‘Ik kan niet bij je zijn zonder dat het effect op me heeft,’ mompelde Colton. ‘Ik worstel daar al mee sinds het herfstbal. Als we niet voortdurend vergezeld waren geweest van chaperonnes, had ik mijn zin doorgedreven zodra ik alleen met je in de koets zat… of waar we ook maar alleen waren.’
Adriana staarde hem aan. ‘Ik dacht dat je Samantha en Percy erbij wilde hebben om te bewijzen dat je je als een gentleman gedroeg, zodat je er na die drie maanden gemakkelijk een eind aan kon maken.’
Colton lachte spottend. ‘Het was al moeilijk genoeg om mijn handen van je af te houden als er anderen bij waren. Alleen zijn met je zou een ramp hebben betekend. Ik had visioenen dat we samen voor de dominee stonden en jij met een dikke buik van ons kind.’
Adriana begon luid te lachen. ‘En ik dacht dat je me niet wilde!’
Colton pakte haar hand en sloot die om zijn kloppende harde lid, wat haar een geschokte kreet ontlokte. ‘Is dit geen bewijs van mijn verlangen? Daar heb ik grote moeite mee gehad tijdens al die maanden dat ik je het hof maakte. Zelfs nu nog kan ik de pijn van mijn langdurige abstinentie nauwelijks verdragen. Ik begon al te vrezen dat ik een vervloekte eunuch zou worden, zó hevig was mijn begeerte naar je. Een begeerte die ik niet kon bevredigen.’
‘Maar je wond? Zal het niet te veel pijn doen om…’
‘O, nee, lieveling. Zelfs als ik met één voet in het graf zou staan, zou ik je nog willen beminnen.’
‘Je moet het advies van de dokter opvolgen,’ waarschuwde ze.
‘Jij zou al het werk kunnen doen en mij het genot gunnen,’ zei hij schertsend.
Glimlachend streek ze met haar vinger langs zijn lippen. ‘Dan zul je me moeten vertellen wat ik moet doen.’
Zijn hand gleed langs haar dij omlaag, trok een kous met kousenband en al uit, tilde het been op en sloeg dat over hem heen. ‘Dat zal ik doen, liefste, maar eerst moet ik je gereedmaken voor me.’
‘Wil je dat ik mijn andere kous ook uittrek?’
‘M-hmm,’ mompelde hij. Zijn handen gingen naar haar nek en maakten de choker los. ‘En je oorbellen. Ik wil in je oren bijten, daar heb ik de laatste paar maanden naar gehunkerd.’
‘Je hebt de raarste ideeën, Colton Wyndham.’
‘Je hebt een heel leven om ermee vertrouwd te raken, vrouw van me, maar eerst komen serieuzere genietingen.’
‘Zoals?’
‘De laatste hindernis wegnemen voor we één worden, lieveling.’
Adriana bleef doodstil liggen en gaf zich over aan de gevoelens van verrukking toen zijn vingers in haar drongen. En toen zijn open mond haar borst opeiste en hij erop begon te zuigen, strekte ze haar hand uit en greep zijn lid vast.
‘Colton, alsjeblieft… ik houd het niet langer uit. Waar je ook op wacht, wacht niet langer.’
‘Dat hoeft ook niet, liefste. Je bent nu klaar voor me,’ fluisterde hij. Het feit dat ze zo vochtig was geworden, bewees dat ze verlangde naar wat komen ging.
Hij lag achterover op de kussens en ze keek hem vragend aan terwijl ze rechtop ging zitten. Hij glimlachte schalks. ‘Ik heb gehoord dat je Ulysses soms zonder zadel berijdt. Ik heb een zadelknop, maar geen zadel. Ben je dapper genoeg om het te proberen? Het zal in het begin pijnlijk zijn.’
‘Je hebt het me onmogelijk gemaakt om te weigeren. Ik heb me nog nooit zo… zo… lichtzinnig gevoeld.’
‘De liefde bedrijven tussen een man en een vrouw die door het huwelijk verbonden zijn is niet lichtzinnig, liefste. Het is een eerlijk verlangen, en op dit moment verlang ik meer naar je dan naar wat ook ter wereld.’
Ze ging op haar knieën zitten, schrijlings boven op hem.
Zijn blik was een innige liefkozing toen hij zich in het nauwe gaatje drong. Ze rilde even en nam hem toen met een snelle, neergaande beweging in zich. Bij het voelen van haar vrouwelijke warmte sloot Colton zijn ogen. Hij probeerde tijd te rekken om de schok voor haar te verzachten, maar zoals ze Ulysses had bereden, bereed ze ook hem, tot hij zich niet langer kon beheersen. Golven van extase spoelden steeds weer over hem heen tot ze het ultieme genot bereikten.
Veel later, toen Adriana net indommelde, terwijl ze als twee lepels tegen elkaar aangedrukt lagen, fluisterde hij in haar oor: ‘Is het nog erg gevoelig, liefste?’
Ze giechelde en kronkelde achteruit tot ze in contact kwam met het harde lid onder haar billen. ‘Heb je een speciale reden om dat te vragen?’
Hij knabbelde aan een klein, bevallig oor. ‘Ik ben een gulzigaard, want ik wil nog meer van hetzelfde. En jij bent het enige lekkere hapje waar ik naar hunker.’
‘Die reden is goed genoeg voor me,’ antwoordde Adriana lachend. Ze draaide zich naar hem om, nestelde zich naast hem en liet haar vingers over zijn brede borst glijden. Ze schoof verder omlaag en toen ze voelde dat hij klaar was voor haar, verhief ze zich boven hem, en hun koortsachtige liefkozingen en kussen voerden hen verder en verder en verder…