‘Ik ben je liefste niet,’ verklaarde Adriana. ‘Noem me dus niet zo.’
‘O, maar je bént mijn geliefde… volgens de wens van mijn vader,’ zei Colton plagend.
Adriana wilde dat hij zou ophouden met dat gegrinnik. Ze haalde even haar schouders op en herinnerde zich toen te laat dat haar decolleté de neiging had te wijken als ze dergelijke bewegingen maakte. Alsof ze erom gevraagd had, richtten de grijze ogen zich op haar halsopening. Adriana greep de glimmende onyxhanger van haar ketting beet en probeerde haar boezem te bedekken.
‘Te laat,’ mompelde hij. ‘Ik heb alles gezien wat je daar verborgen houdt, en sindsdien verlang ik hartstochtelijk naar je.’
‘U durft wél, om me te herinneren aan uw onbeschaamdheid toen u me bespioneerde als een ondeugende kleine jongen die door een sleutelgat tuurt.’
Hij trok zijn wenkbrauwen sceptisch op. ‘Heb ik ook maar één moment gehuicheld over wat ik zag?’
‘Nee, en ik geloof niet dat ik ooit zo’n schaamteloze losbol heb gezien.’
‘Het juiste woord is “openhartig”, geliefde.’ Zijn lippen vertrokken plagend. ‘Bovendien kon ik moeilijk onverschilligheid voorwenden in de toestand waarin ik verkeerde, nietwaar?’
‘Waarom gaat u niet terug om met Felicity te dansen?’ mompelde ze. ‘Misschien stelt zij uw schuine praat op prijs.’
‘Je bent jaloers, Adriana, zonder enige reden,’ zei hij beschuldigend. ‘Ik heb geen enkele belangstelling voor die vrouw.’
Adriana keek hem nieuwsgierig aan. ‘Als u geen belangstelling voor haar hebt, legt u dan eens uit waarom u haar hebt opgezocht.’
‘Haar opgezocht?’ Hij schudde verbaasd zijn hoofd. ‘Dat heb ik nooit gedaan.’
‘U bent gezien toen u uit het huis van meneer Gladstone kwam. Zeg eens eerlijk, wie anders zou u hebben opgezocht dan Felicity?’
Colton moest even nadenken voor hij zich zijn bezoek aan de oude molenaar herinnerde. ‘Als je zo nieuwsgierig bent, Adriana, zal ik het je vertellen. Samantha en ik zijn daar alleen naartoe gegaan om onze opwachting te maken bij meneer Gladstone. We hebben Felicity helemaal niet gezien. Haar moeder zei trouwens dat ze zich niet goed voelde.’
‘O.’ Adriana, die zich plotseling opgetogen voelde, haalde haar schouders op en dacht te laat aan haar decolleté.
Op zoek naar iets dat stukken minder aangenaam was om aan te denken dan zijn hunkering naar Adriana, keek hij om zich heen of hij Roger zag. ‘Waar is Roger in vredesnaam naartoe? Hij was toch je gast vanavond? Of zei je soms begeleider?’
‘Roger is nóch mijn gast op de manier zoals u suggereert, nóch mijn begeleider. ‘Ik heb hem alleen gezegd dat we hem toestonden te komen toen hij vroeg of dat kon.’
‘Ik dacht dat je zei -’
‘Doet er niet toe wat ik ooit gezegd heb. Het is zoals ik nu zeg. Roger is slechts een kennis die ik heb ontmoet toen ik naar een geschenk voor een bediende zocht. Daarna bleef hij op bezoek komen.’
Coltons gezicht klaarde op. ‘Perfect. Dat betekent dus dat je vrij bent om met me te dansen.’
Even leek Adriana niet meer te kunnen doen dan stotteren. ‘Ik w-weet niet of ik d-daar nu wel zin in heb.’
Coltons lippen vertrokken in een plagende grijns. ‘Voor ik naar je toe kwam, zat je als een preutse kleine ouwe vrijster op de bank, in de steek gelaten door elke man in de zaal, inclusief lord Harcourt, die vanavond voor de verandering uitermate attent is voor lady Berenice. Ik zou haast aannemen dat je het hém verteld hebt.’
Ze knikte stijfjes. ‘Eerlijk gezegd, ja, dat héb ik gedaan.’
‘Mooi, dan heb je dat tenminste achter de rug. Blijkbaar zijn de roddelaarsters zich niet bewust van je vele aanbidders. Ze roddelden over je sombere toekomst als jongste telg in het gezin van je vader, toen ik een paar ogenblikken geleden langskwam. Als ik mijn reputatie wil handhaven als een man met smaak, zul je moeten laten zien dat je veel meer kansen hebt om jong te trouwen.’
‘U hoeft zich niet verplicht te voelen míjn reputatie te redden,’ zei ze snibbig. ‘Roger komt wel terug. En zo niet, dan zal ik hem een andere keer over onze toekomstige hofmakerij vertellen.’
Colton snoof verachtelijk. ‘Die knaap kan wonderen doen voor je reputatie. Als je het aan hem overlaat, staat elke armoedzaaier in de omgeving voor je deur te blaten.’
‘Je hoeft niet zo minachtend te doen over een man, alleen omdat hij niet rijk is en geen titel heeft. Er zijn heel wat eerzame gentlemen die in dezelfde omstandigheden verkeren.’
‘Ja, ik heb er heel wat van hen leren kennen in de jaren dat ik weg was. Velen van hen waren vrienden van me, maar mensen als Roger Elston staan me niet aan.’