‘Megan, wat is er?’ Hij keek haar aan. ‘Voel je je niet goed? Heb ik iets verkeerd gezegd? Was het eten niet goed?’
Ze huilde. Natuurlijk. Haar onvermijdelijke reactie op emotionele overbelasting. Knarsetandend boende ze de tranen weg met een oude zakdoek die ze in de zak van haar jasje vond. Allemachtig… In haar volgende leven wilde ze niet alleen steil haar hebben en zo mager als een lat zijn, maar ze zou een officieel verzoek indienen om terug te komen als een ijsprinses die niet in staat was om emoties te tonen. Ze verdacht Adam ervan dat hij zo’n man was die nog liever met gloeiend hete naalden onder zijn nagels werd gestoken dan dat hij met een snikkende vrouw werd geconfronteerd.
Eindelijk slaagde ze erin een flauw glimlachje om haar lippen te forceren. ‘Sorry. Niets aan de hand. Ik voel me juist beter dan de afgelopen dagen. Het lijkt er alleen op dat ik op alles nogal overdreven reageer sinds mijn vader verdwenen is.’
Hij keek haar een lang ogenblik zwijgend aan, en toen stond hij op en ging hij naar de keuken. Hij kwam terug met een doos zakdoekjes. ‘Hier, pak maar. Zo te zien kun je ze wel gebruiken.’
Hij bedoelde natuurlijk dat ze rode ogen en een drupneus had, dacht Megan mistroostig. ‘Dank je,’ zei ze terwijl ze een zakdoekje pakte. Ze probeerde opgewekt te klinken.
‘Geen dank.’ Adam ging weer zitten, maar nu trok hij zijn stoel dichter naar haar toe. ‘Ik zit nog steeds vol vragen over Rons daden. Wat ik me vooral afvraag, is waarom hij voor die lening uitgerekend bij mij is gekomen.’
Ze glimlachte wrang. ‘Tja, je bent bankier, en bankiers hebben geld. Dat lijkt me een goede reden.’
‘Maar Ron hoefde niet naar een kleine bank in Georgia te gaan om aan geld te komen. Mijn broer en hij moeten samen minstens twintig miljoen dollar in investeringsfondsen hebben zitten. Waarom heeft hij daar niet wat uitgehaald?’
‘Dat weet ik net zomin als jij. Heeft hij destijds een reden genoemd?’
‘Hij zei dat zijn plannen voor de aanleg van een vakantieresort op het land van de ranch strikt privé waren, los van Raven Enterprises, en dat hij het grootste deel van het benodigde geld wilde halen bij investeerders met sterke banden met de toeristische industrie in Wyoming en Montana. O, en hij zei ook dat het een fantastische kans voor mij was om de bank te laten deelnemen in een potentieel zeer rendabel bouwproject. In het contract was opgenomen dat zodra het resort tot stand gekomen was, de bank het recht kreeg om haar lening van drie miljoen dollar om te zetten in aandelen in de onderneming. Met andere woorden, de First Bank of Fairfax zou mede-eigenaar van het vakantieoord worden.’
De omvang van haar vaders zwendelarij was gewoonweg verbijsterend. Ze slaakte een zucht. ‘Het lijkt erop dat er zelfs geen spoor van waarheid zit in het verhaal dat hij je heeft opgedist. Daardoor zal het nog moeilijker worden het geld op te sporen. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom hij die lening wilde afsluiten.’
‘Veel redenen, ja, behalve de bouw van een vakantieoord op het land van de Flying W.’ Weer zag Adam er kwaad uit, maar onderhand kende Megan hem goed genoeg om te weten dat die woede uitsluitend op hemzelf gericht was. ‘Ik ben zo totaal in Rons val gelopen, dat hij het voor elkaar heeft gekregen dat ik me dankbaar voelde dat hij juist mijn bank had benaderd voor die lening. Je vader is een hoogvlieger in de investeringswereld, en ik was zo stom me gevleid te voelen omdat hij met mijn bank zaken wilde doen.’
Sinds de dood van haar vader had Megan een heel andere kijk gekregen op wat hem gedreven had. Ze was tot de conclusie gekomen dat haar vader ervan had gehouden op het randje van de afgrond te leven. Ze verdacht hem ervan dat hij de drie miljoen dollar niet van Adam had geleend omdat hij het nergens anders kon krijgen, maar juist omdat hij het lot uitdaagde door Avery’s broer te betrekken bij plannen waarbij de Flying W als onderpand werd aangeboden.
‘Nadat we het hoorden, van mijn vader… dat hij waarschijnlijk was vermoord… heb jij er toen wel eens bij stilgestaan dat hij het geld misschien nodig had voor iets illegaals? Of in elk geval voor iets wat hij niet aan zijn gebruikelijke investeerders kon vertellen?’
‘Natuurlijk heb ik daaraan gedacht.’ Adam klonk grimmig.
Aarzelend bracht Megan haar ergste nachtmerrie onder woorden. ‘Dan heb je er misschien ook al aan gedacht dat mijn vader die drie miljoen dollar al heeft uitgegeven voordat hij overleed.’
‘Ja, daar heb ik ook aan gedacht.’ Adams stem klonk nu grimmiger dan grimmig.
‘Met al die geheimen die mijn vader voor ons had, kunnen er nog wel meer bijkomen die we nog niet hebben ontdekt. Misschien had hij een gokverslaving. Misschien…’ Megan slikte een brok in haar keel door. ‘Misschien is hij daarom vermoord. Omdat het geld weg was.’