Haar parfum was slechts een van de vele verleidingen waaraan Colton werd blootgesteld als hij bij haar was. Ze rook altijd alsof ze net uit een kolkende zee van rozenblaadjes kwam.
Hoewel hij de dwaasheid ervan inzag om het te lang te rekken, kon Colton het niet laten haar kraag en de cape op haar schouders glad te trekken. Zijn lengte betekende een voordeel, want zo kon hij haar blanke borsten beter bekijken, waarvan hij langer en gretiger gebruikmaakte dan hij zichzelf wilde toegeven.
Op het eerste gezicht had ze de indruk gewekt dat ze niets droeg onder het kantwerk van haar jurk, maar hij wist dat Adriana nooit zoiets gewaagds zou aantrekken. Daar was ze te beschaafd voor. En mocht hij een ogenblik de hoop gekoesterd hebben, die verdween prompt toen hij zag dat de jurk van onder tot boven een vleeskleurige zijden voering had.
‘Ik hoorde dat Samantha je plaagde,’ mompelde hij tegen haar. ‘Je hoeft niet bang te zijn voor Roger als ik bij je ben. Ik zal zorgen dat hij je niet aanraakt, Adriana.’
Een glimlach speelde even om Adriana’s lippen toen ze naar hem achteromkeek. Niemand behalve Colton, haar ouders en een paar vertrouwde bedienden wist dat Roger haar had aangerand. Colton had het zelfs niet aan Samantha verteld, wat maar goed was ook, want haar vriendin zou het nooit hebben opgebracht om tegen Roger vriendelijkheid te veinzen.
‘We kunnen maar beter gaan,’ fluisterde Colton, die probeerde zijn intense verlangen naar haar te onderdrukken. Hij kwam naast haar staan en bood haar zijn hand aan. ‘Meneer Gladstone zal ons vrij vroeg verwachten vanavond.’
‘Ik heb gehoord dat Felicity alles heeft geregeld, in overeenstemming met de vroegere kerstfeesten van haar grootvader,’ antwoordde Adriana, en forceerde een opgewekte glimlach. ‘Als ik bedenk hoe druk het vroeger altijd was in Stanover House, dan hebben we geluk als we meneer Gladstone te zien krijgen, laat staan hem te kunnen spreken.’
‘Ik denk dat dat precies de reden is waarom hij erop aandrong dat we vroeg moesten komen,’ antwoordde Colton. ‘Ik geloof dat hij zeer op jou en Samantha gesteld is geraakt en geen gelegenheid wil missen om jullie beiden te zien.’
‘Nou, wij zijn net zo gesteld op meneer Gladstone.’
‘Ik geloof echt niet dat je je bewust bent van je effect op mannen, lieve.’ Hoewel zijn grijns leek te suggereren dat hij haar plaagde, was hij nooit serieuzer geweest.
Ze fronste verbaasd haar wenkbrauwen en keek naar hem op. ‘Wat bedoel je?’
Hij stak zijn hand uit en streek een verdwaalde krul van haar wang, terwijl hij haar diep in de ogen keek. ‘Uit zelfbescherming, lieve, denk ik dat ik je beter onwetend kan laten van je aantrekkingskracht. Het valt me steeds moeilijker je aanvallen te weerstaan.’
Verward vroeg ze: ‘Aanvallen? Wat -?’
‘Misschien leg ik het je nog weleens uit,’ antwoordde hij, en legde zijn hand onder haar elleboog. ‘Maar nu staan Percy en Samantha op ons te wachten.’
Colton draaide zich om, accepteerde zijn hoge hoed van Charles en bood Adriana toen zijn arm aan. Toen ze buiten waren, begeleidde hij haar naar de landauer en hielp haar instappen. Toen wachtte hij beleefd tot Percy zijn vrouw had geholpen met instappen, en pas toen zijn zwager plaats had genomen, klom ook Colton in het rijtuig. Zoals gewoonlijk was de enige plaats die nog vrij was dicht naast Adriana, en hij rook weer haar verleidelijke parfum toen hij ging zitten.
Kort nadat het rijtuig uit Wakefield Manor was vertrokken, boog Samantha zich voorover en legde een gehandschoende hand op de knie van haar broer. ‘Percy en ik hebben een aankondiging te doen.’
De buitenlantaarns wierpen voldoende licht naar binnen om Coltons brede grijns te kunnen zien. ‘Jullie verkopen je huis in Londen en nemen je intrek in een groter huis.’
Zijn zus leunde met een verbaasde uitroep achterover. ‘Hoe wist je dat?’
‘Percy vertelde het me vanavond vlak na jullie aankomst.’
Samantha keek naar haar grinnikende echtgenoot. ‘Ik weet niet wat ik met hem moet beginnen,’ zei ze stralend. ‘Hij heeft nooit een geheim kunnen bewaren.’
‘Vertel het hun,’ drong Percy aan, met een kneepje in haar hand. ‘Anders doe ik het.’
‘Wát vertellen?’ vroeg Adriana met een nieuwsgierige blik op Colton.
‘Ik verwacht een baby,’ vertelde Samantha trots, wat haar broer een juichkreet ontlokte. Hij boog zich voorover en schudde de hand van zijn zwager.
‘O, fantastisch, Samantha!’ jubelde Adriana, die zich plotseling helemaal warm en blij voelde.
‘Gefeliciteerd jullie allebei,’ vulde Colton haar aan. ‘Hoever ben je?’
‘Drie maanden ongeveer.’
Hij berekende de tijd in zijn hoofd. ‘Dus de baby wordt geboren rond -?’