7
Op kerstochtend stond Annie vroeg op om de kalkoen in de oven te zetten, en daarna belde ze haar vriendin Whitney, zoals ze al jaren deed. Ze wensten elkaar fijne feestdagen en ze kletsten een paar minuten. Whitney herinnerde haar er weer aan dat ze op oudejaarsavond moest komen, maar Annie bleef erbij dat ze geen zin had om naar New Jersey te gaan als een van de kinderen alleen thuis zat. Ze had het nooit erg gevonden om op oudejaarsavond thuis te blijven. Het was geen avond waar ze veel belang aan hechtte, en ze vond het verschrikkelijk om tussen dronken mensen te zitten en om twaalf uur niemand te hebben om te zoenen. Dat gaf haar een eenzamer gevoel dan als ze thuisbleef.
'Ik zie wel,' beloofde ze Whitney. 'Ik moet eerst horen wat de kinderen gaan doen. Lizzie vertrekt morgen naar Parijs, maar de andere twee blijven hier. En voor zover ik weet, hebben ze geen van beiden plannen.'
'Nou, als je kunt, kom je gewoon,' zei Whitney hartelijk. 'We zouden het heel erg leuk vinden... en prettige kerst, Annie. Doe de kinderen de groeten van me.'
'En jij Fred en de jongens.'
Annie deed de lichtjes in de kerstboom aan, zodat het er feestelijk uit zou zien als de anderen uit bed kwamen. Even later kwam Kate met een slaperig gezicht haar slaapkamer uit lopen. Ze droeg een t-shirt met een rockster op de voorkant en haar stekelharen stonden rechtovereind. Annie merkte op dat ze een piepklein diamantje in haar neus droeg, dat ze nog niet eerder had gezien. Ze zei er niets over tegen Kate, maar ze zou nooit wennen aan haar piercings en tattoos.
'De Kerstman heeft een lief briefje voor me geschreven,' merkte Kate met een geeuw op en ze keek haar tante glimlachend aan.
'Werkelijk? Wat staat erin?' Annie deed alsof ze van niets wist, zoals ze altijd had gedaan, vooral toen de kinderen nog in de Kerstman geloofden. Ze had heel veel moeite gedaan om de mythe voor hen in stand te houden. Ze had hun in hun leven altijd alle plezier en magie gegund waar kinderen recht op hebben.
'De Kerstman zegt dat hij mijn nieuwe Tinkerbell-tattoo mooi vindt en dat hij er zelf laatst ook een heeft laten zetten. En hij heeft een enorme tattoo van Rudolph op zijn kont. Hij zegt dat hij er volgend jaar een foto van meeneemt.' Kate grijnsde.
'Dat staat er helemaal niet!' zei Annie verontwaardigd. 'Ik heb het gelezen toen ik uit bed kwam!'
'Jawel, het staat er wel!' hield Kate vol en ze rende weg om het briefje te halen. Ze had het zelf geschreven, met een grappige tekening erbij, van de Kerstman met de Rudolph-tattoo op zijn blote achterwerk. Annie barstte in lachen uit toen ze het zag en plakte het briefje meteen op de schoorsteenmantel. Op dat moment kwam Liz binnen in een mannenpyjamajasje, dat er met haar prachtige lange benen eronder sexy uitzag. Annie droeg een oud flanellen nachthemd met een roze kasjmier ochtendjas. En Ted kwam een paar minuten later binnen in een boxershort en een t-shirt. Op kerstochtend draaide alles om gemak, niet om elegantie. En een paar minuten later wisselden ze cadeautjes uit bij de vrolijk verlichte kerstboom.
Kates schilderijen van hen drieën waren een groot succes, en voor haar broer en zus had ze een portret gemaakt van Annie. Ze had ook portretten van hun ouders gemaakt, aan de hand van foto's, maar die had ze in haar studentenkamer aan de muur gehangen. Ze wilde niemand van streek maken door ze mee te nemen. Annie was verrukt van de drie prachtige portretten van de kinderen, en Kate beloofde dat ze ze voor haar zou laten inlijsten. Annie zei dat ze een ander schilderij zou weghalen en deze in de huiskamer zou hangen. Er stonden tranen in haar ogen toen ze Kate omhelsde. En Ted en Liz waren weg van het portret van Annie.
Teds cadeautjes voor de anderen waren ook een groot succes, en Annie zette haar bouwhelm meteen op. Liz had voor Annie en Kate een paar prachtige gouden slavenarmbanden gekocht, en voor Ted een schitterend Cartier-horloge, met een sportieve rubber duikband.
Na afloop ontbeten ze samen in de keuken. Liz nam zoals gewoonlijk een halve grapefruit. Ze was slanker dan ooit. Kate nam muesli en Ted bakte voor Annie en zichzelf een paar eieren met spek. Het spek rook heerlijk en de kalkoen in de oven werd langzaam goudbruin. Toen Annie naar hen keek terwijl ze met elkaar zaten te praten en te lachen, bedacht ze dat het in hun leven net zo was gegaan als in het Bijbelverhaal met de broden en de vissen. Op de een of andere manier was het haar gelukt drie kinderen op te voeden die niet van haar waren, zonder te weten hoe ze dat moest doen, en ze waren allemaal goed terechtgekomen. Ze hielden van elkaar, en ze verrijkten haar leven meer dan ze ooit had kunnen dromen. Ze voelde zich ontzettend gelukkig toen ze de ontbijtborden in de vaatwasser zette, en in stilte bedankte ze haar zus voor de drie fantastische kinderen die ze haar had nagelaten. Ze hadden haar leven gevuld met liefde en plezier.
Na het ontbijt ging ieder naar zijn eigen kamer. Ze hadden allemaal vrienden die ze wilden bellen. Ted deed zijn kamerdeur dicht toen hij Pattie belde, en deze keer nam ze ten slotte de telefoon op, hoewel ze nog steeds erg sip klonk. Hij wenste haar een gelukkig kerstfeest.