Langzaam liet ze haar hand over Zahirs platte buik naar beneden glijden. Ze had gedacht dat haar verlangen gestild was, maar nu besefte ze dat ze hem alleen maar hoefde aan te raken om het weer te doen oplaaien.
Met haar hoofd tussen zijn handen keek Zahir haar aan, en ze knikte toen ze zijn vragende blik zag. Vervolgens haalde hij een condoom uit een verborgen zakje van zijn jalabiya, die op de grond lag, deed het om en kwam weer in haar armen liggen.
Hij kwam in haar en begon haar met krachtige bezitterige halen te beminnen. Hierdoor werd het verlangen nog sterker om hem altijd bij haar te houden. Ze begon bijna weer te huilen toen ze eraan dacht dat dat niet mogelijk was.
Zodra hij in Gina kwam, herinnerde Zahir zich de eerste keer dat hij de liefde had bedreven met deze vrouw. Hun gepassioneerde samenzijn had zijn hele wereld op zijn kop gezet en had hem dagen, maanden, járen niet meer losgelaten. Nu ze de draad weer oppakten, voelde het alsof ze nooit van elkaar gescheiden waren geweest.
Hij keek naar haar goudkleurige lokken op de kussens, haar lieftallige gezicht en haar helderblauwe ogen, waar geen juweel aan kon tippen, en zwoer plechtig bij zichzelf dat hij haar nooit meer zou laten gaan.
Zijn hart was vervuld van emoties, terwijl hij haar steeds hartstochtelijker beminde. Niet alleen zijn emoties waren overweldigend, maar ook het genot. Met geen enkele andere vrouw had hij ooit zo’n diepgaande band ervaren.
Ze sloeg haar lange slanke benen om zijn middel, en hij had moeite om zich niet meteen te laten gaan. Maar toen zijn lippen zich om haar harde tepel sloten, wist hij dat ook zij op het randje van een climax balanceerde, dus wachtte hij af.
Haar zachte gekreun veranderde in geschreeuw, terwijl hij haar de hoogste toppen van het genot liet bereiken. Pas op dat moment stond hij zichzelf toe ook tot ontlading te komen.
‘Gina…’
Door het sensuele gefluister, gevolgd door een warme zoen in haar hals, ontwaakte ze uit haar heerlijke droomloze slaap. Het was een ongekend genot om wakker te worden en Zahir naar haar te zien glimlachen. De laatste keer dat ze zo intiem met elkaar waren geweest, leek wel lichtjaren geleden.
‘Goedemorgen.’
Ieder plekje van haar lichaam tintelde nog na van hun liefdesspel, maar om de een of andere reden werd ze zich nu pas sterk bewust van haar naaktheid.
‘Bloos je nou?’ plaagde hij haar, terwijl hij teder een lok haar uit haar gezicht streek.
‘Hoezo? Nee, hoor.’
Aangezien haar wangen gloeiden, was het duidelijk dat ze loog. Zahir hield echter zijn blik op haar keel gericht. Bij het licht van de eerste zonnestralen die de tent binnen drongen, was zijn geschokte uitdrukking duidelijk te zien.
‘Die rotzak heeft je echt pijn gedaan!’
Dat kon Gina niet ontkennen, en haar hart sloeg over. ‘Laten we het daar nu maar niet over hebben.’
‘In ieder geval zit hij nu achter de tralies, samen met zijn broer, die ook al niet deugt. Ze zullen moeten wennen aan hun nieuwe omgeving, want voorlopig komen ze niet meer op vrije voeten!’
‘Ik begrijp het niet, Zahir. Wie is zijn broer dan?’ Langzaam kwam ze overeind, en snel trok ze een zacht wollen kleed tot boven haar borsten.
In zijn ogen verscheen een felle blik. ‘Hij is de leider van de rebellen, degene die mij heeft neergeschoten. Zijn broer wilde wraak nemen voor zijn opsluiting, door mijn zus te ontvoeren toen hij haar op de markt zag. Gisteravond heeft hij alles opgebiecht aan het hoofd van de veiligheidsdienst. Omdat jij net zo gekleed ging als Farida en met je rug naar hem toe zat, heeft hij je voor haar aangezien. Ik kan je niet uitleggen hoe erg ik het vind wat je overkomen is, Gina. Maar mijn zus heeft een verkeerde beslissing genomen door zonder voldoende bescherming naar de markt te gaan. Het verbaasde me te horen dat ze alleen een bediende had meegenomen, zeker omdat ik pas ben neergeschoten.
Maar ze had volstrekt zuivere bedoelingen. Ze is de dood van haar man aan het verwerken, en probeert weer een leven op te bouwen. Dat doet ze door weer dingen te doen die ze deed voordat ze hem kwijtraakte. Vind je dat niet bemoedigend? Eerst had ze nergens meer belangstelling voor. Dus natuurlijk had ik het ook een goed idee gevonden om naar de markt te gaan. Dat dit zou gebeuren had niemand kunnen voorspellen.’
Gina vreesde dat Farida’s rouwproces nog langer zou duren als haar broer haar de schuld zou geven van dit incident, en ze raakte even zijn gespierde bovenarm aan.
‘Wees niet boos op haar. Ik weet hoeveel je van haar houdt.’
‘Daarom maak ik me juist elke dag zorgen om haar veiligheid.’ Even wendde hij zijn blik af, en er vertrok een spiertje in zijn kaak. ‘Als ik haar zou kwijtraken, zou ik dat volgens mij niet aankunnen.’
‘Dat begrijp ik.’ Ze wilde niets liever dan hem geruststellen. ‘Niemand denkt graag na over de mogelijkheid dat we een dierbare kunnen verliezen. Maar hoe moeilijk het ook is, met verlies krijgen we allemaal te maken. Als we daar steeds maar bang voor zijn, vergeten we van het leven te genieten. Kwel jezelf niet met de gedachte dat je zus iets kan overkomen. Probeer alleen aan goede dingen te denken.’