Met andere woorden, Adam meende dat haar vader bij misdadige activiteiten betrokken was geweest. Megan wenste met heel haar hart dat ze er zelf niet gaandeweg van overtuigd zou raken dat Adam gelijk had.
Hoofdstuk 11
Megan had nog maar net de voordeur van de ranch achter zich dichtgetrokken, of haar moeder stond al in de hal om haar te begroeten. Automatisch ontweken ze de ronddartelende kwispelende honden zodat ze elkaar konden omhelzen.
‘Harry is er ook,’ vertelde Ellie. Haar nogal mollige lichaam voelde stijf aan van spanning. ‘Hij heeft nieuws over Ron. Kom binnen, dan kun je ook horen wat hij te zeggen heeft.’ Abrupt draaide ze zich om en ging haar dochter voor naar de keuken. De honden kwamen glijdend over de geboende houten vloer achter haar aan.
De sheriff zat aan de tafel in de grote erker. Hij stond op toen Megan binnenkwam en trok de smalle stropdas die bij zijn uniform hoorde recht. Een officieel bezoek, dus.
‘Hoi, Megan, beste meid. Heb je een goede reis gehad? Je moeder vertelde me net dat de familie Fairfax ermee instemde de terugvordering van de lening twee maanden uit te stellen. Dat is nog eens goed nieuws. Ik was echt even bang dat je moeder haar huis kwijt zou moeten raken.’
‘Ik ook. Adam Fairfax was behulpzamer dan ik verwachtte, de hemel zij dank.’ Het verbaasde Megan wel een beetje dat haar moeder kennelijk zo openhartig was geweest over Rons financiële handelen en over het doel van haar reis naar Georgia. Maar ja, voor Ellie was het alleen maar goed als ze iemand had in wie ze vertrouwen kon stellen, vooral als het Harry was, die al zo lang een goede vriend was geweest. In de nasleep van de onthullingen over haar vader was Megans vertrouwensmeter zo ongeveer tot het nulpunt gedaald en daar blijven steken, maar als iemand op de hele wereld net zo eerlijk en betrouwbaar was als hij leek, dan moest dat Harry Ford zijn.
Ze zocht de door de zon verweerde gelaatstrekken van de sheriff af. Tot haar opluchting vond ze geen teken dat hij de brenger van nog slechter nieuws dan anders zou zijn. ‘Volgens mam heb je nieuws over pap. Wat voor nieuws, Harry?’
‘We hebben een regelrechte doorbraak in deze zaak. Het gaat over de bloedmonsters die de politie van Miami in de hotelkamer heeft aangetroffen, alsmede die in de huurwagen van je vader. Liam en jij hadden immers DNA laten afnemen zodat het forensisch lab in Florida kon onderzoeken of er een match was?’
‘Ja.’ Megans hart ging wild tekeer, en ze onderdrukte de neiging om Harry tot opschieten te manen. Harry was er nooit goed in geweest de dingen rechtstreeks te zeggen, en vanavond leek hij nog trager dan anders. Heel frustrerend. Of misschien was zij nog wat ongeduldiger dan anders.
‘De politie in Florida heeft de uitslag van de DNA-vergelijking binnen.’ Harry schakelde over tot de officiële sheriffmodus. ‘Het spijt me te moeten meedelen dat het lab heeft bevestigd dat een van de bloedmonsters met zekerheid van Ronald Howatch Raven afkomstig is, van je vader.’ Hij klopte op haar arm en veranderde weer in Harry, goede vriend van de familie. ‘Dat hadden we allemaal wel verwacht, natuurlijk, maar ik weet dat het nooit meevalt om het officieel te horen verklaren.’
De afgelopen weken hadden zoveel onthullingen over haar vader de revue gepasseerd, dat Megan er niet op bedacht was dat er een schokgolf van hernieuwd verdriet over haar heen spoelde. Omdat het stoffelijk overschot van haar vader nog niet was gevonden, leek een klein deeltje van haar toch nog steeds de hoop gekoesterd te hebben dat het allemaal op een vreselijke vergissing berustte en dat een andere persoon helaas in die hotelkamer om het leven was gebracht. Nu moest ze aanvaarden dat er geen millimeter ruimte meer was voor ontkenning. Ze keek naar haar moeder en vroeg zich af of Ellie dezelfde vergeefse hoop had gekoesterd als zij, maar haar moeder hield zich bezig met het zetten van een pot thee, haar eeuwige toevlucht in tijden van stress, en ze keek niet op.
De sheriff kneep bij wijze van troost in Megans hand. ‘Ik weet dat het moeilijk is, meid, maar je moet nog meer weten. Het belangrijkste nieuws van het lab is dat ze ons een naam hebben kunnen geven bij een van de andere bloedmonsters –’
‘Hebben ze de vrouw geïdentificeerd?’
‘Nee. De man. De vermoedelijke dader. Volgens het lab is de bloedvlek bij de deur van de badkamer afkomstig van een man genaamd Julio Castellano.’
‘Ik kan niet geloven dat we een naam hebben van de moordenaar. Hoe is het in vredesnaam gelukt zo snel achter zijn identiteit te komen?’
Ellie pakte de ketel van het vuur toen die begon te fluiten. ‘Ze hadden het DNA van die man in de database omdat hij in de gevangenis heeft gezeten wegens doodslag,’ zei ze.
Megan wierp haar moeder weer een blik toe. ‘O, mijn hemel! Hij heeft dus al eerder iemand om het leven gebracht?’