Hij legde een vinger tegen zijn wang en liet zijn kin op zijn duim rusten, en in die contemplatieve houding nam hij Adriana langdurig op. Hoe graag hij zijn mannelijke lusten ook met haar wilde bevredigen, hoe kon hij zonder meer, als een schoothondje, zijn vaders wil volgen en die boven die van hemzelf stellen? Op de een of andere manier zou hij erdoorheen moeten zien te komen zonder dat zijn hart, zijn verstand en - het moeilijkst - zijn lichaam zou bezwijken voor de verleidingen die zich altijd zouden voordoen. Als hij dat zou presteren, kon hij aan serieuzere overwegingen denken… Adriana het hof maken zonder zijn eigen verlangen te hoeven verbergen om hun band te consolideren. ‘De eenentwintigste, zei je?’
‘Of wanneer u wilt, milord, als het herfstbal maar begonnen is,’ antwoordde Adriana hooghartig.
Colton was nieuwsgierig om te horen hoe de verhouding was tussen Adriana en de kleinzoon van Gladstone. ‘En Roger Elston? Ben je van plan hem tot die tijd toestemming te geven je te bezoeken?
Adriana voelde haar wangen gloeien. Hoe durfde hij háár zoiets te vragen nadat hij zelf op bezoek was geweest bij Felicity? ‘Vóór uw terugkomst, milord, had ik meneer Elston toestemming gegeven het bal bij te wonen. Fatsoenshalve moet ik hem zeggen dat hij zijn bezoeken moet stoppen, maar het zou wat minder hard aankomen als ik het hem aan het eind van het bal zou vertellen.’
Colton speelde met een krul die zich tegen haar wang nestelde. Wat een mooi, klein oor, dacht hij, en vroeg zich af hoe ze zou reageren als hij met zijn tong in de holte ervan zou dringen. Met een ondeugende glinstering in zijn ogen legde hij een vinger onder haar kin en draaide haar gezicht om naar het zijne. Zachtjes vroeg hij: ‘Zou je het heel erg vinden, lieve, als ik die avond mijn attenties op een ander richtte? Het lijkt niet meer dan eerlijk… waar jij op andere wijze in beslag zult worden genomen.’
Adriana keerde hem weer haar profiel toe en trok hooghartig haar wenkbrauwen op. Hij hoefde haar niet de naam te noemen van de vrouw die hij in gedachten had. ‘Ik zal niet op een andere wijze in beslag genomen worden, milord. Ik heb Roger slechts toestemming gegeven het bal bij te wonen als hij dat wenste. Doet u alstublieft wat u wilt. Ik heb geen recht op u.’
‘O, dat heb je wél, Adriana. We zijn door een contract zó nauw met elkaar verbonden, dat het is alsof we al verloofd zijn. Dat alleen al geeft je het recht ja of nee te zeggen met betrekking tot mijn gedrag jegens andere vrouwen. En als we verloofd zijn, wil dat dan niet zeggen dat we zo goed als getrouwd zijn?’
‘Dat kan in dit geval nauwelijks gezegd worden!’ Geërgerd hief Adriana haar hand op, alsof ze een lastig insect van haar wang veegde, en wist daardoor zijn greep op de losse krul te verbreken. ‘We zijn níet getrouwd, milord, en zelfs al waren we wél echt verloofd, dan zou ik u toch toestemming geven aandacht te besteden aan wie u maar wilde… zolang u mij intussen maar met rust liet… Hou op daarmee!’ snauwde ze verontwaardigd en sloeg naar de rug van zijn hand die hij weer uitstak naar de krul. ‘Blijf van mijn haar af!’
‘Adriana!’ riep haar moeder uit. ‘Schaam je, kind! Lord Colton slaan, wat moet hij wel denken?’
‘Tsk, tsk,’ zei Colton berispend en boog zich met een brede grijns naar haar toe. ‘Ik geloof dat je weinig ontzag voor me hebt, Adriana!’
‘Dat zou heel goed waar kunnen zijn, milord,’ antwoordde ze driftig. ‘Uiteindelijk bent u niet meer dan een vreemde voor me…’
‘Adriana!’ Christina was geschokt door de ongevoelige woorden van haar dochter.
‘Je bent absoluut een uitdaging voor me, Adriana,’ beschuldigde Colton haar met een geamuseerde glinstering in zijn ogen. ‘Ik heb nog nooit een vrouw gekend die er zo afkerig van was mijn attenties te accepteren.’ In feite was hij er zo aan gewend dat de vrouwen aan zijn voeten lagen, dat hij er genoeg van had. Het was verfrissend om zich aan de andere kant van het spectrum te bevinden. Een mooie, jonge vrouw najagen die totaal geen belangstelling voor hem leek te hebben? Heel intrigerend… een uitdaging!
Adriana’s stem klonk hatelijk, en ze gaf toe aan haar toenemende aandrang hem flink op zijn nummer te zetten. ‘Ik ben ervan overtuigd dat je heel wat diepbedroefde vrouwen in je kielzog hebt achtergelaten en ik zal proberen de pluimstrijkerijen voor me te houden die je ongetwijfeld afgezaagd bent gaan vinden omdat je ze zo vaak gehoord hebt.’
Colton besefte met een schok dat hij van dit speelse tête-à-tête net zoveel genoot als vroeger van de uiteindelijke capitulatie van een mooie, ervaren en betoverende vrouw. De vrouwen die hij had gekend, waren allemaal bedreven geweest in het spel van de liefde, en hij had niet één keer aan zijn aantrekkingskracht getwijfeld. Dat was beslist meer dan hij nu van zichzelf kon zeggen. Maar hij zou het vuurtje nog wat moeten opstoken om te testen hoever haar koppigheid ging.