Toen hij zich zelfverzekerd weer omdraaide, voelde ze zich ongemakkelijk. Met haar sari tegen haar lichaam geklemd, stapte ze uit bed. Ze probeerde zichzelf te bedekken, terwijl ze wist dat het onnozel was. Deze man kende haar lichaam beter dan ze zelf deed.
Ze mompelde dat ze ging douchen, waarna ze naar de badkamer vluchtte. Voor haar was het duidelijk. Sebastian was maar al te blij dat de nacht voorbij was. Nu kon hij afscheid nemen van de hysterische Indiase Bollywoodbruid bij wie hij slechts een minieme hoeveelheid overredingskracht nodig had gehad voordat ze haar onschuld aan hem opofferde.
Toen de badkamerdeur achter haar dicht ging, moest Sebastian zich inhouden om haar niet achterna te gaan en haar met de genoegens van seks onder de douche kennis te laten maken. Alleen al de gedachte aan het water dat over die heerlijke rondingen stroomde was genoeg om hem een kreun van hartstocht te doen onderdrukken. Uiteindelijk was dat de reden dat hij niet naar de badkamer ging, het feit dat ze hem zo gemakkelijk zijn zelfbeheersing kon doen verliezen.
Hij had een hele nacht doorgebracht met een vrouw, terwijl hij zich niet eens kon herinneren wanneer dat voor het laatst was gebeurd. Even overwoog hij haar te vragen of ze zijn minnares in India wilde worden, zodat ze elkaar konden blijven zien. Maar toen dacht hij aan die kwetsbare kant van haar, waardoor hij zich ongemakkelijk voelde. Dat kon hij haar niet vragen. Ze was nog een onschuldige maagd geweest, en ze leek in niets op de ervaren vrouwen die hij gewoonlijk uitkoos. Die vrouwen wisten dat hij alles het liefst oppervlakkig hield.
Dat hield hij zichzelf voor, en hij dwong de gedachte aan de echte reden dat hij haar niet meer wilde zien naar de achtergrond.
Aneesa voelde zich beter toen ze de badkamer uit kwam met haar haren fris gewassen en gedroogd. De slaapkamer was leeg. Gekleed in een enorme badjas ging ze op zoek naar Sebastian en vond hem in de zitkamer van de suite. Hij zag er onberispelijk en een beetje intimiderend uit in een donkergrijs pak waarbij zijn ogen extra fel blauw afstaken.
Hij was met iemand aan de telefoon in razendsnel Spaans aan het praten. Hij pakte een grote glimmende tas op die ze van hem aanpakte, waarna ze terug naar de slaapkamer liep.
In de tas zaten ondergoed, een spijkerbroek, platte schoenen, een overhemd en een baseballpet. Ze glimlachte om zijn zorgzaamheid, en haar glimlach werd breder toen ze een enorme zonnebril zag. Nadat ze zich had aangekleed en haar haren in een staart had gebonden, bekeek ze zichzelf in de spiegel. Ze leek absoluut niet meer op de rijk versierde bruid van de vorige avond. Met uitzondering van de opvallende tatoeages op haar handen, dacht ze met een grimas.
‘Ik heb je maat goed geschat.’
Snel draaide Aneesa zich om. Sebastian stond in de deuropening geleund naar haar te kijken. Ze voelde haar huid warm worden toen ze dacht aan de intieme manier waarop hun lichamen nog maar een paar uur geleden samen in bed hadden gelegen. Hoe intiem hij haar kende.
‘Ja. Dank je wel. Ik ben bang dat ik geen geld heb om je terug te betalen, maar ik kan wel iets regelen –’
Met een handbeweging kapte hij haar woorden af. ‘Maak je geen zorgen.’ Hij keek op zijn horloge. ‘Ik moet weg. Over twintig minuten heb ik aan de andere kant van de stad een vergadering.’
Ze deed haar best om de pijn in haar buik te negeren. ‘Natuurlijk. Je hebt het druk. Mijn ouders zullen zich zorgen maken. Ik moet naar ze toe om het uit te leggen.’
Hij trok een wenkbrauw op. ‘En Jamal?’
Ze stak haar kin wat naar voren. ‘Jamal redt zich wel. Hij weet precies hoe hij in Bollywood moet overleven. Ongetwijfeld is hij nu al voorbereidingen aan het treffen om zich ervan te verzekeren dat hij als onschuldig slachtoffer wordt geportretteerd.’
‘Ik ken een goede pr-vrouw. Als je iemand nodig hebt om dingen voor je te regelen…’
Aneesa schudde haar hoofd, hoewel ze het liefst ja wilde zeggen om op die manier nog enigszins contact met hem te houden, maar ze wist dat hij slechts beleefd probeerde te zijn. ‘Nee, bedankt. Mijn agent zal wel iets hebben geregeld.’
Hij draaide zich om. ‘Ik zal je naar de achteruitgang brengen. Ik heb een auto voor je geregeld, dus met een beetje geluk kun je wegkomen zonder gezien te worden.’
Ze zette de pet op. Al haar bruidskleding en accessoires had ze in de glanzende tas gestopt. Het liefst zou ze al die dingen nooit meer zien, maar ze kon het moeilijk hier achterlaten.
Sebastian liep met haar naar de lift waarmee ze de avond tevoren in de suite was gekomen. Alles ging zo snel dat ze er een beetje duizelig van werd. De hele weg naar de begane grond vroeg ze zich af wat je moest zeggen tegen een man met wie je een hele nacht losbandig had liggen vrijen.
Plotseling voelde ze zich wanhopig, en om een onverklaarbare reden prikten er tranen in haar ogen. Snel trok ze de pet wat lager om haar gezicht voor Sebastian te verbergen.