Ron Raven was allerminst een volmaakt mens, maar hij was wel haar vader, en het schoot Megan in het verkeerde keelgat dat ze hem zo hoorde beledigen door zo’n onbeschofte, opgeblazen bankier. Het volstond niet meer dat ze diep inademde, dus telde ze tot tien – en vervolgens tot twintig – voordat ze weer iets zei.
‘Een vraagje, Mr. Fairfax. Heeft mijn vader tijdens zijn leven de verschuldigde rente altijd op tijd betaald?’
‘Ja.’ Die erkenning geschiedde met duidelijke tegenzin.
‘Dus die drie miljoen dollar was nog niet in gebreke voordat hij werd vermoord?’
‘Nee, toen nog niet.’
‘Dan begrijp ik eerlijk gezegd niet hoe u hem van leugens en bedrog kunt beschuldigen.’
‘O, nee? Dan wordt het tijd dat u uw rooskleurige bril afzet en de waarheid onder ogen ziet.’
‘Ik draag geen bril, van welke kleur dan ook, en ik zal eens zeggen hoe het volgens mij zit. Mijn vader heeft bij deze bank een lening afgesloten. Daarna is hij al zijn betalingsverplichtingen steeds op tijd nagekomen –’
Adam viel haar in de rede. ‘Hij heeft gelogen over de bestemming van zijn lening. Maar ik noemde uw vader geen leugenaar, bedrieger en schoft vanwege die lening alleen. Ik doelde voornamelijk op wat hij mijn zus en mijn nichtje heeft aangedaan. Die lijden nu door zijn leugens.’
‘Ik ben het met u eens dat mijn vader ze schandalig heeft behandeld –’
‘De understatement van de eeuw. Hoe dan ook, misschien hebt u alle tijd van de wereld, maar ik niet. Dit gesprek heeft geen enkele zin. De lening die Ron Raven heeft afgesloten, is nu in gebreke gesteld, en mijn bank vordert betaling van het volledige bedrag. Daar draait het om tussen ons beiden, Miss Raven. Als u niet bent gekomen om de schuld van uw vader terug te betalen, dan hebben we elkaar verder niets te zeggen.’
‘Mijn moeder heeft tijd nodig om het geld bij elkaar te krijgen. Ik verzoek om uitstel –’
‘Tot mijn spijt kan ik haar die tijd niet geven. Van uitstel kan geen sprake zijn. Ik heb al stappen ondernomen om de huidige marktwaarde van de Flying W te laten taxeren.’
‘Doe dat alstublieft niet, Mr. Fairfax. Voor u is het land maar van geringe waarde in vergelijking met het kapitaal van de bank. Voor mijn moeder betekent de Flying W haar hele leven. Een derde van het land dat tot de totale landerijen behoort, komt uit haar familie. Daar heeft haar over-overgrootvader zich in de negentiende eeuw gevestigd, nog voordat Wyoming tot staat werd uitgeroepen. Mijn vader mocht dan juridisch gezien het recht hebben om dat land bij het onderpand van zijn lening te betrekken, maar moreel gezien had hij dat recht niet. De ranch is de afgelopen vijfendertig jaar mijn moeders thuis geweest –’
‘Bespaar me die smartlappen. Dat zal u niet helpen.’ Adam wierp een blik op het dikke dossier op zijn bureau. ‘Het geval wil namelijk dat ik momenteel niet in een liefdadige stemming ben.’ Hij snauwde bijna.
‘En u was nog wel degene die zei dat persoonlijke gevoelens niets met uw zakelijke beslissingen te maken hadden. Ik heb sterk het gevoel dat u de lening nu terugvordert uit kwaadheid over wat mijn vader uw zus heeft aangedaan.’
‘Dat is niet zo.’
‘Wat is dan precies de reden waarom u de lening terugvordert?’
‘De reden is dat uw vader heeft gelogen over de bestemming van het geleende geld, en dat al meteen vanaf het eerste contact daarover. Ik ging ervan uit dat ik investeerde in een veelbelovend bouwproject. Dat bleek niet zo te zijn. Doordat uw vader mij op deze wijze heeft misleid, heb ik geld van de bank gebruikt om hem behulpzaam te zijn… maar de hemel mag weten waarmee. Misschien wel met iets crimineels.’
‘Waar hebt u het over?’
Adam Fairfax sloeg het dossier open en schudde ermee, zodat dertig tot veertig foto’s op het glanzende oppervlak van zijn bureau vielen. ‘Kijk daar maar eens naar, Miss Raven. Bekijk die bouwfoto’s maar eens goed. U ziet daarop de bouw van een fraai hotel met een aantal bijgebouwen, zoals een stal, een restaurant en een aantal gastenverblijven.’
Vluchtig bekeek Megan de foto’s, zich afvragend waarom Adam Fairfax zo ziedde van woede. ‘Ik zou niet weten wat deze bouwfoto’s met onze discussie te maken hebben.’
Adam lachte, maar zonder een spoortje humor. ‘Herkent u ze dan niet?’
‘Nee, waarom zou ik?’
‘Waarom zou u? Wat een geweldige vraag. Nou, dit zijn de foto’s die uw vader me in de loop van de afgelopen twee jaar heeft doen toekomen. Omdat ze de voortgang van de bouw van een groot vakantieoord op het land van de Flying W weergeven.’
‘Wat?’ Megan staarde naar de foto’s. Ze deed geen poging om haar verbazing te verbergen. ‘Zouden dit foto’s moeten zijn van bouwwerkzaamheden op het land van mijn familie in Wyoming?’