nog steeds met pijn en teleurstelling in haar stem, maar hij bood haar niet weer zijn verontschuldigingen aan. Ze moest begrijpen dat zijn familie belangrijk voor hem was. 'Ik hou van je, Ted,' zei Pattie treurig. Ze klonk alsof ze haar beste vriend was kwijtgeraakt.
'Tot straks,' antwoordde Ted. Hij was er nog steeds niet aan toe om tegen haar te zeggen dat hij van haar hield, en al helemaal niet als goedmakertje voor het feit dat hij Kerstmis met zijn zussen en tante vierde. Het deed hem pijn, maar hij voelde zich er niet schuldig over. En het zat hem dwars dat Pattie zo bezitterig deed.
Hij zag er meer ontspannen uit toen hij zijn kamer weer uit kwam. Deze keer had Pattie tenminste met hem willen praten.
'Liefdesproblemen?' vroeg Liz met een opgetrokken wenkbrauw. Hij schudde zijn hoofd. Het verbaasde hem dat ze het had geraden, maar hij stond niet te springen om haar in vertrouwen te nemen.
'Hoe kom je daarbij?' vroeg hij aan zijn oudere zus.
'Je doet nooit je deur dicht als je aan de telefoon zit, behalve als je ruzie hebt met een meisje. Nieuwe vriendin?' vroeg ze belangstellend.
Hij schudde zijn hoofd. 'Nee, gewoon iemand met wie ik een paar keer uit ben geweest.' Hij kon zich precies voorstellen hoe zijn zus zou kijken als hij haar zou vertellen dat ze zesendertig was en twee kinderen had. 'Het kan zijn dat ik vanmiddag even bij haar langsga,' voegde hij eraan toe, en Liz knikte. Zij vond dat niet vreemd; ze moest zelf ook nog even langs haar huis om een paar spullen voor haar reis op te halen.
Terwijl zij zaten te praten, was Annie Kates kamer binnengelopen om haar nog eens te bedanken voor de prachtige portretten. Ze was er heel erg blij mee. Ze zag een boek op Kates bureau liggen, over cultuur en gebruiken in de moslimwereld. Dit was niet het soort boeken dat Kate gewoonlijk las. Ze was nooit een echte lezer geweest en gaf over het algemeen de voorkeur aan biografieën van hedendaagse kunstenaars en rocksterren. Ze had nooit eerder enige belangstelling gehad voor andere geloven, zelfs niet voor haar eigen geloof.
'Dat ziet er interessant uit,' zei Annie en ze raapte het boek op. 'Volg je een cursus oosterse religies? Waarschijnlijk zou je daardoor sommige conflicten in de wereld beter kunnen begrijpen.'
'Ik heb het geleend van een vriend.' Kate wendde zich af. Annie liep daarna terug naar de woonkamer om bij de anderen te gaan zitten. Ze hadden zich allemaal netjes aangekleed voor de lunch, en Ted droeg een jasje en een das, zoals hij bij speciale familiebijeenkomsten altijd deed. Toen ze nog klein waren, had Annie er altijd op gestaan dat ze zich voor de feestdagen netjes aankleedden.
Liz droeg een eenvoudig zwart wollen jurkje, dat tot halverwege haar bovenbenen reikte. Annie droeg haar favoriete rode kerstjurk en Kate verscheen even later in een roodleren rokje, Pippi Langkous-kousen, rode legerlaarzen en een donzige witte trui. In haar oren had ze een paar kerstballen gehangen. Ze was iemand die helemaal haar eigen gang ging, maar ze had net nog weer aan hen allemaal bewezen dat ze een zeer getalenteerde kunstenaar was. En Annie was onder de indruk van het boek dat ze in haar kamer had zien liggen. Ze was blij te zien dat Kate een brede belangstelling had en in andere culturen geïnteresseerd was. Kate was een vrijdenker en nam nooit zomaar ideeën van anderen over zonder er eerst zelf over na te denken. Ze was een volkomen onafhankelijk individu. Annie had geprobeerd zo veel mogelijk deuren voor hen te openen. Ze had hen nooit in een bekrompen, beperkte wereld willen laten leven. En ze vond het heerlijk dat ze alle drie zo verschillend waren. Van de drie was Ted het meest traditioneel ingesteld, en Kate het minst. Ze dacht dat Jane en Bill ook trots op hen zouden zijn geweest.
Het gesprek was levendig aan hun kerstlunchtafel, en Annie schonk voor iedereen een glas champagne in. Ze waren oud genoeg om te drinken en deden dat ook, met mate. Ted had in zijn eerste twee studentenjaren wel eens te veel gedronken, maar nu waren ze allemaal volwassen en gingen er verstandig mee om.
Liz vertelde dat ze zich erop verheugde naar Parijs te gaan en tijd met Jean-Paul door te brengen. De eerste week van januari had ze een grote shoot met een beroemde Franse fotograaf, en met belangrijke sieraden vanuit heel Europa. Zelfs de koningin van Engeland had hun een stuk ter beschikking gesteld, dat Lizzie op de omslag wilde hebben. Ze praatte er geanimeerd over. Alleen Ted was wat stiller dan gewoonlijk, en Annie voelde dat hem iets dwarszat. Maar wat het ook was, hij wilde er niet met hen over praten.