Vastberaden zette hij die vervelende gedachten opzij. Hij zou naar Kajistan afreizen, want na wat de rebellen de afgelopen tijd allemaal hadden aangericht, was het belangrijk dat Kabuyadir stabiliteit uitstraalde. En hoe kon hij daar beter voor zorgen dan door te trouwen en op die manier de banden met hun buurland aan te halen?
Dus had hij die ochtend in alle vroegte besloten dat hij eens wat serieuzer over een huwelijk met de dochter van de emir zou moeten nadenken.
‘Gina! Gina, ik moet je spreken.’
Opnieuw zat Gina in gedachten verzonken in de bibliotheek, waar ze haar toevlucht had gezocht na een slapeloze nacht waarin ze alleen maar aan Zahir had kunnen denken. Verbaasd keek ze op, om te zien dat de zus van de sjeik naast haar stond. Ze zag er nogal gespannen uit.
‘Is er iets aan de hand?’ Hopelijk was Zahir in orde, dacht ze. Gisteravond had ze gezien hoe gekwetst en gefrustreerd hij was, maar ze was volkomen uitgeput geweest na het voorval op de markt en had even tot zichzelf willen komen. Bovendien wilde ze niet dat hij zou denken dat ze nu het bed met hem zou delen wanneer hij maar wilde, alleen vanwege hun nacht in de bedoeïenentent.
Misschien hadden ze allebei tijd nodig om na te denken, maar het idee dat hem misschien iets was overkomen, vervulde haar met angst.
‘Vanmorgen is Zahir naar Kajistan vertrokken.’
‘Naar Kajistan?’
‘Weet je nog dat ik over de emir en zijn dochter vertelde?’ Buiten adem plofte Farida tegenover haar neer op een stoel. ‘Hij is erheen gegaan om het huwelijk te regelen.’
Het voelde alsof er een koude hand om Gina’s hart werd gelegd. Ze hield haar hand op het dagboek dat ze had zitten bestuderen en probeerde haar schrik te verbergen, maar wist dat ze daar niet in slaagde.
‘O ja?’ Waarschijnlijk zag ze er net zo geschokt uit als ze zich voelde.
Farida pakte haar hand beet. ‘We mogen hem zijn leven niet laten vergooien, Gina. Wanneer hij terugkomt, moet je hem de liefde verklaren.’
‘Nee.’ Vastberaden rukte ze haar hand los. ‘Zijn besluit staat vast, Farida. Hij wil geen relatie met iemand die van hem houdt. Als hij het belangrijk vindt om een sterkere band te smeden met Kajistan, dan moet ik dat accepteren.’
‘Accepteren? Ben je gek geworden, Gina? Wil je dan niet vechten voor de man van wie je houdt?’
‘Niet als die liefde niet wederzijds is, Farida. Wat heeft dat voor zin? Misschien blijft hij dan een tijdje bij me, zolang hij me nog aantrekkelijk vindt, maar wat gebeurt er als hij iemand tegenkomt die hij leuker vindt? Daar zou ik echt kapot van zijn. Als Zahir niet in de liefde gelooft, dan kan ik daar niets aan veranderen.’
‘Dus kijk je liever toe, terwijl hij trouwt met de saaie dochter van de emir van Kajistan?’
‘Dat heb ik niet gezegd.’ Gina slaakte een zucht van wanhoop en angst. Nu had ze er spijt van dat ze Zahir had afgewezen. Het leek haar vreselijk als ze door haar gekrenkte trots haar laatste kans had verspeeld om intiem met hem te kunnen zijn.
‘Ben je de voorspelling van het Hart van Onverschrokkenheid dan vergeten? Die luidt dat iedere afstammeling van het huis Kazeem Khan zal trouwen uit liefde.’ Smekend keek Farida haar aan.
Gina haalde diep adem en besloot dat ze iets op te biechten had, iets wat haar al dwarszat sinds haar gevraagd was het geheim te houden. ‘Farida… ik ben hier niet alleen naartoe gekomen om een inventaris op te maken. Het veilinghuis waar ik voor werk, is door je broer benaderd om een achtergrondonderzoek in te stellen naar het Hart van Onverschrokkenheid. Hij is van plan het te verkopen, omdat hij denkt dat zijn familie vervloekt is door het juweel.’
‘Meen je dat nou?’
‘Helaas wel.’
‘Hij heeft het al vaker over die vloek gehad, maar ik had geen idee dat hij het juweel wilde verkopen, dat hij er voorgoed vanaf wilde. Eerlijk gezegd schrik ik hier nogal van.’
‘Het spijt me dat ik het je moet vertellen. Het beangstigt hem dat jullie ouders zo kort na elkaar zijn overleden, en dat jij je man bent kwijtgeraakt door dat ongeluk. Volgens Zahir zijn jullie vervloekt omdat jullie uit liefde zijn getrouwd.’
‘Hij lijkt wel niet goed bij zijn hoofd!’ Farida zag lijkbleek. ‘Hoe kan hij nou overwegen zo’n belangrijk erfstuk te verkopen? Hij is gewoon bang, meer niet. Bang om van iemand te gaan houden, omdat hij het niet aan zou kunnen als hij diegene zou verliezen. Mijn broer is een van de dapperste mannen die ik ken, maar nu besef ik dat hij op dit ene belangrijke punt een lafaard is.’
Gina wist niet hoe ze moest reageren, maar ze begreep nu wel waarom Zahir liever een gearrangeerd huwelijk aanging dan uit liefde trouwde.
Gedachteloos sloeg ze een paar bladzijden om in het dagboek dat voor haar lag. Vanbinnen voelde ze een sprankje hoop opvlammen. ‘Voor wat het waard is, Farida, ik raakte meteen in de ban van het juweel en de voorspelling. Ik kan bijna nergens anders meer aan denken. En misschien heb ik een idee.’ Die laatste zin zette ze kracht bij door naar het boek op tafel te wijzen.