‘Ik zal Harry – dat is de sheriff – vertellen wat je hebt gezegd, en ik zal hem vragen het bij de politie van Miami na te gaan. Harry heeft er in elk geval niets van gehoord dat Avery of mijn moeder verdacht wordt van betrokkenheid bij de dood van mijn vader. Integendeel zelfs. Maar intussen zal rechercheur Jones wel weten dat Harry niet alleen onze sheriff is maar ook onze vriend. Misschien speelt de politie van Miami daarom geen open kaart met hem.’
‘Daar zou ik maar van uitgaan, als ik jullie was.’
‘Ja, dat lijkt me het beste. In elk geval stel ik het op prijs dat je ons hebt gewaarschuwd, Adam.’
‘Graag gedaan.’ Zijn stem werd zachter. ‘Het spijt me dat ik je meteen na je thuiskomst moest lastigvallen.’
‘Het is beter het van jou te horen dan dat mam onvoorbereid wordt overvallen door een hernieuwde aanval van die mediamonsters.’
Adams diepe stem klonk ruw van frustratie. ‘Ik wou dat we de politie van Miami uit de buurt van mijn zus en jouw moeder konden houden door zelf te komen met iemand die een motief had om je vader te vermoorden.’
‘Ik ook, Adam, ik ook. Helaas heb ik geen flauw idee wie dat zou kunnen zijn.’
‘We zouden hen over het ontbrekende geld kunnen informeren. Dan hebben Jones en zijn maten iets anders om over te denken dan boze echtgenotes. Vind je het goed dat ik hun vertel over de lening, en over het feit dat Ron heeft gelogen over de bestemming van dat geld?’
‘Ga je gang.’ Ze was allang blij dat hij haar toestemming vroeg. ‘Ik heb liever dat de politie zich afvraagt of mijn vader misschien is verdwenen met een boel geld van de bank dan dat ze zich afvraagt of mijn moeder iemand heeft ingehuurd om haar man te laten vermoorden. Maar denk je dat die drie miljoen dollar volstaat om de interesse van zo’n geroutineerd rechercheur als Jones te wekken? Zijn de criminelen en de politie in Miami niet gewend aan drugsdeals van miljoenen dollars?’
Adam lachte vol zelfspot. ‘Zeg, je hebt het wel tegen een man met een familiebank in een klein stadje in het rustige Georgia. Wij raken al van slag van drieduizend dollar, laat staan van drie miljoen. Maar als ik afga op zulke uiterst betrouwbare bronnen als de televisie en de film, begrijp ik dat de politie wel heeft geleerd achter het geld aan te gaan.’
‘Misschien bewijst rechercheur Jones ons nog een dienst ook en ontdekt hij die ontbrekende drie miljoen voor ons.’
‘Laten we het hopen. Intussen lijkt het me handig dat wij tweeën onze informatie blijven uitwisselen, want dan hebben we de grootste kans om eventuele sporen die Ron heeft achtergelaten, te ontrafelen. Als we eenmaal weten waar hij de afgelopen jaren is geweest en wie hij heeft ontmoet, ontdekken we misschien ook waarom hij het geld nodig had. Dan hebben we een waardevol aanknopingspunt voor rechercheur Jones.’
De agenda van haar vader zou inderdaad een goed uitgangspunt kunnen zijn, dacht Megan. Haar vader zou wel hebben aangenomen dat zijn twee vrouwen met hun gezinnen vijandig tegenover elkaar zouden komen te staan als ze elkaars bestaan eenmaal hadden ontdekt. Haar samenwerking met Adam zou wel eens het enige gereedschap kunnen zijn dat sterk genoeg was – of onverwacht genoeg – om de geheime dekmantel van Rons bestaan weg te nemen.
‘Ik zal het er vanavond met mijn moeder over hebben, en dan stellen we een schema samen waarop elke dag staat dat mijn vader in Wyoming was, voor zover zij zich kan herinneren.’
‘Dan doe ik hetzelfde met Avery en Paul. Als we geluk hebben, heeft Ron ergens een belangrijke fout gemaakt, zoals gebruikmaken van het reisbureau waarbij Raven Enterprises altijd reizen boekte om een vluchtticket voor een van zijn geheime bestemmingen te reserveren. Dan hebben we hem.’
‘Zoveel geluk zullen we wel niet hebben, denk ik.’ Megan keek naar de foto van haar vader in zijn luchtmachtuniform dat op een ereplaatsje op de schoorsteenmantel stond. Tegenstrijdige golven van liefde, trots en woede vlogen door haar heen, in een afwisselend ritme dat de afgelopen paar weken op een depressieve manier vertrouwd was geworden. ‘Ik kan me niet voorstellen dat een man die zo zorgvuldig was dat hij dubbele sets bij zich had van alle documenten, creditcards en familiefoto’s die je maar kunt bedenken, de fout in gaat met zoiets stoms als zijn reis naar een geheime bestemming boeken bij het gebruikelijke reisbureau van zijn onderneming. Je kunt tegenwoordig heel gemakkelijk via internet een vlucht boeken bij de betreffende luchtvaartmaatschappij. Waarom zou mijn vader gebruikmaken van welk reisbureau dan ook voor een reis waarover niemand iets mocht weten?’
‘Ik ben bang dat je gelijk hebt,’ erkende Adam. ‘Zeg eens, had je vader ook een kantoorruimte op de ranch? Staat daar misschien een computer waar je op kunt rondneuzen?’